Het pact (NL) ✔️

13 - Vergeving

Your wicked tongue,
It speeks much evil.

Your pallid face,
You give no hope,
No strength,
Your weakness collides.

You're nothing but a liar,
A dirty-mouth,
And a show-off.

You give no support,
But pride.
Your mercy goes to you only,
Which shows your hate.

Hate is what you get back,
After the back-stabs,
And the tortures you gave.

Now no one cares of your fate,
Your trifling,
Even if you die,
You are now spoken by bane words.

But yet I forgive your lies,
And your back-stabs that hurt.

I forgive your derisiveness,
Your barbarous,
And yet your treachery...
I forgive you.

------------------

Aiken's pov:

Hoe kan dit? Heb ik deze situatie dan echt verkeerd ingeschat? Ja, het zijn broers, maar hoe zou Phill Luke ooit hebben kunnen vergeven voor wat hij 2 jaar terug heeft gedaan?! En niet alleen met Sky, ik balde mijn vuisten zo stevig dat mijn knokkels knakten en mijn nagels striemen maakten in mijn handpalmen, maar met nog veel meer onschuldige meisjes.

Wie zou zeggen dat Luke ineens veranderd was, dat hij nu geen meisjes meer gebruikte onder invloed van drugs, en dat hij zoop als een malloot. Zou ik hem ooit kunnen vergeven nu ik weet wat hij met Sky heeft gedaan. Ik weet het niet, ik speelde er zelf ook een rol in. En daar zal ik mezelf nooit voor kunnen vergeven.

"Heej LukedieLuke! Vrouwenverslinder van me. Hoe lopen de zaakjes?", vroeg ik aan Luke die aan het einde van de straat liep. Ik had hem gisteren en eergisteren al met een andere meid gezien, en ik moet zeggen: Ze waren best wel sexy.

"Heej Aiken! Ja wat denk je zelf, ik heb er deze week weer een op het strand gespot! Eerst toonde ze geen interesse, maar ze zit als een lint om mijn vinger gebonden. En dan weet je wel welke vinger ik bedoel", zei hij. Ik grijnsde. Vrouwen waren zo makkelijk om te krijgen. Luke gaf ze een lief lachje en wat complimentjes om ze diezelfde avond nog het bed in te krijgen. En hij was niet lief, te horen aan een paar van zijn verhalen.

"Stalkt Bianca je nou nog steeds dan?", vroeg ik eigenaardig. "Ja joh, die slet denkt na een nacht al dat we een 'relatie' hadden. Ik was 'de liefde van haar leven'", deed hij haar na met een enorm vrouwelijk accent. Ik schoot in de lach. "Pech joh! Gewoon van je afschudden", zei ik waarna ik hem onze groet gaf. Een klopje op de rug als een soort stevige knuffel. Wat zou ik toch zonder hem moeten. 

"Heej die nieuwe hè, ga je der vanavond al naaien?", vroeg ik ontdeugend. "Gast, wat zei ik nou net? Natuurlijk! We hebben vanavond een 'romantische' strandwandeling", zei hij. Ik knipoogde naar hem. Vorige maand hadden we een stuk duinen gevonden waar nooit iemand kwam. En ja, je kunt al raden wat daar gebeurde. 'Delen' met Luke was niet bepaald delen. Hij gebruikte de plek bijna elke dag. Daardoor hield ik er niet zo veel aan over. Één keer zelfs, had ik hem er eerder deze week nog gezien met een bloedmooi meisje. Dan wel blond haar als blauwe ogen. Volgensmij heette ze Jasmin.

'Nou ik wens je succes. Maar hé: Geen drugs gebruiken, en geen alcohol..'', fluisterde ik in zijn oor. Hij keek me verwaand aan. Daar gaan we hoor. ''Hoe vaak hebben we het hier al niet over gehad Aiken! Ik weet wat ik doe! En je moet je er niet mee bemoeien!'', kaatste hij terug. Ik wist dat ik er niets tegen in te brengen had. Zelf rookte ik ook wel eens wat, maar ik zou nooit van mijn leven harddrugs gebruiken. ''Je weet dat ik er niets mee heb Luke! Je had me beloofd niet meer onder invloed van het een of het andere spul meiden te naaien of achter het stuur te kruipen, want ja, ik begrijp je Luke, maar dat gaat te ver! Dat is ziek..'', zei ik. Hij keek me aan alsof ik hem zojuist in zijn gezicht had geslagen. ''Weetje wat betweter: Ik ga vanavond onder invloed van van alles en nog wat die nieuwe meid neuken, of je het nou wil of niet, en je houd je erbuiten!'', zei hij.