Chapter 94

2.5K 304 3
                                    

[Unicode]

"ချန်းကျီး... မဖြစ်ဘူး... မဖြစ်ဘူး..."

"မစိုးရိမ်ပါနဲ့။ သမားတော်ချိုးက အဆင်ပြေတယ်လို့ ပြောတယ်။ ကလေးကို မထိခိုက်ဘူးတဲ့"

ပေထန်အောက် ယန်ဖေးလီ၏ အင်္ကျီကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ နွေရာသီအပူရှိန်ကြောင့် ဝတ်ရုံအထပ်ထပ်မဝတ်နိုင်သည့် ယန်ဖေးလီမှာ တခဏလေးနှင့်တင် အဝတ်မဲ့သွားရရှာလေပြီ။

ယန်ဖေးလီသည် အိပ်ရာပေါ်တွင်သာ ပေထန်အောက် ပြုသမျှနုနေရတော့သည်။ ယန်ဖေးလီအား ဘေးတိုက်ဖက်ထားလျက်နှင့်ပင် ပေထန်အောက်သည် ယန်ဖေးလီ၏ ရင်ဘတ်၊ ထိုမှတဆင့် ဗိုက်သို့ ခပ်ဖွဖွပွတ်သပ်လာသည်။ ပြီးနောက် ယန်ဖေးလီ၏ မို့ဖောင်းနေသည့် ဗိုက်ပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်ပြီး အထိမခံနိုင်သည့် အောက်ပိုင်းနေရာသို့ တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး ယန်ဖေးလီအား တသိမ့်သိမ့်တုန်ယင်စေတော့သည်။

ယန်ဖေးလီသည်လည်း သူကိုယ်၌က မလိုချင်သည်ဟု မဆို။ လက်ရှိ၌ သူ့ပုံစံမှာ ထူးဆန်းနေပြီး ကလေးကိုလည်း ထိခိုက်မည်စိုးသောကြောင့်ပင်။ သို့သော်လည်း ပေထန်အောက်က အစပျိုးလာသည့်အခါ သူသည်လည်း ချုပ်ထိန်းမှုလွတ်သွားရချေပြီ။

"အာ့..."

ပေထန်အောက်သည် သူ့ရင်ဘတ်အား ပွတ်သပ်လာသည့်အခါမှာတော့ ယန်ဖေးလီမှာ အသံမထွက်ဘဲ မနေနိုင်တော့ခဲ့။

"မင်း ပိုပြီး အထိမခံဖြစ်လာတာ သိရဲ့လား။"

ယန်ဖေးလီ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း ပေထန်အောက်သည် ယန်ဖေးလီ၏ နားသန်သီးအား နမ်းရှုံ့လိုက်သည်။ ပေထန်အောက်သည် ယန်ဖေးလီ၏ ညီငယ်လေးအား ချော့မြှူပေးပြီးနောက်တွင်တော့ အဖြူပျစ်ပျစ်အရည်များ ထွက်လာတော့သည်။

ဖြေလျှော့ခံပြီးနောက်တွင် ယန်ဖေးလီမှာ အားအင်ယုတ်လျော့စွာဖြင့် အိပ်ရာပေါ်တွင် ဘေးတစောင်းသာ လှဲနိုင်တော့သည်။ ထိုအရည်များဖြင့် ရွှဲနေသည့် ပေထန်အောက်၏ လက်ချောင်းများမှာ သူ့ကိုယ်ထဲသို့ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာသည်ကို ခံစားမိရင်း။

"သတိထား... မလုပ်... အာ့... ညင်သာပါဦး။ ကလေးကို မထိမိစေနဲ့..."

ယန်ဖေးလီ သတိပေးလိုက်သည်။

Broken BondsDove le storie prendono vita. Scoprilo ora