Çakmak (BxB)

51

*Bir hafta sonra*

*Akın'dan*

Elimdeki telefondan saati kontrol ettiğim sırada Emir'le dersten yeni çıkmış bir şekilde koridorda yürüyorduk. Uzun süren blok ders sonucu ikimizin de pestili çıkmıştı ve bu yorgunluğu atabilmek için kahveye ihtiyacımız vardı.

Bu yüzden de Emir'le beraber kahve içebileceğimiz bir yere gidecektik.

"Akın."

Emir'in bana seslenmesiyle beraber bakışlarımı ona çevirerek elimdeki telefonu pantolonumun cebine koydum ve yüzüme yerleştirdiğim piçimsi gülümsemeyle ona baktım.

Onu biraz sinirlendirmek eminimin ki derste kaybettiğim enerjimi yerine getirecekti.

"Efendim Emoş'um."

Emir duyduğu kelimeyle beraber bıkkın bakışlarla bana baktı ve nefesini dışarı verdikten sonra sakinliğini korumaya çalıştığını belli ederek konuşmaya başladı.

Sadece bir kelimeyle bile onu sinir edebilmek gerçekten harikaydı.

"Başlatma lan Emoş'una. Şurada seninle ciddi bir şey konuşacağım. Sen hala Emoş'um diyorsun."

Emir'in söyledikleriyle beraber alınmış gibi kaşlarımı çatarak elimi göğüs kafesimin üzerine yerleştirdim ve duyduklarıma inanmıyormuş gibi bir ses tonuyla konuşmaya başladım.

"Aa üstüme iyilik sağlık. O daha dünün boku olan Batuhan sana Emir'im diyebiliyor da ben, senin bilmem kaç yıllık arkadaşın, sırdaşın, kardeşin, cancağazın, bir tanen olan ben sana Emoş'um diyemiyorum öyle mi?"

Söylediklerimi duyan Emir bıkkın bakışlarla bana bakarken nefesini bir kez daha bıkkınca dışarı verdiğinde yüzümü ağlayacakmışım gibi buruşturarak kollarımı yaratana doğru açtım ve yaptığım role devam ettim.

"İnanamıyorum sana Emir. Allah'ım bugünleri de mi görecektim? Ay ben kendimi nerelere vurayım? Nerelerden atayım? Vah başıma gelenler. Yetişin komşula-"

Dersliğimiz bulunduğu binadan bahçeye çıktığımız sırada söylediklerimle beraber Emir hızlıca havaya kaldırdığım kollarımdan beni yakaladı ve iki kolumu da sıkıca tutarak beni karşısına geçirip gerçekten ciddi bakışlarla bana baktı.

Emir'in bu hareketiyle beraber onun gerçekten ciddi olduğunu ve benimle ciddi bir konu hakkında konuşacağını fark ederek duraksadım.

"Akın... Yeter kardeşim."

Emir'in yüzündeki ciddiyetin aynısını taşıyan bakışlarıyla beraber üzerimdeki ilk şaşkınlığı atarak toparlandım ve yüzüme ciddi bir ifade yerleştirerek Emir'e baktım.

"Ha konu harbi ciddi diyorsun?"

Emir sorumla beraber tuttuğu kollarımı serbest bırakırken başını onaylarcasına salladı ve derin bir nefes aldı. Onun bu tavırları benimde ciddileşmemi sağladığında aklımda dönmeye başlayan felaket senaryolarını susturmakla uğraşırken konuşmaya başladım.

"Tamamdır kardeşim. Gönder gelsin. En ciddi halimdeyim şu an."

Emir tereddütlü gözlerle bana baktı.

"Akın..."

Emir'in bu tereddüdü karşısında yüzümdeki ciddi ifadeyle ona bakmaya devam ederken derin bir nefes alarak konuştum.

"Lan valla dalga geçmeyeceğim be. Harbiden ciddiyim şu an."

Benim ciddiyetimi fark eden Emir rahat bir nefes almış olsa bile onun yüzündeki ciddiyetin asla azalmaması beni endişelendirdiğinde dikkatli bakışlarla onu inceledim.