ကျတော့်ရဲ့ နဂါးကောင်လေး(MM trans)

chapter 4

Zawgyi

Zhang Heng ရိုက္ကြင္းကို ရွင္းလင္းလိုက္တယ္။ အခန္းထဲမွာ သူနဲ႔ကင္မရာမင္းတစ္ေယာက္ရိွတယ္။ သူ႔ေဘးနားမွာ မ်က္ႏွာတစ္ဝက္ေလာက္ကို ေနကာမ်က္မွန္နဲ႔ ဖံုးထားတဲ့ Fei Cheng လည္းရိွေနတယ္။

တံခါးအျပင္ဘက္မွာ Nan HuaiLin, Shen Chong ရဲ့ ခါးကို သူ႔လက္နဲ႔ဖက္ၿပီး ရႈတင္စမဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနတယ္။

Shen Chong က သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ၾကားေလာက္မဲ့ အသံနဲ႔ ေမးလာတယ္။

"မင္း သြားတိုက္ခဲ့လား?"

"ဟုတ္ကဲ့" Nan HuaiLin ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

Shen Chong က ထပ္ေျပာလာတယ္။ "ကိုယ္မသိတဲ့ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ နမ္းၿပီး ထိေတြ့ရမွာက ငါ့အတြက္လည္း ေတာ္ေတာ္ မႏွစ္ၿမိဳ႔စရာပဲ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ ဒီဟာကို တစ္ခါတည္းပဲ အၿပီးလုပ္ၾကမယ္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခက္ခဲတဲ့အခ်ိန္ေတြကို မေပးၾကရေအာင္။ OK လား?"

Nan HuaiLin သူ႔မ်က္လံုးေတြနဲ႔ အေပၚေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ တဖက္လူရဲ့မ်က္လံုးထဲမွာရိွတဲ့ မႏွစ္ၿမိဳ႔မႈေတြက ထင္ရွားတယ္။ သူ႔ရဲ့မ်က္လံုးကို ေအာက္ျပန္ခ်လိုက္ၿပီး "ဟုတ္ကဲ့" လို႔ မသိမသာေလး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

"အက္ရွင္!"

Shen Chong ခ်က္ခ်င္းပဲ မႈ႔ (mood= စိတ္ခံစားမႈအေျခအေန) သြင္းလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ့မ်က္လံုးေတြကို မိွတ္ၿပီး Nan HuaiLin ေပၚ မွီလိုက္တယ္။

Nan HuaiLin ရဲ့ လက္တစ္ဖက္က Shen Chongကို ဖက္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က အခန္းကဒ္နဲ႔ တံခါးကို ဖြင့္ေနတယ္။ အခန္းကဒ္ကို လ်ွပ္စစ္အေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းၿပီး တံခါးကို တြန္းဖြင့္ဝင္လာလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေမွာင္ေနတဲ့အခန္းက လင္းသြားတယ္။

Shen Chong ရဲ့ ပါးစပ္က ဘာေတြေျပာေနလည္းမသိဘူး တတြတ္တြတ္နဲ႔။ Nan HuaiLin က Zhang Heng မွာထားတဲ့အတိုင္း ဘာမွမေျပာရဘူး။ သူက Shen Chong ရဲ့ အက်ီ ၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ တီရွပ္အက်ီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ Shen Chong ထက္ မက လွပတဲ့ႂကြက္သားေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္။

သူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာ ၊ ပံုပန္းသြင္ျပင္ႏွင့္ အရပ္က အမ်ားႀကီးအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမွာ မဟုတ္တာကို Nan HuaiLin သိတယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ၾကည့္ေကာင္းဖို႔အတြက္ အင္အားအမ်ားႀကီးစိုက္ထုတ္ခဲ့တယ္။ သူဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းေနပါေစ ေန့တိုင္း အနည္းဆံုး တစ္နာရီ gym ကစားတယ္။