Chapter 79

2.6K 305 9
                                    

[Unicode]

ဆေးပြယ်သွားပြီဖြစ်သော်လည်း ယန်ဖေးလီမှာ အားနည်းနေဆဲပင်။

ရေနွေးကန်ထဲတွင် ပေထန်အောက်က သူ၏ မသက်မသာဖြစ်နေသည့် နောက်ကျောနှင့် နာကျင်နေသည့် နေရာများတလျှောက် နှိပ်နယ်ပေးနေသည်ကို ခံစားရင်း အပူငွေ့က ချွေးပေါက်များအထိ ထိုးဖောက်ဝင်ပြီး တင်းနေသည့် ကြွက်သားများမှာလည်း ပြေလျော့သွားသည်။

ပေထန်အောက်သည် သူ့တကိုယ်လုံးကို အားကြိုးမာန်တက် ပွတ်တိုက်ဆေးကြောပေးနေသည်။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် သက်တောင့်သက်သာဖြစ်လာတော့မှ ပေထန်အောက်၏ အကျွမ်းဝင်နေပြီးသားဖြစ်သော လက်ချောင်းလေးများက ချောကျိနေသည့် ကန်ရေထဲမှ တဆင့် ယန်ဖေးလီ၏ ခြေထောက်များအကြား၊ ထိုမှတဖန် သူ့ကိုယ်ထဲသို့ ညှင်သာစွာ ဝင်ရောက်သွားလေသည်။

"ချန်းကျီး... ဘာလုပ်နေတာလဲ အဲဒါ"

"သန့်ရှင်းပေးမလို့"

"ဒါမျိုးက... ကိုယ့်ဘာကိုယ် လုပ်လိုက်မယ်"

"မဟုတ်ဘူး... ပြန်ထုတ်"

ပေထန်အောက် သူ့အား ထိန်းကိုင်လိုက်သည်။ လက်ချောင်းများက ဝင်ချည်ထွက်ချည်။ ခပ်နက်နက်အထိ ထိုးထည့်ကာ ဂရုတစိုက်ဖြင့် ဖိပြီး ယက်ခြစ်လိုက်သည်။ ယန်ဖေးလီမှာ ကြွက်သားများ တင်းကျပ်နေပြီး ဆတ်ဆတ်ထိမခံနိုင်တော့။ သိပ်မကြာလိုက် နောက်ကျိနေသည့် အဖြူရောင်အရည်များသည် သူ့ပေါင်ကြားတလျှောက် စီးကျသွားတော့သည်။

ဤသည်မှာ ထို့ကဲ့သို့သော တကိုယ်ရည်တကာယကိစ္စမျိုးကို ပေထန်အောက် သူ့အား ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ကူလုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ယန်ဖေးလီမှာ ရှက်သွေးဖြာနေရပါတော့သည်။

သန့်ရှင်းပေးပြီးသွားသည့်နောက် ပေထန်အောက် ထပ်ပြောလိုက်သည်။

"တော်သေးတယ် ဘာမှ ထိခိုက်မိတာ မရှိလို့။ ဖေးလီ... မင်းရဲ့ အဲဒီနေရာလေးက တကယ်ကို အံ့ဩဖို့ ကောင်းတာပဲ။"

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လက်ချောင်းတချောင်းက အထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့ပြန်သည်။

Broken BondsWhere stories live. Discover now