Chapter-148

3.4K 412 3
                                    

Unicode

အခန်း (၁၄၈) – မြှောက်ပင့်ပေးခြင်း

လင်းချင်းဟယ်က ထိုသို့ဆိုလိုက်သည်တွင် အမေကျိုးက ထုံးစံအတိုင်း သူမကို စနောက်နေတာလို့ပဲ ထင်ခဲ့မိသည်။

လင်းချင်းဟယ်ဟာ မိခင်တစ်ဦး ဖြစ်နေပြီဖြစ်ပြီး ကောလိပ်စာမေးပွဲကို ဝင်ခွင့်ဖြေဆိုဖို့ လုပ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ စတုတ္ထရဲ့ ဇနီးသည်က ဟာသလုပ်ရတာ အရမ်းကြိုက်နေတာပဲ။

ကျိုးချင်းပိုင်တို့ သားအဖတစ်တွေဟာ မွန်းတည့်ချိန်လောက်မှာ အိမ်ပြန်ရောက်လာကြသည်။ သူတို့ ဘာသားကောင်မှ မရခဲ့သော်လည်း သားအဖတွေရဲ့ ကောင်းမွန်နေသည့် စိတ်အခြေအနေကို မည်သည့် သက်ရောက်မှုမှ မရှိပေ။

သူတို့အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါတွင်ပင် လောင်အာ့နှင့် လောင်စန်းလေးတို့ဟာ ငှက်တွေကို ဘယ်လို ဖမ်းစီးရမလဲ ဆိုတာကို ဆက်လက် ဆွေးနွေးနေတုန်းပါပဲ။ အိမ်နောက်ဖေးမှာ ငှက်တွေကို ဆွဲဆောင်ဖို့ ဂျုံစပါး လက်တစ်ဆုပ်စာလောက် ပေးရန်ကိုပင် တောင်းလိုက်သေးသည်။

လင်းချင်းဟယ်က သူတို့ စိတ်ကြိုက် လုပ်ချင်ရာ လုပ်ခွင့် ပေးထားလိုက်သည်။

ဒီခေတ်ဒီအခါမှာ ဖျော်ဖြေရေး သိပ်မရှိဘူး။ ဒါက သူတို့တွေရဲ့ ကစားနည်းထဲက တစ်ခုပါပင်။

ကျိုးချင်းပိုင်ကတော့ နေ့ခင်းဖက် ပြန်ထွက်သွားပေမယ့် ဘာမှ ရမလာခဲ့ပါဘူး။ ထိုတောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်တွေက အလွန်လိမ္မာပါးနပ်နေသဖြင့် အမဲလိုက်ရန် မလွယ်ကူဘူး။

ဒါပေမယ့် အဆုံးမှာတော့ သူက စစ်သားတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့သည်ပင်၊ ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်၊ ဒီလူက ရစ်ငှက်တစ်ကောင် ပြန်ရလာသည်။

လင်းချင်းဟယ်သည်လည်း သဘာဝအတိုင်း အံ့အားသင့်သွားသည်။ လင်းချင်းဟယ်က အံ့အားသင့်နေသေးသော်လည်း ထိုနေ့တွင်ပင် ကျိုးချင်းပိုင်က ရစ်ငှက်ကို သတ်ပြီး ကြော်လိုက်သည်။

ရစ်ငှက် တစ်ဝက်ကို ကြော်ပြီး တစ်ဝက်ကို စွပ်ပြုတ် ချက်လိုက်သည်။

အရသာကတော့ အံ့မခန်းပါပဲ။

ဒါပေမယ့် ဒီရစ်ငှက်ကို ရပြီးနောက် ကျိုးချင်းပိုင်က အပြင်သို့ ထပ်မထွက်တော့ဘူး။ ဒီကောင်တွေကို ဖမ်းစီးရတာ မလွယ်ကူဘူး။ အခု တစ်ကောင်လောက် ဖမ်းမိပြီဆိုတော့ သူ့မျက်နှာကို ကယ်တင်ဖို့ လုံလောက်သွားပြီ။

၁၉၆၀ ခုနှစ်များဆီသို့ (မြန်မာဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now