[[Completed]] နိဒါန်းပျိုးခဲ့ကြပြီ (နိဒါန္းပ်ိဳးခဲ့ၾကၿပီ)

အခန္း (၂၀)

လီလီ

မဂၤလာေဆာင္တစ္ခုအတြက္ ပန္းအလွဆင္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဧည့္သည္ေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ပဲ။ ကၽြန္မခမ်ာတစ္ေန႔လံုး ေလွ်ာက္လမ္းမွာရိွတဲ့ပန္းေတြက လူစီလိုခ်င္သလိုျဖစ္ဖို႔ စီစဥ္ရင္းေျပးလႊားေနခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒါအျပင္ကိုမွ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္အတြက္ ဆိုင္ကိုေစာေစာပိတ္ရမွာမို႔လို႔ ဆရီနာတစ္ေယာက္ ပို႔စရာရိွတဲ့အမွာစာေတြအားလံုးကို ၿပီးေအာင္လုပ္ၿပီး ထရပ္ကားေပၚတင္ေပးဖို႔ ဝိုင္းကူေပးမယ့္သူကလိုေသးတယ္ေလ။

အာ့တ္လက္စ္ ကၽြန္မရဲ႕တိုက္ခန္းကိုေရာက္လာၿပီး လာေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မခမ်ာ အဆင္သင့္ျဖစ္ဖို႔ေနေနသာသာ နီးေတာင္မနီးစပ္ပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မအခုေလးတင္ သူက အေပၚတက္လာခဲ့လိုက္သင့္လားလို႔ လွမ္းေမးတဲ့စာတစ္ေစာင္ရခဲ့တယ္။ သူသတိထားေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ အားလံုးက အသစ္ေတြျဖစ္လြန္းေနလို႔မွန္း ကၽြန္မေသခ်ာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူသာတံခါးလာေခါက္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီမွာ ဘယ္သူရိွေနေလာက္မလဲ သူ မသိလို႔ေလ။ ေနာက္ၿပီး အာ့တ္လက္စ္က မဂၤလာေဆာင္ကိုသြားဖို႔ ကၽြန္မခ်ိန္းထားတဲ့သူမွန္း သူတို႔ကို ကၽြန္မ သိေစခ်င္ပါ့မလားကိုေရာေပါ့။

အဲ့ဒီအေၾကာင္းအရင္းႀကီးေၾကာင့္ပဲ သူ႔ကိုမဂၤလာေဆာင္ဖိတ္ဖို႔ ကၽြန္မ တြန္႔ဆုတ္ေနခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ လူစီ့မဂၤလာေဆာင္မွာရိွေနမယ့္ ဘယ္သူမွ ႐ြိဳင္းလ္ကိုသိေတာင္သိၾကမွာ မဟုတ္မွန္း ကၽြန္မ ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္ရိွတယ္ေလ။ ကၽြန္မတို႔ေတြက မတူညီတဲ့အသိုင္းအဝိုင္းေတြၾကား လႈပ္ရွားေနၾကတာကိုး။ သူတို႔ေတြက ရိြဳင္းလ္ကိုသိေနေလာက္ၾကၿပီး၊ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ရိွေနပါတယ္လို႔ သူ႔ဆီျပန္သတင္းေရာက္ေကာင္းေရာက္သြားနိုင္ေတာ့ ဒီစြန္႔စားမႈက ဆုလာဒ္တစ္ခုတန္ျပန္ခံစားရဖို႔ေတာ့ ထိုက္တန္ပါတယ္။ အာ့တ္လက္စ္ ကၽြန္မနဲ႔လိုက္ဖို႔သေဘာတူလိုက္ကတည္းက ဒီညကို ကၽြန္မေစာင့္စားေနခဲ့ရတာရယ္။

တက္လာခဲ့ခ်ည္၊ ငါက ျပင္ဆင္ေနတုန္္းပဲရိွေသးတယ္ရယ္။

တေအာင့္ၾကာေတာ့ အာ့တ္လက္စ္တစ္ေယာက္ ကၽြန္မတံခါးေပါက္မွာ တံခါးလာေခါက္တယ္။ ကၽြန္မတံခါးဖြင့္ၿပီး သူ႔ကိုဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြခမ်ာ ကာတြန္းကားေတြထဲကအတိုင္း (၂)ဆေလာက္ျပဴးက်ယ္သြားၾကသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။ "ဝိုး" ဒီဇိုင္းနာခ်ဳပ္အနက္ေရာင္ဝတ္စံုျပည့္ဝတ္ထားတဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ အခါတိုင္း ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အထဲမဝင္ခင္ေစာင့္ခိုင္းထားတတ္တာထက္ ပိုၾကာေအာင္ သူ႔မွာ တိုက္စႀကႍထဲ ရပ္ေနလိုက္ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူရိွေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ကၽြန္မဟာ ေလာကဝတ္တို႔၊ဘာတို႔လို အေျခခံယဥ္ေက်းမႈေတြကို ေမ့သြားခဲ့လို႔ပါပဲ။