Çakmak (BxB)

12

"Oğuz, gayim ben."

Oğuz şok içinde bana bakarken konuşmak istercesine birkaç kez dudaklarını aralasa da sanırım yaşadığı şoktan dolayı olsa gerek bir türlü konuşamadı.

Bakışlarımı onun şaşkın yüzünde ve şaşkınlıktan dolayı büyükçe açılmış gözlerinde dolaştırırken onun bu haline gülmekten kendimi alıkoyamadım.

Sanırım ona onu sevdiğimi söylemiş olsaydım eğer ancak bu kadar şaşırabilirdi.

"Bakmasana öyle şaşkın şaşkın... Dünya üzerindeki tek eşcinsel sen değilsin ya?"

İşi şakaya vurarak Oğuz'un üzerindeki şaşkınlıktan sıyrılmasını sağlamaya çalıştığım sırada Oğuz konuşmamla beraber irkilerek birkaç kez gözlerini kırpıştırdıktan sonra düşüncelerini toparlamaya çalışırcasına birkaç saniyeliğine etrafına bakındı.

"Orası öyle de ne bileyim... Böyle bir şey söylemeni beklemiyordum. Daha doğrusu senin gay olabileceğini hiç düşünmemiştim ve sen bir anda söyleyince şaşırdım işte."

Oğuz'un kafasının içinde yaşadığı karmaşayı yansıtan ses tonuyla birlikte anlayışlı bir gülümsemeyle ona baktığımda Oğuz'da bakışlarını yavaşça bana çevirmişti.

"Şaşkınlığını anlayabiliyorum aslında. Bakma sen işi dalgaya vurduğuma yoksa böyle pat diye söyleyince şaşırman gayet doğal."

Oğuz dikkatle bana bakarken derin bir nefes alarak bir elimi yatağa yaslayıp ağırlığımı o elime yükledikten sonra başımı yükümü verdiğim elimin omzuna doğru hafifçe yana eğdim.

"Açıkçası okuldayken çatıda karşılaşmamızdan öncesinde bile senin yanına gelmeyi düşünüyordum ama sana birkaç kez denk gelince bir şey fark ettim."

Oğuz sözlerimi dikkatle ve merakla dinlediği sırada hafifçe gözlerimi kısarak bakışlarımı onun yüzünde gezdirirken başımı tekrar düz bir konuma getirdim.

"Sanki sen yanında kimseyi istemiyormuş gibi duruyordun. Sanki 'Bana yaklaşmayın' dermiş gibi etrafına bakıyordun ve senin bu duruşun beni tereddüde düşürdü."

Açıkçası onun yanına gitmememin tek nedeni bu değildi ama diğer nedenleri ne Oğuz duymaya hazırdı ne de ben söylemeye hazırdım. O yüzden de diğer nedenleri biraz daha kendime saklamaya devam edecektim.

Bakışlarımı Oğuz'un gözlerinin içine odaklarken kısa bir an duraksadıktan sonra hafifçe dudaklarımı birbirine bastırırken derin bir nefes aldım.

"Senin bu duruşundan dolayı da 'En iyisi onu rahatsız etmemek' diye düşünüp senin yanına gelmekten vazgeçtim."

Sözlerimin sonuna doğru hafifçe gülümseyerek omuzlarımı silktiğimde Oğuz yavaşça derin bir nefes almış ve söylediklerime hak verdiğini belli edercesine başını onaylar bir biçimde birkaç kez sallamıştı.

Bakışlarımı onun gözlerinden ayırmazken Oğuz'un kendi düşünceleri içinde kaybolduğunun ve bana bakan gözlerinin aslında şu anda beni görmediğinin farkındaydım ama bu şu anda önemli değildi.

Önemli olan tek şey onun ne düşündüğüydü.

"İnsanların bana yaklaşmalarını istemediğim ve onları kendimden uzak tutmaya çalıştığım doğru. Bu konudaki tahmininde yanılmamışsın."

Oğuz sözlerini tamamladıktan sonra onun bakışlarının tekrar bana odaklandığını fark edince ağırlığımı yüklediğim elimi yataktan çekerek sırtımı dikleştirdim ve dikkatli gözlerle ona baktım çünkü neden bunu yaptığını merak ediyordum.