အခန္း (၃၇) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

90 5 0
                                    

[Spoiler - ဒီအခန္းက အမ်ားအားျဖင့္ စာဖတ္သူေတြေမွ်ာ္လင့္ထားသေလာက္ထိျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုဖတ္ၾကည့္လုိက္ရင္္ေတာ့ ပိုဖတ္လို႔ေကာင္းသြားမွာပါေနာ္။ လက္ထပ္ပြဲၿပီးရင္လို႔ ေတြးထားၿပီး သုတ္ေခ်တင္ဖတ္မသြားေသးဘဲ အာ့တ္လက္စ္ရဲ႕ကတိသစၥာကိုပဲ အာရံုစိုက္ၿပီး တစ္ေၾကာင္းခ်င္းေသခ်ာဖတ္သြားလိုက္ပါ။ အရသာေတာ္ေတာ္ရိွသြားပါလိမ့္မယ္။ ;D]

အာ့တ္လက္စ္

"ခင္ဗ်ား ဒါကိုအတည္ေပါက္ႀကီးလုပ္ေတာ့မွာလား" လို႔ သီအိုကေမးတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က မွန္တစ္ခ်ပ္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕နက္တိုင္ကိုခ်ိန္ေနတာ။ သီအိုက ဆိုဖာခံုေပၚမွာထိုင္ၿပီး မဂၤလာမေဆာင္ခင္ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ကတိသစၥာေတြ သူ႔ကိုဖတ္ခြင့္ေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကလက္ခံလာေအာင္ႀကိဳးပမ္းေနတယ္။ "ငါ အဲ့ဒါေတြ မင္းကိုဖတ္ျပမွာမဟုတ္ဘူး"

"ခင္ဗ်ားေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ားအရွက္ခြဲေတာ့မွာပဲ" လို႔ သူက ေျပာလာတယ္။

"ငါမခြဲပါဘူး။ အဲ့ဒါေတြက ေကာင္းတယ္ေလ"

"အာ့တ္လက္စ္ရာ၊ လုပ္စမ္းပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကိုကူညီဖို႔ႀကိဳးစားေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့အတိုင္းသာဆို ခင္ဗ်ား အဲ့ဒါေတြကို ဒီလိုမ်ိဳးတစ္ခုခုနဲ႔အဆံုးသတ္ပစ္ေလာက္တယ္။ 'ကိုယ္ မင္းကို ကိုယ့္ရဲ႕ငါးေလးျဖစ္လာေစခ်င္တယ္'"

ကၽြန္ေတာ္ရယ္လိုက္တယ္။ ဒီ(၂)နွစ္ၾကာၿပီးသြားတဲ့ေနာက္မွာ သူ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီလိုစာသားေတြစိတ္ကူးရလာေနေသးမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။ "မင္း ညဘက္ေတြ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲလွဲေနတုန္းမွာ မင္းရဲ႕ေစာ္ကားေမာ္ကားစကားေတြကို ေလ့က်င့္ေနတာမ်ားလား"

"မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒါေတြက အလိုလိုေပၚလာၾကတာဗ်"

တစ္စံုတစ္ေယာက္က တံခါးေခါက္ၿပီး အဟေလးဖြင့္လုိက္ရင္း "ငါးမိနစ္ပဲက်န္ေတာ့တယ္"

သီအို႔ဘက္မလွည့္ခင္ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္မွန္ထဲတစ္ခ်က္ထပ္္ၾကည့္လုိက္တယ္။ "ေဂ်ာ့ရွ္ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။ သူအဆင့္သင့္ျဖစ္ေနတာေသခ်ာေအာင္လုပ္ဖို႔ ငါလိုအပ္တယ္"

[[Completed]] နိဒါန်းပျိုးခဲ့ကြပြီ (နိဒါန္းပ်ိဳးခဲ့ၾကၿပီ)Where stories live. Discover now