Every time I would ask, you said I was tripping.
I trusted you boy, but now I am quitting.
You cured my heart, took it and set it apart.
You promised to me never again.
It will never break again...
--------
Buiten is het donker. De vakantieweek is eindelijk hier, wat betekent dat kerstmis eraan komt! Wel jammer dat ik Kit nu niet zal zien de komende week. De avondzon schijnt door de glazen ramen van het huis naar binnen en verlicht een stuk van Aiken's zwarte haar. Het zit warrig, en ik weet niet hoe het komt. Het staat hem goed, dat wel. ''Staren is onbeleefd'', zegt hij. Ik schrik op maar bloos niet. Ik denk dat ik me nu wel kan beheersen in zijn gezelschap. Gelukkig.
Ik slaak een diepe zucht, haal een hand door mijn haar en wuif het onderwerp gelijk weg. ''Hoeveel dozen zijn er nog?'', vraag ik. Hij draait zich om naar de hal en kijkt hoeveel er nog staat. We hadden niet heel veel meegenomen bij mijn huis. Ik denk dat het komt omdat het me toch nog een klein beetje hoop geeft dat ik ooit weer bij mijn vader kan wonen. ''Nog vier'', zucht hij uitgeput. ''Kunnen we die echt niet morgen doen? Ik ben kapot!'', zeurt hij. Ik loop naar hem toe, waardoor hij langzaam een paar stappen achteruit doet. Onbewust sta ik te glimlachen, blij dat ik hem toch een beetje kan intimideren.
''Wat is er?'', Vraagt hij droog. Hij slaat zijn handen voor zijn borst alsof hij daardoor meer 'macht' heeft in deze situatie. Ik kijk naar hem op, aangezien hij toch nog net iets langer is dan ik ben. ''Ik heb een voorstel'', zeg ik. Ik probeer mijn stem mysterieus te laten klinken, maar het klinkt eerder sensueel dan mysterieus. Ik laat mijn hand langs zijn borstkas glijden en kijk gehypnotiseerd naar de lijnen die ik trek met mijn wijsvinger. Eerst schrikt hij, maar dan lijkt hij al wat meer te ontspannen onder mijn aanraking.
''Interessant'', fluistert hij. Mijn haar valt voor mijn ogen wanneer ik naar mijn voeten kijk en mijn hand van zijn borst af haal. ''Als jij die dozen opruimt, ga ik even douchen. En, als je eerder klaar bent dan... dan verwacht ik.., ik dacht gewoon, nou... Wat dacht ik? Sky waar ben je mee bezig!?..'', ''Dat ik je kan komen vergezellen?'', vraagt hij. Ik kan zijn gezicht niet zien, maar weet gewoon dat er van oor tot oor een enorme grijns op staat.
Snel draai ik me om, om mijn uitweg te vinden wanneer ik onderaan het trapgat sta. Jammer voor mij is hij sneller, en pakt me stevig beet bij mijn pols. Een vlaag van schaamte baant zich een weg naar mijn wangen, waar deze blijft hangen en niet meer weg wilt gaan. ''Hé, ..ik wil niet dat je dingen overhaast doet oké? Als je dit niet wil, moet je het zeggen'', zegt hij. Daar is zijn lieve kant weer. Ik durf hem niet recht in zijn ogen aan te kijken wanneer ik praat. ''Het is gewoon, ik ben negentien jaar oud. Ik wil gewoon verder met mijn leven. En die stappen zetten, begrijp je? Ik wil je... leren vertrouwen, leren kennen'', zeg ik. ''Ook van buiten'', fluister ik erachteraan. Zo zacht, dat ik hoop dat hij het niet gehoord heeft.
Hij laat me los waarna ik in een enorm tempo de trap op ren en de badkamer deur open trek. Ik heb die douche echt nodig. Ik wil verder met hem, maar iets zegt me dat ik hier toch maar een spelletje van moet maken. Kijken wie hier de volwassene is. Als hij snel naar mij toe komt weten we wie van ons twee de eerste stap gaat zetten. Maar als ik treuzel, en te lang sta te douchen, denkt hij dat ik de expres doe. Oh god, oh god, oh god. Straks ziet hij me naakt, als in écht naakt.... Pff, mannen. Dan krijg ik een idee. Ik ga hem erin luizen. En mijn geheime wapen: een bikini.
---------
Aiken's pov:
Ik sta hier in een tweestrijd. Als ik alles te snel opruim, denkt Sky dat ik dit expres doe. Dat zeggen mijn hersenen. Maar mijn lichaam zegt: Doe normaal, grijp deze kans! Je bent nu eenmaal een man, daar kun je niets aan doen. Aargggg. Ik schop met een van mijn voeten tegen de dozen in de hal, waarna ik besluit gewoon maar op te ruimen, en wel te zien wat er van komt. Het is grappig om te zien dat Sky zoveel spullen heeft. Van sommige dingen weet ik niet eens wat het is.. Pff, Vrouwen.
