[[Completed]] နိဒါန်းပျိုးခဲ့ကြပြီ (နိဒါန္းပ်ိဳးခဲ့ၾကၿပီ)

အခန္း (၁)

အာ့တ္လက္စ္

Bib'sရဲ႕ေနာက္ေဖးတံခါးေပၚ 'ass whole'ဆိုၿပီး အနီေရာင္မႈတ္ေဆးနဲ႔ေရးဆြဲထားတဲ့ သတ္ပံု မွားပံု၊မွားနည္းက ကၽြန္ေတာ့အေမကိုသြားေတြးမိေစတယ္။

သူမက စကားလံုးတစ္လံုးရဲ႕အသံထြက္ေတြၾကား အၿမဲတေအာင့္ေလာက္ျခားျခားေျပာၿပီး အဲ့ဒီစကားလံုးကို သီးျခားစကားလံုး(၂)လံုးလိုျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္တတ္တယ္ေလ။ အဲ့ဒါမ်ိဳးၾကားတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ရယ္ခ်င္မိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က အဲ့ဒီဆဲေရးတိုင္းထြာေျပာခံလိုက္ရတဲ့သူျဖစ္ေနတဲ့အခါမ်ိဳးမွာက်ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကၽြန္္ေတာ္ဟာ အဲ့ဒီစကားလံုးထဲကရယ္စရာေကာင္းတဲ့အရာကို ရွာေတြ႔ဖို႔ခက္ခဲ့တယ္။

"Ass... whole" ဒါရင္က ေရရြတ္လိုက္တယ္။ "ကေလးတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ရမယ္။ လူႀကီးအမ်ားစုက အဲ့ဒီစာလံုးကိုဘယ္လိုေပါင္းရမွန္း သိေနၾကတာပဲ"

"မင္းေတာ့ အံ့အားသင့္မိမွာပဲ" ကၽြန္ေတာ္ ေဆးမႈတ္ထားတဲ့ဟာကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္​ေပမဲ့ အဲ့ဒါက ကၽြန္ေတာ့လက္မွာ လာကပ္မေနေတာ့ဘူး။ ဒီဟာကိုလုပ္ခဲ့တဲ့သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေန႔ညက ဆိုင္ပိတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ လုပ္ခဲ့တာပဲ။

"သတ္ပံုမွားေနတာက တမင္သက္သက္လုပ္ထားတာလို႔ မင္းထင္တာလား" သူက ေမးလာတယ္။ "သူတို႔က မင္းဟာ ဖင္ေခါင္း(စအို)ျဖစ္လြန္းအားႀကီးတာမွ မင္းကိုယ္တိုင္ကိုက ဖင္ေခါင္းႀကီးတစ္ခုလံုးျဖစ္ရတဲ့အထိပဲလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာလား"

"သူတို႔ေတြ ငါ့ကိုပစ္မွတ္ထားပါတယ္လို႔ မင္းဘာလို႔ယူဆရတာလဲ။ သူတို႔ေတြက မင္းကိုျဖစ္ျဖစ္၊ ဘရတ္ကိုျဖစ္ျဖစ္ ပစ္မွတ္ထားေနနိုင္တာပဲေလ"

"ဒါက မင္းရဲ႕စားေသာက္ဆိုင္ေလ" ဒါရင္က သူ႔ဂ်ာကင္ကိုခၽြတ္ၿပီး အဲ့ဒါနဲ႔ ျပတင္းတံခါးမွန္ကြဲစႀကီးတစ္ခုကို နႈတ္ယူလိုက္တယ္။ "အဲ့ဒါက အခဲမေက်တဲ့အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့"

"ငါ့မွာ အခဲမေက်ျဖစ္သြားတဲ့အလုပ္သမားေတြ ရိွလို႔လား" ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ လစာစာရင္းထဲ ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ေလာက္မယ့္သူမ်ိဳး တစ္ေယာက္မွေတြးၾကည့္လို႔မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးအလုပ္ထြက္ခိုင္းလိုက္တဲ့သူက လြန္ခဲ့တဲ့(၅)လေလာက္ကျဖစ္္ၿပီး သူမက တကၠသိုလ္ကေနဘြဲ႔ရသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီအလုပ္ကေန ဆက္ဆံေရးေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္နဲ႔ပဲ ထြက္သြားခဲ့တာပါ။