Çakmak (BxB)

20

*Bir hafta sonra*

*Akın'dan*

Elimdeki havluyla ıslak olan saçlarımı kurularken yatağıma oturarak odanın bakışlarımı pencereden dışarıya çevirdim. Karanlık gökyüzündeki parlak ay tüm ihtişamıyla güzelliğini sergilerken etrafını ayın bu güzelliğine güzellik katan yıldızlar çevrelemişti.

Derin bir nefes alırken elimdeki havluyu boynuma asarak kendimi yatağımın üzerine bıraktım.

Fark etmesem bile yolculuk beni oldukça yormuş olmalıydı.

Bakışlarımı beyaz tavanda dolaştırırken son bir günde yaşadıklarım gözlerimin önüne gelmeye başladı.

Düne kadar her şey normaldi. Ta ki Oğuz'a olan özlemim beni tamamen ele geçirene kadar normal bir gün geçiriyordum. Daha sonra galerimden bir şeye bakmam gerektiği sırada parmağımın yanlışlıkla çarptığı bir fotoğrafla beraber kendimi bir anda buraya gelebilmek için otobüs bileti ararken bulmuştum.

Elimin çarptığı o fotoğrafsa elbette ki Oğuz'a aitti.

Telefonumda onunla olan birkaç fotoğrafımız vardı ama benim parmağımın çarpıp açtığı fotoğraf benim için özeldi çünkü açılan fotoğrafta Oğuz kocaman gülümseyerek kameraya bakıyordu.

Bu fotoğrafı çekmek için ona çok dil dökmek zorunda kalmıştım ama bu çabalarım karşısında oldukça değerli bir şey kazanmıştım.

Şimdiyse o fotoğraf benim bir hafta erkenden buraya dönmeme neden olmuştu.

Ara tatilin bitmesine yaklaşık bir hafta vardı ve ben Oğuz'a olan özlemime dayanamayıp buraya gelmiştim. Oğuz'un ara tatilini yurtta geçirdiğini biliyordum ve bu bir haftalık süreci beraber harcayabiliriz diye düşünmüştüm.

Umarım Oğuz beni gördüğüne sevinirdi.

Tabi bir anda buraya gelmeme bir şeyin neden olmuş olması gerekiyordu ancak ben Oğuz'a 'Buraya senin özlemine dayanamayıp geldim' diyemeyeceğim için mantıklı olduğunu umduğum bir bahane hazırlayarak gelmiştim.

Oğuz'a teyzemin iş seyahatine çıktığını ve sıkıntıdan patlamamak için buraya döndüğümü söyleyecektim, Emir'i sorarsa da onun annesiyle daha fazla vakit geçirmek istediği için orada kalacağını söyleyecektim.

Oğuz'dan haberi olmayan teyzoşumaysa okuldaki bir etkinliğe katılmam gerektiğini söylemek zorunda kalmıştım.

Evet, belki de değer verdiğim iki kişiye yalan söylemiş olacaktım ama başka çarem yoktu. En azından şu anlık başka bir çare bulamamıştım.

Aniden verdiğim bu kararım yüzünden en yakın tarihe bilet almaya çalışmış ve ne yazık ki ancak çok geç saatlere bilet bulabilmiştim.

Yurdun kapanış saatine yakın bir saatte yurda varabilmiş ve eşyalarımı yerleştirdikten sonra da uyumadan önce duşa girmiştim.

Şimdiyse kâbus görmek istemediğim için kâbus gördüğüm saatten yarım saat öncesine alarm kurarak yatağımın örtüsünü üstüme çekip nemli saçlarım aldırmadan gözlerimi yumdum.

Dinlenmeli ve Oğuz'un karşısına dolu şarjla çıkmalıydım.

***

İkinci kez çaldığını fark ettiğim alarmımla beraber hızlıca gözlerimi aralarken yattığım yerden apar topar kalkarak alarmımı kapattım ve uykulu halimden sıyrılıp kendime gelebilmek için banyoya giderek elimi yüzümü yıkadım.