အခန္း (၂၅)

52 3 0
                                    

အာ့တ္လက္စ္

"မေန႔ညက အိမ္ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေရာက္လဲ" လို႔ ေဂ်ာ့ရွ္ကေမးလာတယ္။ သူက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ မတူတဲ့ေျခအိတ္နွစ္ဘက္ဝတ္ရင္း ရွပ္တိုက္ေလွ်ာက္သြားေနတယ္။ တစ္ဘက္က ကၽြန္ေတာ္သူ႔အတြက္ဝယ္ေပးထားတဲ့အသစ္၊ တစ္ဘက္က ကၽြန္ေတာ့ဟာ။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သီအိုနဲ႔ေဂ်ာ့ရွ္တို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔မနိုးခင္ (၃)နာရီေစာနိုးတုန္းပါပဲ။ ဘရတ္က သီအိုနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့မိနစ္(၂၀)ကမွျပန္သြားခဲ့တယ္။

"အဲ့ဒါမင္းအလုပ္မဟုတ္ပါဘူး" ကၽြန္ေတာ္ စားပြဲခံုကိုလက္ညိႈးထိုးျပလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီမွာ ေဂ်ာ့ရွ္ရဲ႕အိမ္စာက မၿပီးေသးဘဲရိွေနတယ္။ သူ မေန႔က အဲ့ဒါကိုလုပ္ပါ့မယ္လို႔ကတိေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္သာ သီအိုကိုညအိပ္ေနခြင့္ေပးရင္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဗီဒီယိုဂိမ္းေတြရယ္၊ မန္းဂရုပ္ျပစာအုပ္ရယ္၊ အန္းနိမဲကာတြန္းကားေတြရယ္ အဲ့ဒီလမ္းမွာေနရာဝင္ယူသြားၾကတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးရေနတယ္။ "မင္း မင္းရဲ႕အိမ္စာမလုပ္ခဲ့ဘူးလား"

ေဂ်ာ့ရွ္က စာရြက္အထပ္လိုက္ကိုလွမ္းၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္ေတာ့ကိုျပန္ၾကည့္လာၿပီး "ဟင့္အင္း"

"အိမ္စာလုပ္ခ်ည္" ကၽြန္ေတာ္ အဲ့ဒီစကားကိုယံုၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔သာေျပာလုိက္ေပမဲ့ ဒါကိုဘယ္လုိလုပ္ရမွန္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္အရင္ တစ္ခါမွ ကေလးတစ္ေယာက္ကို အိမ္စာမလုပ္ခိုင္းခဲ့ဖူးဘူး။ သူ႔အိမ္စာကိုမလုပ္ရင္ ဘယ္လိုအျပစ္ေပးရမွန္းေတာင္ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူးရယ္။ ကၽြန္ေတာ္သရုပ္ေဆာင္ေနသလိုခံစားရတယ္။ ဟုတ္တာပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္က အေယာင္ေဆာင္ေကာင္တစ္ေယာက္ပဲဟာ။

"ကၽြန္ေတာ္ အဲ့ဒါကို ေရွာင္ဖယ္၊ ေရွာင္ဖယ္လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး" လို႔ ေဂ်ာ့ရွ္က ေျပာတယ္။ "အဲ့ဒါကိုလုပ္လို႔မတတ္ရံုပဲ"

"အဲ့ဒါက အရမ္းခက္လို႔လား။ ဘာလဲ၊ သခ်ၤာလား"

"ဟင့္အင္း၊ ကၽြန္ေတာ္သခၤ်ာလုပ္ၿပီးၿပီ။ သခၤ်ာကလြယ္တယ္။ ဒါက ကြန္ပ်ဴတာအတန္းအတြက္လုပ္ရမယ့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ခ်ီးထုပ္ပဲ"

[[Completed]] နိဒါန်းပျိုးခဲ့ကြပြီ (နိဒါန္းပ်ိဳးခဲ့ၾကၿပီ)Where stories live. Discover now