အခန္း (၃၂)

36 3 0
                                    

လီလီ

နင္ အိမ္မွာလား။

စာက အာ့တ္လက္စ္ဆီက။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ အဲ့ဒါကို တံု႔ျပန္လိုက္တယ္။

တစ္မိနစ္ေလာက္ေတာ့ရိွဦးမယ္ေပါ့ေနာ္။ ဘာလုိ႔လဲ။

ကၽြန္မအမ္မီ့ရဲ႕ကေလးပစၥည္းအိတ္ထဲ အစားအေသာက္ေတြကိုထုပ္ပိုးထည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အခန္းပတ္ပတ္လည္သုတ္ေခ်တင္သြားရင္း သူမအတြက္ လဲစရာအဝတ္တစ္စံုဆြဲလာလိုက္တယ္။ အာဟာရမႈန္႔ဘူးတစ္ဘူး ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္မက နို႔မတိုက္ေတာ့လို႔ေလ။ ၿပီးေတာ့ သူမကိုေကာက္ခ်ီၿပီး "သမီးက ရိြဳင္းလီကိုသြားေတြ႔ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလား"

အမ္မီက ရိြဳင္းလီရဲ႕နာမည္ၾကားေတာ့ ၿပံဳးလုိက္တယ္။

ကၽြန္မ သူမကို ဒီမနက္ အယ္လီဆာ့ဆီကေနသြားေခၚလာေတာ့ သူမရယ္၊ မာရွယ္ရယ္ကို ရိြဳင္းလ္နဲ႔ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်အားလံုးေျပာျပျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မဆီပို႔တဲ့စာေတြ ကၽြန္မရဲ႕ေရွ႕ေနကိုျပလိုက္တာ ပါးနပ္တာပဲလို႔ အယ္လီဆာကသေဘာတူတယ္။ ကၽြန္မတို႔ေတြ ရိြဳင္းလ္နဲ႔အတည္ေပါက္ႀကီးထိုင္ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ေဆြးေႏြးၾကဖို႔အခ်ိန္က်ၿပီလို႔လည္း သူမကသေဘာတူတယ္။ ကၽြန္မေၾကာင့္ၾကစိတ္လႈပ္ရွားေနမိတာ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူမနဲ႔မာရွယ္တို႔ ကၽြန္မရဲ႕ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံအျဖစ္ရိွေနၾကမွန္း သိထားရတာက အင္မတန္မွကိုစိတ္ေအးသက္သာရိွေစတယ္။

ကၽြန္မတို႔ေတြ တံခါးမႀကီးဆီေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ တံခါးေခါက္သံတစ္သံထြက္လာတယ္။ ကၽြန္မ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ကေနတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အဲ့ဒီမွာ အာ့တ္လက္စ္ရပ္ေနတာေတြ႔လိုက္ရလို႔ စိတ္သက္သာရာရမိသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဂ်ာ့ရွ္ကေတာ့ သူနဲ႔အတူရိွမေနဘူး။ ဒီေတာ့ ခ်က္ခ်င္းကို ကၽြန္မရဲ႕နွလံုးသားနင့္ခနဲျဖစ္သြားရတယ္။ သူက အာ့တ္လက္စ္ကိုေက်ာ္ၿပီး သူ႔အေဖနဲ႔ေနဖို႔ တကယ္ႀကီးေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလား။ ကၽြန္မတံခါးကိုလႊဲဖြင့္လိုက္တယ္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ ေဂ်ာ့ရွ္ေရာ"

အာ့တ္လက္စ္က ၿပံဳးတယ္။ သူ႔အၿပံဳးထဲကအာမခံခ်က္က ကၽြန္မကိုစိတ္သက္သာရာရတာေတြနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းျပည့္နွက္သြားေစတယ္။ "အဆင္ေျပပါတယ္။ သူက ငါ့အိမ္မွာ"

[[Completed]] နိဒါန်းပျိုးခဲ့ကြပြီ (နိဒါန္းပ်ိဳးခဲ့ၾကၿပီ)Where stories live. Discover now