Het pact (NL) ✔️

15 - Jasmin

It's like she knows
Exactly what to say.
To get me where she 
Wants me.
But as soon as I say no,
She goes,
Leaving my heart breaking.
Tears fill my eyes,
As I remember my lies,
Telling me that she loves me,
Hurting her in the process.
Now I know all I wanted
Was sex.

-------

pov. Luke

Ik herken mezelf niet meer in mezelf. Ik weet niet waarom ik doe wat ik doe. Ik weet niet meer wie ik ben, en waar ik voor dien op deze godvergeten planeet. Misschien probeer ik nog gewoon wat te maken van dat wat het leven nu voor mij inhoud. D.D.S: Drank, Drugs en Seks. Het enige wat me op de been houd de laatste tijd. Waar de hel is Phill de laatste tijd zo boos over? Het lijkt wel of hij me niet eens meer als broer ziet. We zijn zo anders van elkaar, uiterlijk, voorkeuren en omgang. Soms vraag ik me af of het niet beter voor hem is als ik gewoon uit zijn leven verdwijn.

Ik zet de fles wodka nog eens aan mijn lippen en steek daarna mijn arm uit naar... hoe heette ze ook alweer? Jasmin. ''Jouw beurt'', zeg ik tegen de wildvreemde tegenover me. Vreemd, omdat ik haar niet ken. Ik ken haar naam en weet hoe ze eruit ziet, maar meer niet. Ze heeft blond haar en blauwe sprankelende ogen. Wat een pareltje, mijn pareltje vanavond. Ze neemt de fles van me over en zet hem daarna ook aan haar lippen. De lippen die ik vanavond al wel twintig keer gekust had. Ze waren rood, vol van jeugd en smaakte naar zoet bessensap.

Ze slikte de brandende vloeistof door en streek toen met één hand haar blonde haren naar achteren, weg uit haar gezicht. Toen ze de laatste slok van de fles naar binnen had gewerkt hield ze de fles ondersteboven vast. Er droop nog een kleine druppel uit waarna ze het ding in haar handen heen en weer gooide. Ze speelde ermee, alsof het niet van glas gemaakt was, maar van iets onbreekbaars.

''Hee,..'', zei ik. Haar vingers stopte met het gooien van de fles en ze richtte haar aandacht mijn kant op. ''Stel nou dat je een broer had..'', begon ik. ''Of een zus..''. Ze gooide de fles aan de kant alsof het niets was en zette haar serieuze blik op. Haar wenkbrauwen stonden in een gevaarlijk sensuele grijns.

''Gaat loverboy een meisjeom advies vragen?'', vroeg ze. Ze trok de lakens wat verder omhoog en wisselde van positie, waardoor haar haar nu mijn nek raakte. Haar hand legde ze op mijn buik. Het deed me niets. Ik was niet zo van het knusse knuffelgedoe. Ze draaide rondjes op mijn borstkas met haar wijsvinger. ''Nee, ik dacht dat je misschien wel iets anders wilde doen dan dit'', ik wees van haar naar mijn lichaam. ''Geloof me, er is genoeg wat we nog niet gedaan hebben, en daarbij, ja ik heb een broer, dus ga verder met je verhaal voordat ik mezelf niet meer in kan houden'', zei ze speels.

Ik rolde mijn ogen naar haar en ging zelf ook wat verliggen. Ik liet haar blonde haarstrengen door mijn handen glijden. Ik zuchtte en ging toen verder. ''Wat nou als die broer of zus zich schaamt voor je gedrag? Wat zou je daar aan kunnen doen?'', vroeg ik. Ik wist dat ze blond was, dus hoopte maar dat ze de link tussen mijn vraag en mijzelf niet zou leggen. Ze glimlachte. ''Het is duidelijk dat je het hebt over jou en je broer, aangezien dat de eerste optie was die je gaf'', zei ze. Ze verbaasde me door haar opmerking. Ze was toch wat slimmer dan ik dacht.

''Verpest het stel-nou verhaal niet door domme linken te gaan leggen'', zei ik geïrriteerd. Ze liet haar hand nu over mijn hele buik glijden. Mijn buik tintelde van haar zachte aanrakingen. Haar warme vingers speelde met mijn huid. ''Relax, ik wilde je niet van streek maken'', zei ze. Ze lachte haar witte tanden bloot. ''Dus?'', vroeg ik. ''Dus wat?'', vroeg ze met vragende blik. Haar vingers stopte met bewegen, waardoor ze haar hand liet rusten op mijn borstkas.

''Wat zou je doen?'', vroeg ik. Ze dacht even na. Haar sensuele blik verslapte wat. ''Ik zou hem zeggen wat ik van hem vond. Hem laten zien hoe trots hij wel niet op mij kan zijn. Mensen kunnen veranderen'', zei ze. Maar ik wist dat ze het niet bij het juiste eind had. Ik zou nooit veranderen, Phill zou nooit veranderen. Punt uit. ''Ja'', zei ik simpel, bang dat ik haar anders zou afkraken.

Ze legde haar hoofd op mijn schouder en verstrengelde haar benen met de mijne. ''Wees niet te hard voor jezelf, ik weet niet wat je allemaal gedaan hebt dat je broer zich zo voor je schaamt, maar hij heeft er sowieso een rede voor'', zei ze. Wat? Dus het was allemaal maar mijn probleem? Ik wilde opstaan, maar ze hield me tegen. ''Hoho, ik was nog niet klaar Lover boy'', zei ze. Lover boy, een van de redenen dat ik een schande ben voor de familie.

