Çakmak (BxB)

65

*Akın'dan*

Sadece saniyeler sonra başıma gelecekleri bilmenin verdiği nefes kesen duygularla beraber gözlerim git gide kararmaya ve etrafımı görememeye başladığımda artık birilerinin beni kurtarabileceğine olan inancım neredeyse yok denecek kadar azdı.

Tamer'in iğrenç bedeni tüm bedenimin üzerinde, ellerinden biriyse düğmesini açtığı pantolonumun fermuarındaydı.

Boğazıma baskı yapan diğer eliyse nefes alışverişlerimi zorlaştırmış ve düzgün düşünmemi engellemeye başlamıştı.

İsteğim dışında gözlerim yavaşça kapandı.

Benim için o berbat son çok yakındaydı ve benim yapabileceğim hiçbir şey yoktu...

***

*Yazar'dan*

Ciğerlerinin onlara durmaları için yalvarmalarına rağmen durmayı reddeden üç genç koşarak içerisinde bulundukları sokaktan sola döndüklerinde girdikleri bu sokak onların bugün içerisinde Akın'ı ararken girdikleri en az yirminci sokak olmalıydı.

Ancak karşılarındaki manzaraya bakılırsa bu kez doğru yerdelerdi.

Üç genç sözleşmiş gibi aynı anda oraya doğru koştuklarında ilk atak Oğuz'dan gelmişti.

Koşarak onların yanına gidip neredeyse uçarak Tamer'in üzerine atlayan Oğuz onu tuttuğu gibi altına aldı ve bir an duraksamadan atabildiği en kuvvetli yumruğu Tamer'in suratına geçirdi.

Oğuz attığı yumruğun üzerine yenilerini eklerken, Tamer'in temasından kurtulan Akın neler olduğunu anlayamaz bir şekilde kesilen nefesleriyle öylece yatmaya devam ettiğinde Emir ve Batuhan hızlıca onun yanına ilerledi.

Oğuz, Tamer'in yüzündeki kanlarla beraber hala ona sırıtarak bakmasıyla beraber duraksadı ve ne yaparsa yapsın karşısındaki şerefsizi etkilemeyeceğini fark edince ellerini bu pisliğin üzerinden çekerek önce Akın'ın iyi olup olmadığını öğrenmeye karar verdi.

Akın'ı korkutmamak için ona dokunmaktan korkan Emir ve Batuhan ona seslenseler de Akın'dan hiçbir tepki alamayınca korkuyla birbirlerine baktılar. Bu sırada Oğuz aniden ikisinin arasına girerek Akın'ı kollarından tuttuğu gibi yerden kaldırıp doğrulttu ve onu kollarının arasına çekti.

Oğuz kollarını sıkıca Akın'a sarıp onun yüzünü kendi boyun girintisine gömdü ve Akın'a kendine gelmesi için bir süre tanırken konuştu.

"Kara'm..."

Oğuz'un kulağına kısık sesle fısıldaması Akın'ın gözlerinin açılmasına neden olduğunda Akın burnuna dolan kokuyla duraksadı.

Oğuz gelmişti.

Onu kurtarmıştı.

Akın nefes nefese ellerini zorlukla kaldırarak Oğuz'un üzerindekini avuçlarının arasına alıp sıktı ve yapabildiği kadarıyla tamamen Oğuz'a sokuldu.

Nihayet güvendeydi.

"O-Oğuz..."

Akın'ın titreyen ve korkmuş bir halde çıkan sesiyle beraber Oğuz derin bir nefes aldı. Kollarındaki sevdiği adamın tüm vücudunun tir tir titrediğini ve bu titremelerin nedeninin hemen birkaç metre uzaklarında Emir'in attığı yumrukların altında kıvranan adam olduğunu biliyordu. Üstelik Emir'in yerinde olup o adamı yumruk manyağı yapmak istiyordu ama yapamazdı.

Sevdiği adamın ona ihtiyacı vardı.

Bu yüzden kollarını tamamen Akın'ın etrafına sarıp onu sıkıca sarmaladı ve Akın'ın başına bir öpücük kondurarak konuştu.