Het pact (NL) ✔️

57 - Waarde van -loos

''Ik ben nog even terug gekomen, maar je was in slaap gevallen,.. slaapkop. Ik wilde je eigenlijk niet zo achterlaten. Ik kan je wel gaan vertellen hoe fout alles is wat je doet, maar dat heeft geen zin. Jij verdient geen schaamte Lover boy, maar je moet je ook niet zo als een lul gedragen tegenover je broer. Ik weet wat je denkt: blondje, dom kind, waarom doet ze dit überhaupt? Nou: Jij verdient een broer, en eveneens respect. Laat je niet zo op je kop zitten door de rest van de wereld, en doe er wat aan! Oh ja: en de volgende keer dat je een meisje meeneemt naar je appartement: ruim je knuffelbeer dan even op. Ik ben niet achterlijk. Onder het bed? serieus? Nouja, als jij het nou goed maakt met je broer, overweeg ik nog eens met je te praten, en misschien wel wat meer leuks. Bel me wanneer je geen koning van Albanië meer bent. Ja dude, je praat in je slaap. En ik kan gokken dat het iets is dat niet heel goed is.

x Jasmin

-

Luke's pov:

'Het nummer dat u heeft gebeld is nu niet bereikbaar. probeer het later...'

Ik druk al op het rode rondje van mijn telefoon voor het ding gaat vragen om een voicemail bericht. Ik ben niet zo van 1233. Daarbij heb ik echt geen zin in die geautomatiseerde stem van mijn provider . Ach, onzin. Je hebt gewoon de ballen niet.

Ik zucht een keer diep en laat al mijn frustratie van de afgelopen dagen los. Heerlijk. Toch zit iets me totaal niet lekker. Sky. Iets in me weet gewoon dat ik dom was geweest geen sorry te hebben gezegd tegen haar. Een onwetend stemmetje in mijn hoofd. Het eet me van binnen op, wat ik gedaan heb. Het probleem is gewoon dat niemand me kan helpen dit op te lossen. Ik heb mezelf in deze shit gekregen, dan moet ik er dus ook zelf weer uit zien te komen. Zo moeilijk kan het toch niet zijn?

Nu Aiken me indirect ongeveer heeft vergeven, en Phill ook, voel ik me toch een stukje beter. Alsof het knagende gevoel wat is verlamd. En ik had er heel wat alcohol voor nodig gehad.

Mensen begrijpen niet wat er zo verslavend is aan drugs en alcohol. Ik zal het je in een paar woorden vertellen: Gevoelloos, emotieloos en sprakeloos. Ik weet dat al deze woorden eindigen op -loos. Dat is iets waar ik gisteren lang over heb nagedacht terwijl ik in mijn linkerhand een biertje vast had en in mijn rechter hand een joint. Als je -loos bent van iets heb je iets niet. Dat was mijn conclusie. En als ik mezelf afzet van alles wat ik wél kan hebben raak ik dus alles kwijt. Dan word je -loos aan alles.

Ik had zo snel als ik kon mijn joint in mijn bierflesje gegooid en de rest van de inhoud van het flesje door de gootsteen heen gespoeld. Ik zou niet weer alles verliezen. Dat wist ik zeker.

En nu zat het alweer tegen. Ik had eindelijk de ballen gehad om Jasmin te bellen en dan is ze niet bereikbaar. My god, is dit een teken? Kan er dan voor een keer eens iets goed gaan in mijn leven?

Als jij het nou eens goed maakt met je broer, dan overweeg ik nog eens met je te praten. Yeah, sure. Want k ben ook zo goed in het uiten van mijn emoties. Dat kon ik voor Jasmin nog maar op één manier: Sober blijven. Nu kon ik dronken en stoned nog mijn emoties laten zien. En alleen maar bij haar. Het maakt me gek. Ik moet weten waarom! Als ik op het punt sta eindelijk mijn lichaam van mijn het grasbed af te duwen schrik ik op van mijn ringtone. Snel duw ik mezelf in een zittende positie en neem aan.

''Luke'', zeg ik snel.

''Heej, Lover Boy! Eindelijk besloten alles bij te leggen met je broer? Ik zag dat je me al gebeld had net maar mijn telefoon is, nou ja, bijna dood. Je weet wel, scherm kapot, een spastische accu en..''

''Jasmin?'' vraag ik vol ongeloof. Wacht, had ze mijn nummer al opgeslagen in haar telefoon? Hmmm, die had ik niet aan zien komen.

''Ja, Jasmin. Duh! Maar waarom bel je me nu? Zit je ergens mee lover boy? Een gebroken hart misschien?'', pest ze. Haar toon is erg onverschillig. Ik kan er niet uit opmaken of ze het meent, of dat alles wat ze zegt sarcastisch bedoeld is.