Ik zuchtte nog eens en liet me toen weer in het matras vallen. ''Zorg er gewoon voor dat die redenen verdwijnen, en dat er meer redenen overblijven voor hem om wel trots op je te zijn'', zei ze. Waarom was ze zo slim. Alle blondjes die ik tot nu toe had gehad, waren naïeve sletjes geweest. Ik haatte het! Maar tegelijkertijd fascineerde het me.

''Stop ten eerste met dat drinken'', zei ze. Dat was twee, als een mokerslag zo in mijn gezicht. ''Gooi al mijn fouten maar recht mijn gezicht in hoor, het is nou niet bepaald zo dat ik überhaupt een hart heb'', zei ik. Ze weigerde om mijn opmerking te lachen. ''Luke, je bent geen slecht persoon, dat je met vrouwen het bed in duikt, veel drinkt en waarschijnlijk- het is maar een gokje hoor- ook drugs gebruikt..'', ze stopte even en dacht na, ''..jezus ik heb het toch wel een beetje te doen met je broer'', zei ze. Nu had ik er genoeg van! Ik vroeg alleen om haar advies niet om de kant van mijn broer te gaan verdedigen!

''Maar daarnaast is het zwak van je broer om zich voor je te schamen. Jullie zijn bloedverwant, je laat je broer niet zitten in de shit, je trekt hem eruit'', zei ze. Ze had geen idee. Mijn schulden, alle gebroken harten die ik veroorzaakte, alle criminele activiteiten die ik had afgehandeld. Alles had hij opgelost. Hij had me al vaak genoeg uit de shit getrokken. De keren dat hij me moest weghalen wanneer ik dronken was, de keren dat hij me moest ophalen uit de gevangenis, omdat ik weer eens een fles alcohol gestolen had.

Hij was er altijd voor me, en toch schaamt hij zich kapot. ''Je hebt gelijk'', zei ik. Ik zuchtte. Na morgenavond niet meer. Na morgenavond beter ik mijn leven. ''Waar waren we gebleven?'', vroeg ik met een koele blik in mijn ogen. ''Nou eigenlijk nergens, nu je de sfeer verpest hebt met je depressieve levensverhaal lijkt het me dat ik maar weer eens opstap'', zei ze. Ze verbaasde me oprecht alweer. Wilde ze geen derde ronde? De meeste hielden het er minstens 5 uit! Daarbij was ik de gene die uitmaakte wanneer er wat afgelopen was.

Ze stapte uit bed maar ik trok haar terug. ''Ohnee loverboy, dit win je niet van me'', zei ze. Ze friemelde haar arm in een soepele ruk los en trok toen haar ondergoed weer aan. Ze was best mooi, voor een nachtje dan, dacht ik. En toch knaagde er een gevoel van verlies aan me. Tot nu toe was ze het beste gezelschap voor me geweest, een goede raadgever en een goede luisteraar. ''Weet je het zeker?'', vroeg ik. Ik wees met mijn vingers naar mijn lichaam. Nu was zij de gene die haar ogen rolde. Ze pakte het kussen en gooide het in mijn gezicht. ''het was leuk Lover boy'', zei ze. Ze knikte naar me, trok haar gulp dicht en sloeg haar jas om haar middel. Nu was zij eveneens degene die mij ging verlaten, en niet andersom.

''Dag Jasmin'', zei ik. Tot mijn verbazing gaf ze me nog een kus met haar nog steeds naar bessensap smakende rode lippen. ''Dag, Lover boy'', zei ze. Ze glimlachte, pakte haar tas, en liep toen de deur weer uit.

Het was alleen die ochtend dat ik wakker werd, dat ik zag dat ze een briefje had achtergelaten, hoe ze dat dan ook gedaan zou kunnen hebben?!

''Ik ben nog even terug gekomen, maar je was in slaap gevallen,.. slaapkop. Ik wilde je eigenlijk niet zo achterlaten. Ik kan je wel gaan vertellen hoe fout alles is wat je doet, maar dat heeft geen zin. Jij verdient geen schaamte Lover boy, maar je moet je ook niet zo als een lul gedragen tegenover je broer. Ik weet wat je denkt: blondje, dom kind, waarom doet ze dit überhaupt? Nou: Jij verdient een broer, en eveneens respect. Laat je niet zo op je kop zitten door de rest van de wereld, en doe er wat aan! Oh ja: en de volgende keer dat je een meisje meeneemt naar je appartement: ruim je knuffelbeer dan even op. Ik ben niet achterlijk. Onder het bed? serieus? Nouja, als jij het nou goed maakt met je broer, overweeg ik nog eens met je te praten, en misschien wel wat meer leuks. Bel me wanneer je geen koning van Albanië meer bent. Ja dude, je praat in je slaap. En ik kan gokken dat het iets is dat niet heel goed is.

Mijn nummer: 06-########

xx Jasmin.''

Tot mijn verbazing verscheurde ik het briefje niet. Ik kon het alleen maar vast houden tussen mijn bevende vingers. Jasmin was me na een nacht niet al zat? Dat was bijzonder. Daarbij doet haar briefje me lachen. Ik stop het briefje in mijn portemonnee, bang dat ik het anders kwijt raak, en ga dan weer in bed liggen. Wat me eraan doet denken: Laat ik maar beginnen met het ritueel verbranden van die Teddy beer.