ကျတော့်ရဲ့ နဂါးကောင်လေး(MM trans)

chapter 8

Uni

ဖုန်းမြည်သံကြောင့် Fei Chengနိုးလာခဲ့တယ်။

"ငါလိုးပဲ!" အမှောင်ထဲကနေပဲ ဆဲလိုက်ကာ အိပ်ရာဘေးနားက မီးအိမ်ကိုလက်နဲ့စမ်းပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်။ ဖုန်းကိုဖွင့်ကြည့်မိတော့ ခေါ်ဆိုတဲ့သူက 'Shen Chong'တဲ့။ ဖုန်းအချိန်ကပြနေတာက မနက် 2နာရီ 48မိနစ်။ သူ့စိတ်တွေက ချက်ချင်းပဲကြမ်းတမ်းလာတယ်။

"ငါလိုးမ ဘာဖြစ်လို့ ညသန်းခေါင်ကြီး ဖုန်းဆက်တာလဲ?!" Fei Chengက ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေးပြောမနေဘူး။ စပြီး ကျိန်ဆဲနေတော့တာပဲ။ "အဲ့ဒါကသာ အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စမဟုတ်ရင်တော့ ငါမင်းကို -ိုးပစ်မယ်!"

"ငါ အဲ့ဒီအကြောင်းကို စဥ်းစားလေလေ၊ အညှီနံ့တွေကို ပိုပြီး သိမြင်လာလေ ဖြစ်လာသလိုပဲ" Shen Chongက ပြောလာတယ်။ "မင်း ငါ့ရဲ့သိုးပေါက်စလေးကို ထွက်သွားခွင့်ပြုလိုက်တာလား?"

Fei Cheng ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဒေါသထွက်သွားတယ်။ "ဟုတ်တယ်။ ငါ သူ့ကိုသွားခွင့်ပြုလိုက်တာ။ မင်း ဘာလိုချင်လို့လဲ? အဲ့လိုလုပ်လိုက်တဲ့အတွက် မင်းဘာလို့ ငါ့ကို မ-ိုးတာလဲ?"

Shen Chong ရယ်လိုက်မိတယ်။ "မင်းကိုယ်မင်းလည်းပြန်ကြည့်ပါဦး။ ငါက ဒီတိုင်းပဲ မေးကြည့်ရုံပါ။ ဘာလို့မင်းက အရမ်းဒေါသထွက်ပြီး စိတ်ဆိုးနေရတာလဲ? ငါ မင်းကိုတော့ မ-ိုးရဲပါဘူးနော်။ မင်းပဲငါ့ကို လုပ်သင့်တယ် ဟုတ်တယ်မလား?"

Fei Chengက ဘာမှကိုထပ်မပြောတော့ဘူး။ ဖုန်းကို ချက်ချင်းချပစ်လိုက်ပြီး အိပ်ရာဘေးနားက စားပွဲပေါ်ကို ဖုန်းကို လွင့်ပစ်လိုက်ကာ မီးမှိတ်ပြီး ပြန်အိပ်ဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။

အိပ်ဖို့အတွက် လဲလျောင်းလိုက်တဲ့အခါမှာ ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ခုက မူမမှန်ဘူးဆိုတာကို သူခံစားလိုက်ရတယ်။ သူ့ရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကို လက်နဲ့စမ်းကြည့်လိုက်တဲ့အခါ စိုစွတ်စွတ်အရာတွေကို ထိမိသွားတယ်။

ငါလိုး!

ဖုန်းမြည်လာတဲ့အချိန်ကို သူသတိရသွားတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ သူက ရမ္မက်နိုးကြွစေတဲ့ အိပ်မက်တစ်ခုကို မက်နေခဲ့တာမလား။

မီးပြန်ဖွင့်ကာ သူ့ရဲ့အတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး အမှိုက်ပုံးထဲ လွင့်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးခန်းကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ ရေချိုးနေတုန်းမှာ သူ့ရဲ့အိပ်မက်ထဲက Linပေါက်စလေးကို သတိရသွားတယ်။ သူအော်ငိုနေတဲ့ အထိကို fuckနေခဲ့တာ။ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားတယ်။