~~ Sivri Kulak Günceleri serisinin ikinci kitabıdır. Kurgu bütünlüğü açısından öncelikle 'İçimdeki Sihir' adlı kitabın okunması önerilir. ~~
Gerçek ile büyünün raksı başladı.
Unutulan fısıltılar, silinen anılar, kayıp yoldaşlar ve acımasız görüler e...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zirvede olmayan hırslı bir elf...
Bu tam da beni tanımlıyor, diye düşündü Gliondel; adımlarını aheste atıyordu. Yeşil Vadi'ye bir an önce ulaşmak isterken şimdi zihni, Beif'in cümlelerindeki gedikleri kurcalama isteğiyle dolmuştu.
Mayasında bir bozukluk varsa eğer...
Ailesini gözünün önüne getirmeye çalıştı ama aile, temeli olmayan, yıkılmaya yüz tutmuş bir kavramdı Gliondel için. Bir viraneden başkası canlanmadı gözünde. Yine de hakkını vermeliydi; babası Kral Torga munis bir adamdı. Belki annesi... Neticede o kaçıp gitmişti; ardında iki minik çocuk bırakarak. Yine de bu mayalarının bozuk olduğunu gösterir miydi? Gliondel yürümeye devam etti.
Yaptığı onca şeyi düşündü Gliondel. Zirveye ulaşması için gereken basamak babasının ölümüydü ve Gliondel, sadece bunu hızlandırmaya çalışıyordu. Basamakları kullanıyorum. Baskın bir düşünceydi bu ve kimse basamakları üçer beşer adımladığı için ona kızamazdı.
Düşünceler, festival gürültüsü için tıkaç görevi görmüştü. Yeşil Vadi'ye vardığında Gliondel, uğultuların onu teğet geçtiğini fark etti. Göz ucuyla, geldiği yola baktığında elflerin iki yana geçip saygıyla eğildiklerini gördü. Onların eğlencesini duraksatmak istemiyordu ve sorgulaması gereken sayısız elf cini vardı. Bu işi tek seferde bitirmek şansım olmalı, diye düşündü Gliondel keyifsizce. Sorgulama olayını angarya bir iş olarak görüyordu ama henüz kazandıkları müttefikleri olan Dizekihaları kaybetme lüksleri de yoktu. Bu yüzden Finrol'un çabasını Dizekihaların gözüne sokmalıydı.
İçeri girdiğinde Gliondel'i karşılayan ilk şey renk cümbüşü olmuştu. Elf cinlerinin vücut pigmentleri karakterlerine göre reaksiyon gösterirdi; bu da her birinin teninin farklı renge bürünmesine önayak olmuştu. Soluk pembe ciltler, sarı ciltler, gri ciltler, Gorgi'ninki gibi mavi ciltler; düz renkten oluşan deriler, renk geçişli deriler, geometrik şekillere ev sahipliği yapan deriler; hepsinden önemlisi ise birbirinden uçuk karakterler... Böylesi renkli bir türle bağ kurabildikleri için Gliondel kendini şanslı addetti. Orman elfleri Diyar'ın göz bebeğiydi ve elf cinleri onlara verilmiş hediyelerdi.
Yoğun bir uğultu vardı içeride; cinler normal zamanlarda keyif çatmak için geldikleri bu mekana neden apar topar çağrıldıklarını merak ediyor olmalılardı. Üstelik hepsi buradaydı; yüzlerindeki şaşkınlık somut bir hal alıp adeta bir bulut gibi mekanın içine sinmişti. Gliondel Gorgi'nin kendisi için ayarladığı yüksek koltuğa yavaş adımlar ile ilerledi. Gözleri, sorular ile dolu sayısız bakışla kesişmişti. Gorgi koltuğun yanındaydı ve siyah saçı duştan yeni çıkmış gibi sırılsıklamdı; deli gibi terliyordu. Bu görüntü; Gliondel'in zihnindeki bir yeri dürttü ama yoğun gürültü prensi yine kalabalığa yöneltti.
