Instagram: t.y.mazer
Twitter: tymazerr
Bu durumdan kurtulma şansımız yoktu!
Olduğum koltukta Sara'yla saklanmaktan başka yapacak bir şeyimde...
Lacivert tek başına olsa bu adamları kolaylıkla halledebilirdi belki ama bizim yanında olmamız onu savunmasız kılıyordu.
Arabayı son kez hızla kaldıran lacivert bir yandan kamyondakilere ateş ediyordu ama kurşunlar onunla hem fikir değildi. Tekerleklerden gelen çığlıklarla sadece bizim arabamızın sığabileceği kadar dar bir sokağa girdik.
Işık hızıyla arabadan inip kapımı açtı.
"Hemen direksiyona geç!"
Korkuyla ona baktım.
"James.."
"Hemen Beren!
Olduğum yerden sıçradığımda hızlıca kemerimi çözdü ve yerime Sara oturdu. Küçük kızın kemerini bağladıktan sonra başına bir öpücük kondurdu.
"Sakın korkma."
Söylediklerini kendi üzerime de alınarak içimin ısınmasına izin verdim. Korkunun nefesimi kontrol ettiği o saniyelerde, lacivertin ne yaptığını anladığımda içimde başka bir korku belirdi ve her şeyin önüne geçti...
"Jenny sizi gitmemiz gereken konuma götürecek." Dedikten sonra dar yoldan geçemeyen kamyona dikti gözlerini. Adamlar ateş açmaya başlamışlardı.
Hiç düşünmeden kolunu yakaladım.
Kaşlarını çatarak bana döndü.
"Lütfen dikkatli ol." Sesimin yalvarır gibi çıkmasına izin vermiştim. Umurumda bile değildi.
Çatılan kaşları gevşese de ifadesi çok da değişmedi. Şimdi de şaşırmış gibiydi.
"Bunu onlara tavsiye etsen daha yerinde olur."
Verdiği cevabın ne anlama geldiğini düşünemeden uzaklaştı.
Ben de hızla arabayı çalıştırıp, direksiyonu kavradım.
Dikiz aynasından son bir defa ona baktığımda duvara yaslanmış ve nişan almıştı.
Gözlerini göremiyordum fakat onu ilk gördüğümdeki ifadeyi taşıdıklarına emindim...
***
Silah seslerinden gittikçe uzaklaşırken, Sara'ya baktım. Hiç konuşmaması normal miydi? Belki de korkudan kıpırdayamıyordu.
Dikkatle baktığımda uyumuş olduğunu anladım. Derin bir nefes aldım ve zihnimi temizlemeye çalıştım.
Az önce yaşananlar olmuş muydu gerçekten?
Son bir ayda yaşadıklarım en ünlü aksiyon filmlerini bile sollayacak nitelikteydi. Yüksek adrenalin sayesinde canlanan bedenim, şimdi tüm enerjisini kaybetmişti. Kırılgan bir kuş gibi kanatlarım altına gizlenme ihtiyacı duyuyordum.
Belki de düşündüğüm kadar güçlü değildim. İçimi kemiren düşünceler canımı sıkmaya başlarken Jenny'nin sesi duyuldu.
"500 metre sonra sol kavşağa sapmanız gerekiyor."
Artan endişemle alakasız bir soru yönelttim.
"Jenny, James'in çatışmadan yaralanmadan dönme ihtimali nedir?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lacivert - Safir - Amber
General FictionTıp öğrencisi Beren, yıllardır göğüs gerdiği aile şiddeti yüzünden sonunda evden kaçtığında, aklına gelecek son ihtimal uluslararası bir ajanla karşılaşmaktır. Çok gizli bir örgüt için çalışan James Hunter içinse genç kadına ifşa olduğu anda, bu s...