Tot mijn verbazing ben ik na vijftien minuten al klaar met uitpakken. Een groot deel was kleding, wat ik heb opgehangen in de grote kast boven. En een paar boeken, wat schoolspullen, een laptop, oplader en oude spullen die ik maar apart heb weggelegd. Ik zou niet weten wat ik er mee moest. Wanneer ik het laatste shirt heb opgevouwen en door heb dat het water van de douche nog steeds aan staat denk ik dat ik wel een compromis kan sluiten. Ik wil niet dat ze helemaal flipt als ze me voor het eerst naakt ziet dus besluit ik om maar een zwembroek aan te trekken. Een blauwe short. Wacht? Is dit wel eerlijk? Ik bedoel ze is straks naakt en dan heb ik een zwembroek aan.
Stil loop ik naar de deur van de badkamer waar ik drie keer op de deur klop voordat ik naar binnen loop. Wat ik aantref is iets heel anders dan dat ik verwacht had. Sky staat onder de douche in haar bikini! Ach, stapje voor stapje. Wanneer ze door heeft dat ik binnen ben draait ze haar hoofd geschrokken om en laat haar ogen over mijn lichaam glijden. Ze stopt wanneer ze de zwembroek ziet en laat een lange zucht ingehouden adem los. Daar heb ik dus goed aan gedaan. ''Hé'', zeg ik. Awkward.. Dan duwt ze de deur open en trekt me in een ruk de cabine in. Het warme water stroomt langs mijn gezicht, mijn haren, mijn torso en mijn benen. Heerlijk.
Sky neemt me in zich op. Haar ogen staan nog steeds bang en een tikkeltje verbaasd. Ze weet dat alles te zien is op dit moment. Haar natte haren vallen plat langs haar hoofd. Ik besluit haar als eerste aan te raken. Ik weet dat ze bang is aan de manier waarop ze versteend voor me staat. Ik laat mijn vingers haar natte blonde haren naar achteren vegen. Het lijkt wel een tint donkerder geworden door het vele water. ''Jij was snel klaar met opruimen'', fluistert ze zacht. Ze lacht. ''Jij stond lang te douchen'', vuur ik terug. Een stilte volgt.
''Bedankt'', zegt ze. Ik trek mijn wenkbrauw op. ''Waarom?'', vraag ik. Ze lacht nog eens, een beetje zenuwachtig. ''Dat je een zwembroek aan hebt gedaan voordat je hier heen kwam'', zegt ze. Aha. Ik pak haar hand vast en leg die op haar kloppende hart. Ik spreid onze vingers zodat haar hartslag door beide onze handen te voelen is. ''Ben je bang?'', vraag ik? Ze kijkt me aan in mijn ogen. ''Doodsbenauwd'', zegt ze. Ik knik en verplaats dan onze handen naar mijn borst. Mijn hart klopt enorm snel. ''Ik ook'', fluister ik. Ze lacht. Een oprechte lach.
Ik neem haar lichaam in me op, waar mijn ogen blijven rusten op haar buik en dijbenen. Ze laat haar handen over de littekens heen vallen. Ik duw ze weg. ''Sky..'', ik kijk haar weer recht in de ogen. ''Je bent prachtig oké?'', vraag ik. Ik wil dat ze weet dat het me niets uitmaakt. Even kan ik niet onderscheiden wat water is, en wat tranen zijn. Ik houd haar hoofd omhoog in mijn handen. ''Sshh, kijk alleen naar mij rups'', zeg ik. Haar ogen vinden de mijne. Dan dringt het echt tot me door. Ik ben zo, ongelofelijk, niet normaal meer, tot over mijn oren verliefd op het meisje wat hier en nu voor me staat.
Ze lacht en veegt met haar warme zachte handen mijn haar uit mijn gezicht, dat door het water als een gordijn voor mijn ogen gevallen is. Ik krijg het alleen nog maar warmer wanneer ik zie dat ze zo zo onzeker voor me staat. Ik kan zien dat mijn lichaam en tatoeages haar de grond in drukken, maar tegelijkertijd fascineren. Ik lach lief. ''Je mag me aanraken hoor'', zeg ik. Niet veel later laat ze haar handen weer langs de lijnen van de inktpatronen glijden. Zo langzaam, zo'n zachte aanraking. Zoals alleen zij dat kan. Ik trek haar dichter naar me toe en sla mijn armen om haar heen. ''Ik houd zo ontzettend veel van je'', zeg ik. Ik weet dat het niets voor mij is om zoveel affectie te tonen in woorden. Ik laat het haar liever zien. Maar als haar doorweekte gezicht met rode wangetjes en sproetjes oplicht in het donkere bedampte hokje weet ik dat ik het écht gemeend heb.
Ik weet niet hoe lang het geduurd heeft voordat ik haar lippen trotseerde in een hete kus vol tranen en vertrouwen. Maar ik weet dat ik haar niet los laat. Het doet pijn. Zoveel pijn om haar los te moeten laten. Morgen is ze weer weg, en wat doe ik dan? Niets. Wat kan ik anders dan haar verliezen?
----------
.... Even niets te zeggen. Er komt een spin off van Luke en Jasmin. Het boek gaat: Inked, heten. xx Bednkt voor alle stemmen en reads I love you!!
1
JE LEEST
Het pact (NL) ✔️
Teen Fiction''You left me alone, I didn't cry, I didn't call you didn't try. Out of all the things I chose you, I said I love you I really do''. - Waarschuwing: dit is mijn aller eerste geschreven boek, ooit. Het is erg 'snel', en de verhaallijn raast maar door...
