Çakmak (BxB)

15

Herkese merhaba.

Önceki bölümdeki ricamı kırmayıp yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. <3 

Yorumlarınız ve kitap hakkındaki düşünceleriniz benim için çok değerli. Önceki bölümün biraz ortada kaldığını biliyorum ve bundan dolayı da size uzun bir bölümle geldim. Merak etmeyin bu bölüm ortada kalmayacak. ^^

Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar dilerim...

***

"Sana söylemek istediğim bir şey var ve yaklaşık on beş dakika sonra bir saatlik bir aram olacak. Ben araya çıkana kadar beni bekleyebilir misin?"

Oğuz'un söyledikleriyle beraber yüzümdeki şaşkın ifadeyi toparlamaya çalışırken sertçe yutkunarak başımı onaylarcasına salladım.

"B-Beklerim. Beklerim tabi ki ama..."

Kendi cümleme kısa bir ara verdikten sonra yavaşça bir nefes alarak dikkatli gözlerle Oğuz'a baktım çünkü onun beni önemsiz bir şey için durdurmayacağını biliyordum.

"Ama kötü bir şey yok değil mi?"

Oğuz ona sorduğum sorunun ardından duraksamadan başını iki yana salladığında biraz olsun rahatlamıştım.

"Hayır, hayır. Endişelenme. Birkaç küçük gelişme oldu ve seni de bu gelişmelerden haberdar etsem iyi olacak."

Oğuz'un söyledikleri istemsizce kaşlarımın çatılmasına neden olduğunda aklıma gelen tek bir ihtimal vardı.

"Yakup ve Suat'la mı alakalı?"

Oğuz soruma seslice cevap vermedi ama başını onaylarcasına salladı. Gözlerinde tepkilerimi ölçmeye çalıştığını belli eden bir ifade vardı. Ona kafamda dönenleri belli etmemek için bende onunla beraber başımı 'Anladım' dercesine onaylar bir biçimde salladım.

"Tamamdır, ben seni dışarıdaki banklarda bekleyeceğim."

"Ben hemen gelirim zaten."

Oğuz'un hızlıca söylediklerime karşılık vermesiyle beraber yüzümdeki ifadeyi düzelterek hafifçe gülümsedim.

"Acele etmene gerek yok Oğuz, bugün buraya gezmeye gelmiştik zaten."

Sözlerim Oğuz'un yüzünde meraklı bir ifade oluştururken hala daha bileğimi tutmaya devam eden elinin gevşemesiyle beraber elim yavaşça boşluğa doğru düştüğünde bakışlarımı Oğuz'dan ayırmadan ekledim.

"Emir'le..."

Emir'in adını duyan Oğuz'un yüzündeki meraklı ifade anında silinirken Oğuz 'Anladım' dercesine başını onaylarcasına salladı ve bana son bir bakış atarken hemen döneceğini söyleyerek yanımdan ayrıldı.

Olduğum yerde durmaya devam ederek onun görüş açımdan çıkmasını bekledikten sonra yavaşça arkama dönerek mağazadan dışarı çıktım ve mağazanın hemen önünde bulunan banklardan birine oturarak etrafımdan geçip giden insanları izlemeye başladım.

Dakikalarca orada öylece oturup hiçbir şey yapmayarak ve düşünmeyerek geçirdikten sonra az önce çıktığım mağazadan çıkan bir aile gözüme çarptığında bir süre bakışlarımı onlardan ayıramadım.

Bu aile az önce Oğuz'un yardım etmesi için çağırıldığı aileydi ve ellerindeki poşetlere bakılırsa Oğuz onlara yardımcı olmuştu.