You'll always have a part of me,
Wherever you are,
Wherever I'll be,
Together again we'll take this fight,
Our souls being bound together tonight
Whatever our souls are made of.
-
Sky's pov:
"Sky, je weet wat P vorige week gezegd heeft", hoor ik Aiken klagen. Als ik opkijk van mijn leerwerk zie ik hem voor me staan. Zijn handen over elkaar heen geslagen en zijn gezicht getrokken in een dwingende staar.
Ik trek me er niets van aan.
"Eenmalig, dat is wat hij zei. Ik moet leren Aik, anders haal ik dit jaar nog eens niet", zeg ik koppig terug.
Ik moet toegeven, ik was nogal geschrokken toen ik wakker werd eind vorige week. Het enige wat ik me kon herinneren een vaag gevoel in mijn onderbuik. Aiken was zo bang geweest dat hij drie nachten niet goed geslapen had.
Ja, ik had die avond te veel van mijn medicijn ingenomen maar dat was alleen omdat ik last had van een pijnlijke steek in mijn borst. Iets waar dokter P me al voor had gewaarschuwd toen hij me mijn aandoening beter had uitgelegd.
Aiken had de gebeurtenis eigenlijk nog steeds niet goed verwerkt. Ik mag niets van hem. De sacherijnige Cocon die hij is. Het enige voordeel is eigenlijk dat hij het eens is met mijn beslissing weg te gaan bij WE.
"Voor de laatste keer Sky, ik wil het niet hebben. Je weet dondersgoed dat mevrouw Kowaerts je extra tijd heeft gegeven je voor te bereiden op je CE's zodat je nu kan uitrusten", moppert hij. Hij loopt naar de tafel toe waar ik aan zit en trekt mijn biologie boek onder mijn neus vandaan.
Gelijk sta ik op van tafel om het ding op mijn beurt uit zijn handen te trekken.
"Kap daarmee Connors, dat is onzin. Ik ben helemaal niet moe en wil die extra tijd niet. Wat doe jij eigenlijk nog hier? De vakantie is over en je moet naar school", grinnik ik.
Mevrouw Kowaerts had begin vorige week opgebeld. Ze weet nu groot en deels hoe het er met mij aan toe gaat. Ze had eigenhandig naar mijn huis gebeld waar Karla natuurlijk had aangenomen en de situatie had uitgelegd. Natuurlijk hadden ze me vervolgens opgebeld om te vragen waar ik dan wel was en hoe het met me ging. Wat uiteindelijk uitkwam op een interne beslissing van mevrouw Kowaerts; voorlopig geen school voor mij. Ik mag me thuis voorbereiden op mijn CE's en altijd terug naar school komen voor vragen.
Ook Kit had me die dag nog ongerust opgebeld. Ik had hem niet alles verteld, alleen dat het nu goed met me gaat en dat ik hem binnenkort vast wel weer op school zou zien. Kit en zijn grote hart.
"Sky? Sky? Hoor je überhaupt wel wat ik zeg??", vraagt Aiken. Ik schud meteen mijn hoofd en kijk hem uitdagend aan.
Hij zucht.
"Jezus, oke, Kit wil dat iemand je in de gaten houd. Je weet hoe hij is", zegt Aiken. Ik kijk hem ongelovig aan.
"En dat vraagt hij aan jouw? Niet eens aan Thomas?!", vraag ik snel. Aiken schud zijn hoofd en komt naast me zitten.
"Sky, ik wil dat je goed naar me luistert. Ik denk..", hij twijfelt over wat hij wilt zeggen, ".. Ik denk dat het tijd is om te praten. Echt te praten. Alles eerlijk en op tafel", zegt hij. Afwachtend kijk ik hem met grote ogen aan. Ik wist dat het eens zou komen, maar niet nu. Nu moet ik alles in een keer beslissen.
"Oke", zeg ik zacht en knik langzaam.
Onze blikken zijn beide op het tafelblad gericht. Ik besluit de eerste zet te nemen.
"Wat zit je dwars?", vraag ik serieus. Ik had het er met Jaymie al lang over gehad. Er is iets wat hij voor zich houd, en ik wil weten wat het is.
Wanneer hij geen antwoord geeft en alleen maar diep zucht besluit ik hem een zetje in de goede richting te geven.
Ik pak zijn hand stevig beet en knijp erin.
JE LEEST
Het pact (NL) ✔️
Teen Fiction''You left me alone, I didn't cry, I didn't call you didn't try. Out of all the things I chose you, I said I love you I really do''. - Waarschuwing: dit is mijn aller eerste geschreven boek, ooit. Het is erg 'snel', en de verhaallijn raast maar door...
