Broken Bonds

Chapter 76

[Unicode]

ပေထန်အောက်သည် ယန်ဖေးလီကို ပွေ့ချီရင်း နွေးထွေးသည့် ကနားထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။

အသင့်ပြင်ထားသည့် အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာကာ ယန်ဖေးလီကို အိပ်ရာပေါ်သို့ တင်လိုက်သည်။

"ဂိုဏ်းအရှင်... အရှင်..."

ယန်ဖေးလီ၏ မျက်နှာသည် နီရဲလို့နေပြီး အင်အားတစိမှတောင် မထုတ်နိုင်တော့ဘဲ ပေထန်အောက်က သူ့ဝတ်ရုံအား တလွှာပြီး တလွှာ ထိုင်ချွတ်နေသည်ကို ငုတ်တုတ်ကြည့်နေရတော့သည်။

"ဖေးလီ မင်းက မင်းကိုယ်မင်းရော ကိုယ့်ကိုပါ လျှော့တွက်ထားတာပဲ။ ကိုယ်လိုချင်တဲ့အချိန်တိုင်း မင်း ဘယ်တုန်းကမှ ငြင်းလေ့မရှိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မင်း ဘယ်တုန်းကမှလည်း ကိုယ့်ကို မတောင်းဆိုခဲ့ဘူး။"

ပေထန်အောက်သည် ယန်ဖေးလီအင်္ကျီအား အလုံးစုံ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

ယန်ဖေးလီ၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်သို့ တွားတက်လာပြီး ယန်ဖေးလီ၏ ရင်ဘတ်၊ ပြီးနောက် ဝမ်းဗိုက်ကို ပွတ်သပ်ကာ စိတ်ကို နှိုးဆွပေးနေလသည်။

"ဖေးလီ တခါတခါ မင်းက ထူးဆန်းလွန်းတာ သိရဲ့လား။ မင်းမှာ လိုချင်စိတ်ကော ရှိရဲ့လား။ ဒီလောက်နှစ်တွေထဲ ကလေးကိစ္စကလွဲပြီး မင်း ကိုယ့်ကို တခါမှ မတောင်းဆိုဖူးဘူး။ တယောက်တည်းပဲ ကြိတ်မှိတ်သည်းခံတယ်။ ကိုယ့်အမိန့်ကို မင်း နာခံခဲ့တဲ့ တကြိမ်တခါလေးက မမျှော်လင့်ဘဲ ကိုယ့်ဆီကနေ ထွက်သွားဖို့ ဖြစ်နေတယ်။ ကိုယ် အစကတော့ ဒေါသထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းကျ ကိုယ် နားလည်သွားတယ်။ မင်း ကိုယ့်ဆီကို ပြန်မလာရင် ကိုယ် မင်းကို လာရှာရမယ်လို့။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ မင်း ကိုယ့်ကို တွေ့တော့ ထွက်ပြေးပြန်တယ်။"

ပေထန်အောက်သည် ကြွေအိုးလေးထဲမှ အရည်တချို့ကို လောင်းချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ ယန်ဖေးလီ တခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ ဒီ ဆိုးညစ်တဲ့ အကြည့်တွေ။

ခပ်ဖွဖွပြုံးကာ ယန်ဖေးလီ၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် တနေရာတည်းသာ ကျန်ခဲ့သည့် ဘောင်းဘီထဲသို့ လက်နှိုက်လိုက်တော့သည်။