Instagram: t.y.mazer
Twitter: tymazerr
10. BOZUK
"Ben..." dedim arkamdaki açık pencereye göz ucuyla bakarak.
"Sadece biraz hava almak istemiştim."
Kaşlarını havaya kaldırdı.
"Ateşin mi çıktı? Neden bu kadar kızardın?" bana doğru geldiğini görünce, gülerek savuşturmaya çalıştım.
"Hayır, hayır iyiyim." dedim açık kalan cama uzanarak.
Yine de çok yakınıma gelmişti.
"Pencerden kaçmayacaktın heralde." dediğinde abartılı bir şekilde güldüm.
Beni keyiflendirdiğine memnun olmuş bir ifadeyle konuştu.
"Güldüğünü görmek çok güzel küçüğüm."
Başımı sallayarak sessiz bir teşekkür ettim.
"Senin işin yok muydu?" diye şaşkınca sorduğumda bu sefer o gülümsedi.
"İptal ettim, seni bu şekilde bırakmak istemedim."
"Ben gerçekten iyiyim."dedim parlayan gözlerine bakarak.
"Hatta, gitmemin daha iyi olacağına karar verdim. Bir an önce sorunlarımla yüzleşip bir çözüm bulmam gerek, burada saklanarak sıkıntım geçmeyecek."
Bir süre ifademi izledikten sonra gülümsemeye devam etti.
"Elbette, ama gecenin bu saatinde nereye gideceksin?"
"Bir arkadaşıma." dedim anında zihnimde yanan ampülle. Evet, yurda, Sinem'in yanına gidebilirdim.
"Peki ama seni bırakmama izin ver."
Daha fazla şüphelenmemesi için bu defa kabul ettim.
Ceketimi alıp, arabaya bindiğimde Tobias da beni takip etmişti. Yol boyunca ikimiz de sessizdik. Benim konuşma isteğim yoktu, o da beni rahatsız etmek istemiyor gibi soru sormadı.
Kampüsten içeri girip yurdun kapısına geldiğimizde, aramızdaki mesafeyi koruyarak ona döndüm.
"Her şey için teşekkür ederim Tobias."
"Benim için bir zevkti küçüğüm." dediğinde yine iliklerime kadar ürpermiştim.
Tam arabadan iniyordum ki, hafif bir şekilde kolumu kavradı. Derin bir nefes alarak ve ifademi bozmayarak ona döndüm.
"Bir sorun olursa," direkt gözlerime bakıyordu.
"Yine beni arayabilirsin."
Gülümsedim.
"Biliyorum." dedikten sonra sakin bir şekilde arabadan indim ve az önce tükenen oksijenimi telafi etmek yerine derin nefesler aldım.
Tobias yurdun kapısından içeri girene kadar orada bekledi. Girişi geçip asansörlere yöneldiğimde, koridordaki aynaya yansıyan aksime takıldı gözüm.
Perişan görünüyordum.
Ani bir kararla çıkışa yöneldim. Evet Sinem'in yanına gidecektim ancak önce eşyalarımı o evden alacak, ve Lacivert'le son yüzleşmemi gerçekleştirecektim.
O gece Grand'in peşinden gitmemesi, ya da bir şekilde beni koruyor olması umrumda bile değildi. Sofia'yı görmemezlikten gelmek, aralarında olan şeyi unutmak için çok çaba sarfetmiştim ancak onunla uyuması... Bana yaptığı gibi onun da saçını okşaması... Bunları kabul edemezdim. Hem de bir zamanlar beraber uyudukları ya da daha özel şeyler paylaştıkları yataktalardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lacivert - Safir - Amber
General FictionTıp öğrencisi Beren, yıllardır göğüs gerdiği aile şiddeti yüzünden sonunda evden kaçtığında, aklına gelecek son ihtimal uluslararası bir ajanla karşılaşmaktır. Çok gizli bir örgüt için çalışan James Hunter içinse genç kadına ifşa olduğu anda, bu s...
