Het pact (NL) ✔️

60 - Een kast en een kus

Een kast is een normaal voorwerp
Een kus is alles zeggend
Een jongen is gewoon een jongen
Niemand kan er iets aan doen

-

Sky's pov:
Wanneer iedereen aan tafel zit kunnen we eindelijk beginnen met eten. Ik sta op het punt te beginnen aan mijn soep als Aiken ineens naast me op staat uit zijn stoel en zijn keel schraapt. Oh nee, dit had ik niet van te voren met hem afgesproken.

''Uuhm, goedenavond iedereen. Ik wens jullie allemaal alvast een fijne kerst, anders vergeet ik het straks'', begint hij. Iedereen lacht luid om Aiken zijn humor. Hij laat zijn blik de tafel afglijden naar Jaymie, waar ze ook blijven hangen.

''Er is dit jaar erg veel gebeurd. Voornamelijk erg veel slechte dingen. Uh, ja ik ben niet helemaal van de toespraken maar vele van jullie zullen wel weten wat ik bedoel'', zegt hij vervolgens. Hij had het vast over zijn ouders.

''Maar, er zijn ook goede dingen die ik graag nog met jullie zou willen delen. Neem als voorbeeld maar mijn lieve zus jaymie. Ik weet dat ik je dit jaar niet in alles ondersteund heb..'', bij zijn woorden daalt zijn blik af naar Phill, die een hand over Jaymie's buik heeft rusten tegenover ons, ''..maar je moet weten dat ik er altijd voor je ben klein zusje. Jij blijft altijd mijn Jayjay'', zegt hij waarna een korte awhhh aan tafel te horen is. Jaymie lacht blij. Haar gezicht straalt. Daarna gaat Aiken verder.

''En dan als tweede de gozer die naast haar zit, Phill. Wat ben je toch ook weer een onhandige casanova..'', opnieuw lacht iedereen, ''maar ja, je bent toch echt mijn beste vriend. Daarbij weet je wat er gebeurt als je ook maar besluit mijn zusje achter te laten'', waarschuwt hij. Phill steekt zijn middelvinger naar hem op en kust Jaymie vervolgens zachtjes op haar mond.

Ik weet dat Aiken het nu natuurlijk als grap bedoelt. Ten minste.. dat hoop ik. Hij weet dat ik niet van geweld houd.

''Noah en Lisette, natuurlijk altijd bij elkaar'', hierbij grijnst Aiken groot. Zijn wenkbrauw opgetrokken en zijn lippen in een gevaarlijke hoek getrokken.

Wat opvalt wanneer iedereen opnieuw lacht is dat Noah niet lijkt mee te kunnen genieten. Lisette zend Aiken een dodelijke blik. Haast alsof er iets gaande is waar wij niets van af weten. Lisette poort Noah in zijn zij met haar elleboog en fluistert wat in zijn oor terwijl Aiken, zijn blik wat vervreemd, door gaat met zijn gebabbel.

''Ik weet gewoon zeker dat ik altijd op jullie kan rekenen. Zelfs om 7 uur 's ochtends wanneer ik toevallig een auto nodig heb'', zegt hij waarbij ik op  mijn beurt Aiken een harde por in zijn bovenbeen geef. Hierdoor draait hij zich gelijk tot mij.

''Natuurlijk, mijn lieve Sky, zonder jouw had ik hier  nu niet gezeten met al mijn vrienden'', hij stopt even met praten en kijkt dan ingewikkeld, alsof hij de juiste woorden niet kan vinden,

''Weet dat ik je nooit laat gaan. Weet dat ik altijd bij je blijf en weet dat je ondanks die ketting die je om hebt altijd mijn kleine rups blijft. Ik houd zielsveel van jouw. Jij hebt, geen twijfel mogelijk, een beter mens van mij gemaakt'', zegt hij, breed glimlachend.

Bij zijn woorden kan ik alleen maar denken aan hoe graag ik hem wil vertellen dat ik precies hetzelfde voel. Ik wil hem bij me houden, van hem houden en hem laten zien hoe ontiegelijk veel ik om hem geef. Het enige probleem zijn de examens en mijn zorgen over zijn toekomst. Alles wat ik kan doen is knikken en zelf opstaan om hem innig te omhelzen.

''Ik wist niet dat je zo hield van spelen met woorden'', fluister ik in zijn rechter oor.  Hij schud zijn hoofd. ''Alleen voor jouw, ik voel me echt super stom op dit moment'', fluistert hij zacht terug,

Ik kus hem op zijn wang en vervolgens op zijn mond. Een korte veel zeggende kus. Daarna laat ik hem los en ga weer zitten.

''Voor Thomas, Angela en Jose, ik vind het super leuk dat jullie er ook zijn, ughum de meeste van jullie'',  begint hij. Ik rol met mijn ogen. ''En ik wens jullie net als de rest echt het beste!'', zegt hij.