Çakmak (BxB)

59

*Yazar'dan*

Akın oturduğu yerden yana doğru kayıp Oğuz'a yaklaştıktan sonra başını onun omzuna yasladı ve gözlerini yumarak yavaşça Oğuz'un yakınına sokuldu.

Oğuz, Akın'ın yaptığı bu hamleyle beraber kolunu onun beline sardı ve Akın'ı kendine çekip başının tepesine bir öpücük kondurdu.

Sabahtan beri bir o yana bir bu yana koşturmuşlardı ve Oğuz biliyordu ki hem kendisi hem de Akın hem zihnen hem de bedenen çok yorulmuşlardı.

Normal başlayan sabahları aniden kapıya dayanan Emir'in Batuhan'ın haber vermeden çekip gittiğini söylemesiyle altüst olmuştu ve o zamandan bu zamana kadar yaşananlar herkesi oldukça yormuştu.

Önce Batuhan'ı bulmak için uğraşmışlardı, sonrasındaysa hastalıktan bayılan Emir'i hastaneye götürmüşlerdi ve Oğuz, Emir'e araba çarptığını sandığı zaman Akın'ın yüzünde oluşan o ifadeyi sanırım ömrünün üzerinden başka bir ömür geçse bile unutamayacaktı.

Sevdiği adamın saniyeler içerisinde gözlerindeki ışıltıların yok olduğunu, yüzündeki tüm rengin çekildiğini ve vücudunun titremeye başladığını gören Oğuz, Akın'ı ilk kez böyle gördüğü için şaşırmaktan kendini alıkoyamamıştı.

Üstelik Akın, Batuhan'a habersizce ortadan kaybolduğu ve Emir'i bu hale getirdiği için yumruk bile atmıştı.

Oğuz düşüncelerinin arasından kurtulmak için derin bir nefes aldı ve Akın'ın beline sardığı koluyla hafifçe onun belini okşadı.

Oğuz bugün yanındaki adamın daha önce hiç görmediği bir yönünü görmüştü ve ona bir kez daha hayran olmuştu çünkü biliyordu ki sevdiği adam sevdikleri için her şeyi göze alabilecek kadar cesur biriydi.

Akın bir bacağını Oğuz'un bacağının üzerinden attıktan sonra tamamen Oğuz'a yaklaştı ve yüzünü Oğuz'un boynuyla omzu arasındaki yere yasladı.

Oğuz, Akın'ın iyice ona yaklaşmasıyla beraber yanağını Akın'ın başına yasladı ve içerisinde bulundukları aracın camından dışarıyı seyretmeye başladı.

Baygın halde hastaneye getirdikleri Emir'in kendine gelmesiyle beraber onun iyi olduğunu öğrendikten sonra Emir onlara gitmelerini söylemişti.

Akın ilk başta itiraz edecek gibi olsa da Emir kesin bir dille gidebileceklerini söyleyince üçü Canan'ın arabasına binmiş ve eve dönüş yoluna çıkmışlardı.

Oğuz bakışlarını bir an olsun arabayı kullanan Canan'dan tarafa çevirmiyordu çünkü nedeninin bilmediği bir şekilde Akın'la bu kadar yakın bir haldeyken Canan'la göz göze geldiklerinde kendini aşırı derece utanmış hissediyordu.

Bu yüzden de eve gidene kadar bakışlarını bir an olsun içeriye çevirmeden camdan dışarıyı izlemeyi sürdürdü.

Akın'sa bu sırada çoktan Oğuz'un sıcaklığı ve teninin kokusuyla mayışmıştı bile...

***

Oğuz elindeki su bardağını musluktan akan suyla çalkalayıp lavabonun yanına bıraktıktan sonra açık olan musluğu kapatarak salonda olan Akın'ın yanına gitmek için mutfaktan çıktı.

Eve gelmelerinin üzerinden neredeyse bir saatten fazla bir zaman geçmişti ve bu süreçte iki genç sırayla duş almışlardı. Duş aldıktan sonra biraz oturup televizyon izlemişlerdi ve Oğuz susadığı için mutfağa gitmişti.

Oğuz'un gidişiyle Akın uzandığı koltukta gözlerini yumarak avuç içlerini şakaklarının üzerine bastırdı.

Eve geldiğinden beri geçmeyen baş ağrısı artık sınırını aşmış bir şekilde zonklarcasına ağrıyordu ve Akın bu ağrıyı geçirecek tek şeyin uyumak olduğunu biliyordu.