17;ခေါင်းစဥ်ပျောက်ခြင်း~
ကုတင်ခေါင်းရင်းတွင် ခေါင်းအုံးကိုထောင်လျက် မှီကာထိုင်နေသော ကောင်မလေးနှစ်ယောက်။
တစ်ယောက်က ဖုန်းကိုလက်ကကိုင်ထားကာ ကြည့်နေရင်း လက်ကလည်း ဖုန်းစခရင်ပေါ်မှာလျှင်လျှင်မြန်မြန်ပြေးသွားနေသည် ။
ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ လက်ထဲတွင် စာအုပ်ကိုကိုင်ထားကာ စိတ်၀င်တစား ဖတ်နေလေသည် ။
ဖုန်းကိုင်ထားသည့်ကောင်မလေးက တစ်ချက် တစ်ချက် ကျယ်လောင်စွာ ထ ထ ရယ်လေတော့ စာအုပ်ကိုင်ထားသည့်ကောင်မလေးက
မှုန်ကုတ်ကုတ်နဲ့ ဘေးကကာင်မလေးက်ိုခေါင်းထောင်ပြီး ဘုကြည့် ကြည့်လေသည် ။
ဖုန်းကြည့်နေသည့်ကောင်မလေးကတော့ သတိပြုမိပုံပင်မပေါ် ဖုန်းနဲ့စာတွေရိုက်လိုက် တချက်တချက် ထရယ်လိုက်နဲ့အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။
"ဟား ဟား ဟား "
"သံစဥ် "
"အမ် ?"
"နင့်အသံကြီးနဲ့ ငါစာဖတ်လို့မရဘူး"
"ဟီး ဆောရီး "
သူတို့နှစ်ယောက်ကိုယ့်အာရုံနဲ့ကိုယ်
ပြန်ဖြစ်သွားပြီး ခဏအကြာ သံစဥ်က တဖန် ထရယ်ပြန်သည် ။
စာအုပ်ကိုင်ထားသည့်ပုပုသေးသေး
ကောင်မလေးက စိတ်မရှည်တော့သည့်ဟန် ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို ပစ်ချကာ ဘေးကကောင်မလေးကို မျက်မှောင်ကြီးကြုံ့ပြီး
စိုက်ကြည့်နေလေသည် ။
ထိုအခါမှ ဘေးက ကောင်မလေးက
ပြာပြာသလဲလဲနဲ့ မျက်နှာလေးငယ်ပြကာ
"ငါ အသံကျယ်သွားပြန်တာလား?"
"နင် ဖုန်းသုံးမှာဆို အိမ်ပြန်တော့ သွား"
"မပြန်ချင်သေးဘူး "
"ခဏနေမိုးချုပ်တော့မှာ ပြန်တော့ "
"ငါးခွဲပဲရှိသေးတာကို ဇွတ်ကိုနှင်နေတော"
"နင်က သေအောင်တွေ အော်ရယ်နေတာကို"
YOU ARE READING
တိမ်လွှာဖြူ တိမ္လႊာျဖဴ
Romanceတိမ်လုံးလေးကိုမှ ထွေးပွေ့မြတ်နိုးချင်မိပါသတဲ့ ~ တိမ္လုံးေလးကိုမွ ေထြးေပြ႔ျမတ္နိုးခ်င္မိပါသတဲ့ ~ Fic cover - AL_LUKAR
