Het pact (NL) ✔️

49 - Overspoeld door kerst

                 

Christmas is forever, not for just one day,
for loving, sharing, giving, are not to put away
like bells and lights and tinsel, in some box upon a shelf.
The good you do for others is good you do yourself...

~ Norman Wesley - "Let Every J

-------------

Aiken's pov:

''Ik denk dat je Jaymie zelf maar moet laten kiezen Aik....'', zegt Sky. Mijn handen drukken zich hard tegen het warme materiaal van de hete dampende mok aan. De hitte geeft af aan mijn nu nog koude handen, wat een fijn gevoel geeft. Een gemengde geur van koffiebonen en dennennaalden dringt mijn neus binnen. Ik kan niet geloven dat Sky me ondanks haar fysieke staat hiermee naartoe genomen heeft. Ik schuif wat ongemakkelijk met mijn zwarte schoenen over de laminaten vloer van het tuincentrum café en knik. Ik heb nog geen woord met Sky uitgewisseld sinds de confrontatie met mijn vader. Ze lijkt te begrijpen dat ik even ruimte nodig heb en neemt een slok van haar eigen warme chocolademelk met slagroom.

Wanneer ik in mijn eigen mok kijk zie ik de mini marshmallows al langzaam versmelten tot een paar klein hompjes plakkerig wit spul. Awhh grose.. Sky legt haar hand neer op het kleine tafelblad voor ons en zucht. Het lijkt wel of mijn brein even niets wilt verwerken. Misschien kan ik toch maar beter terug naar huis gaan. Ik voel haar andere hand mijn kin omhoog tillen. Ze strijkt met haar warme vingers langs mijn wang en mompelt. ''Hé, het is goed om verward te zijn Aik. Je hebt even wat ruimte nodig om het te verwerken, ik begrijp het wel'', zegt ze. Natuurlijk heeft ze gelijk. Een kleine glimlach begint vorm te geven op haar gezicht. Onbewust lach ik met haar mee.

Vanavond wilde ik Sky mee uit eten nemen. Het is nu eenmaal bijna kerst. Wat heb ik toch een hekel aan dat rotfeest. Ik heb nooit begrepen waarom we het vieren met eten, feest en kerstbomen. Ik bedoel maar, in wat voor opzicht heeft een fucking boom te maken met Jezus? Hmm? Het is nou niet bepaald alsof hij dacht: Ik hoop dat de mensheid mijn geboorte zal vieren door bomen te versieren met slingers en kerstballen. Oh, en laten we de kerstman niet vergeten. Want waar komen de cadeaus anders vandaan?

Toch moet ik het elk jaar weer doorstaan. De drukte op straat, stomme liedjes, speeksel uitwisselende koppels en om niet te vergeten die verschrikkelijke cliché feel-good movies. Toch zit er dit jaar dan nog een lichtpuntje aan vast. Ik heb Sky om het mee te 'vieren'. Ik heb beloofd haar nog voor kerstavond mee uit eten te nemen om de drukte op eerste kerstdag te vermijden. Ik hoop maar dat ik alles dan ook daadwerkelijk goed geregeld heb. Mijn cadeau voor haar is al ingepakt, en ligt thuis achter in mijn kledingkast Het is een ketting. Echt super origineel Aik, echt.... Ik had nog net genoeg tijd gehad om het op te halen vanmiddag, op weg terug naar het appartement. Nadat ik mijn vader... nou ja...weer gezien had.

Om te laten merken dat ik er nog ben geef ik een zacht kneepje in haar hand. Gelijk klaart ze op. Haar ogen lachen nu mee met haar mond. De muts die ze op haar hoofd draagt zit wat scheef, en haar blonde haren zitten in een vlecht. De manier waarop ze er toch altijd weer goed uit ziet verbaasd me. Het is gewoon zo.. zo bijzonder. Zij is bijzonder.

''Laten we maar snel een boom uitzoeken, dan kunnen we hem gelijk optuigen in het appartement, en onze juiste kleding aantrekken voor vanavond'', zegt ze. Ik leg mijn open hand nu over die van haar heen en speel wat met haar vingers. ''Ik wil niet dat onze avond verpest word door mijn stomme familie'', zucht ik. Opnieuw knikt ze, verbaasd dat ik weer wat gezegd heb. Wanneer we opstaan om naar de planten afdeling buiten te vertrekken, voel ik een spier achter in mijn onderrug knappen. Ik kan me nog maar net op tijd beetpakken aan de punt van het tafelblad zonder met mijn hoofd tegen de vlakte te slaan. Shit. Sky slaakt een klein gilletje.