Çakmak (BxB)

22

*Akın'dan*

Kuşlarımızı yaparken kullanacağımız iki adet ahşap parçayla beraber Oğuz'un yanına gittikten sonra kenardaki tabureyi Oğuz'a yaklaştırarak tabureye oturdum ve Oğuz'a basitçe adım adım bu ahşap parçayı nasıl oyması gerektiğini anlattım.

Söylediğim her bir kelimeyi dikkatlice dinleyen Oğuz benim yönlendirmelerimle beraber ona verdiğim ahşap parçayla ilgilenmeye başladığında bende hem boş durmamak hem de Oğuz'a örnek olabilmek için ona anlattığım şekilde elimdeki ahşap parçasıyla ilgilenmeye başladım.

İkimizde elimizdeki ana hatları çıkmaya başlamış kuşlarımızla uğraşırken bir yandan sohbet ettiğimiz sırada Oğuz'un olduğu taraftaki anormal hareketlenmeyle bakışlarım ona döndü.

"Siktir!"

Oğuz'un ağzından çıkan küfürle beraber şaşkınca ona baktığım sırada Oğuz benim ona olan bakışlarımı fark etmemiş bir şekilde kıpırdamadan yere bakıyordu.

"Ne? Ne oldu?"

Sesimle beraber bakışları bana dönen Oğuz'un yüzünde endişeli ve üzgün bir ifade vardı ve onun yüzündeki bu ifade olduğumdan daha da şaşkın bir hale gelmeme neden olmuştu.

"Kuşu düşürdüm."

Oğuz'un söylediği iki kelimelik cümleyle beraber yüzümdeki şaşkınlık dağılırken gülmemek için kendimi zor tuttum çünkü Oğuz'un konuşurken ki ses tonu oyuncağını kırmış küçük bir çocuğun annesine oyuncağını kırdığını söylerken ki ses tonu gibi çıkmıştı.

Ve onun bu çocuksu hali benim aşırı hoşuma gitmişti.

İçimden gelen gülme isteğini engellemeyi başarsam da yüzüme yerleşen hafif gülümsemeye engel olamadığımda sakince elimdeki ahşap parçasını masanın üzerine bıraktım ve oturduğum yerden kalkarak yere çöküp dizlerimi zemine yasladıktan sonra bakışlarımı kuşun sekerek gidebileceği yerlerde dolaştırdım.

"Nereye doğru gittiğini görebildin mi?"

Bakışlarımı Oğuz'a çevirerek sorduğum soruyla beraber Oğuz emin olmayan bakışlarla bana bakarak hafifçe öne doğru eğildi.

"Masanın altına doğru gitti sanırım."

Oğuz'un söylediklerini başımla onayladıktan sonra dizlerimle ellerimin üzerinde sürünerek masanın altına girdiğim anda duvarın dibine kadar ilerlemiş olan ahşap parçasını gördüğümde elimi ileriye doğru uzatarak ahşap parçasını kavradım ve ahşap parçasını elimde tutmaya devam ederken dizlerimin üzerinde geri geri sürünerek masanın altından çıktım.

Dizlerimin üzerinde yere oturarak bakışlarımı merakla bana bakan Oğuz'a çevirdikten sonra gülümseyerek elimdeki ahşap parçasını ona gösterdim.

"Buldum."

Oğuz'un bakışları elimdeki ahşap parçasına döndüğü anda yüzünde bir rahatlama ifadesi oluştuğunda elimdeki ahşap parçasını ona uzattım.

"Al bakalım."

Oğuz ona uzattığım ahşap parçayı kolaylıkla elimden aldığı sırada onun tam iki bacağının arasındayken yerde oturduğumu ve yüzümün tam hizasındaki bir şeyin varlığını fark ettiğimde aldığım nefesler bir tarafıma kaçmıştı.

Bismillahhirrahmanirrahim.

Bu nasıl bir pozisyondu böyle?

Kahretsin hayal gücüm devreye girmek üzereydi.