Gençler Yazıyor

GENÇ KARDEŞİM DİKKAT! FİTNE-İ KEBİR, HAKSIZ TEKFİR.

Çağımız Müslümanlarının en büyük hastalıklarından bir de tekfir mevzusudur. Bu mevzu o kadar ileriye gitmiş ki, bazı bölgelerde yapılan ölçüsüz tekfir neticesinde Müslümanların öldürülmesi, Müslüman kanının akıtılması gibi olaylar gerçekleşmektedir. Hiç unutulmamalıdır ki, bu konuda yapılan hata diğer pek çok meselede yapılan hatalardan farklı olup, fıkıh kitaplarında gördüğümüz üzere bu konunun üzerine kanlar, mallar, dostluklar ve düşmanlıklar ve benzeri nice hükümler tekfir meselesiyle ilgilidir. Bu yüzdendir ki tekfir meselesi akide bahsinde ciddi bir konudur. İnsanların bir kısmı bu konuda ifrata ve tefrite düşmektedir. Tekfir edilmeyi haketmeyen kimseleri tekfir ederek ifrat konumuna (ehl-i havaric), tekfir edilmeyi hak eden kimselerin küfrünü yok saymakla tefrit konumuna ehl-i irca) düşmektedirler. Tekfir genel olarak ikiye ayrılır; Umumi/Mutlak tekfir ve Muayyen tekfir.

Umumî tekfir, İslam itikadına göre küfür olan bir fiil veya sözden dolayı o işi yapan veya sözü söylemenin genel olarak küfür olduğunu bildirmektir.

Muayyen tekfir ise, İslam itikadına göre küfür olan fiilin veya sözün sahibi olan şahsın, belirgin şekilde tekfir edilmesidir. Mutlak tekfir; küfre götüren bir söz veya fiil sebebi ile belirli bir kişiye indirgenmeden yapılan ve asıl olarak işlenen fiil veya söylenen sözün tekfir edildiği bir hükümdür. Dolayısıyla mutlak tekfir, kişi hakkında değil olay hakkında hüküm vermektir. Muayyen tekfir ise, küfre götüren bir işi yapan kişi hakkında hüküm vermektir. Bu tekfir çeşidinde ise tekfirin şartlarının ve engellerinin bulunup bulunmadığına ehil kişiler tarafından bakılması ve araştırıma yapılması gerekir. Bu tekfir çeşidinin bu araştırmaya gücü yetebilen ilim erbabı kişiler tarafından yapılması daha uygundur. Tekfir Allah'a ve resulüne dönen şer'i bir hükümdür.

İbn-ul Kayyım(rah) şöyle der:"Küfür Allah'ın ve Rasulunun hakkıdır. Nass ile sabit olur insanların sözleriyle değil. Allah ve Rasulunun tekfir ettiği kişi, işte kâfir olan budur."(1)

İbn Teymiyye(rah)şöyle demiştir: "Tekfir şer'i bir hükümdür ve ancak şer'i delillerle sabit olur." (2)

Bu tür muayyen tekfirden ulema avam insanları sakındırmış, itidalli davranılması gerektiğini beyan etmiştir. Özellikle Rasulullah(sas)'ın hadislerini, ulemanın sözlerini dikkatlice okuyan bir Muvahhid, kendini bu tür tekfirden gerektiği kadar sakındırmalı, vasat bir şekilde davranmalıdır.

Allah'ın Rasulunun şu hadisi hepimizin aklına kazınmalıdır:"Sizin fetvada en cüretkâr olanınız cehenneme karşı en cüretkâr olanınızdır."(3).

Yine Allah'ın Rasulu (sas) "Her kim emin olmadan/bilgisizce fetva verirse, muhakkak onun günahı bu fetvayı veren kimsenin üzerinedir."(4)buyurmuştur.

İmam Müfessir Kurtubi'nin (rah) şu sözlerine dikkat edilmelidir: ''Tekfir meselesi, tehlikeli bir konudur. İnsanlardan pek çok kişi, buna kalkışmış ve başarılı olamamışlardır. İlimde başarılı olanlar ise, bu konuda durmuşlar ve selamete ermişlerdir. Bizler de selameti hiçbir şeye değişmeyiz."(5).

Ve yine İbn-i Teymiyye'nin(rah)bu sözleri günümüze ışık tutmaktadır: "Tekfire karşı atılganlık, ancak kendilerine cehaletin galip geldiği kimselerin tabiatında baskındır."(6)

Görüldüğü gibi ilim ehli Müslümanlar kendilerini bu tehlikeli amelden sakındırırken, biz avam Müslümanlara ne oluyor ki onların fetvalarını yorumlayarak bu zor işe kalkışıyoruz? Üzerinde titizlikle kalem oynatılması gereken bir mesele varsa, o da kuşkusuz tekfir meselesidir. Herkesin işi değildir. Bu nedenle bu ve benzeri konular hakkında etraflıca bilgiye ve gerekli ilmi donanıma sahip olmadan konuşmamak gerekmektedir. Ümmetin ihtilaf ettiği meselelerde birbirimize rahmet etmeliyiz. Kesin olmayan konularda birbirimizi mazur görmeliyiz.

Davamızın başı ve sonu, âlemlerin Rabbi Allah'a hamd etmektir.

***

1-)el-Kasidetu'n-Nuniyye

2-)Mecmûu'l Fetâvâ: 17/78

3-)Dârimî, es-Sünen "Mukaddime", 20

4-)Hasen Hadis Tirmizi 53, Ebu Davud 8 ve Darimi 20

5-)Mufhim 3111. İbn-i Teymiyye, 6-)Minhâc'us Sünne 5/251

MUHAMMED FARUK