နှုတ်ခမ်းလေးစူစူနဲ့ ရှောင်းကျန့်အခန်းထဲ ပြန်သွားရင်း
"ပြန်လာမှတွေ့မယ်ကျန့်ကျန့် ဟွန့်!"
မျက်လုံးကိုလည်း ရှောင်ကျန့်အခန်းထဲဝေ့ကြည့်နေမိသည်။
"ကျန့်ကျန့်က ငယ်ငယ်တုန်းကအတိုင်းပဲ
အခန်းက သန့်ပျံ့နေရော"
ထိုစဥ် ဗိုက်ကလည်း အသံပေးလာရာ ဗိုက်ကိုအသာပုတ်လိုက်ရင်း
"ငြိမ်ငြိမ်စမ်းကွာ သိက္ခာလေးဆယ်ရအူးမယ် ဟင်းးး
ဖွားဖွားကို လွမ်းလိုက်တာ... "
ရိပေါ် ပျင်းပျင်းနဲ့ပဲမျက်နှာသစ် ရေချိုးလိုက်သည်။
"ဝမ်သခင်လေး....ဝမ်သခင်လေး..."
"ဘယ်သူလဲ?"
"ကျွန်မ လီလီပါ မနက်စာစားရအောင် ဆင်းခဲ့ပါနော်"
"မစားဘူးဆို မစားဘူး"
"ဝမ်သခင်လေးမစားရင် သခင်လေးပြန်လာရင်
ကျွန်မတို့ အဆူခံရမှာမလို့ပါ စားလှည့်ပါနော်"
ရိပေါ် ဆာနေတဲ့ဗိုက်ကလေးကို အသာဖိရင်း
"အ့ဆိုလည်း.... လီလီကျဲ တို့အဆူမခံရအောင်စားပေးမယ်သားဆာလို့ မဟုတ်ဘူးနော်..."
"ဟုတ်ကဲ့...ဝမ်သခင်လေး "
ရိပေါ်တံခါးကိုဖွင့်ရင်း
"လာ...သွားမယ်"
ရှေ့မှလှေကားကို ခုန်စွစွနှင့် ပြေးဆင်းသွား၍ လီလီမှာ အပြေးလိုက် နေရသည်။
ထမင်းစားရင်းက
"လီလီကျဲ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကျန့်ကျန့်ကဘယ်ချိန် ပြန်လာမာလဲ?"
"ကျန့်ကျန့်....အော် သခင်လေးကပုံမှန်ဆို ညနေ
၄နာရီပြန်လာပါတယ် ဝမ်သခင်လေး ဒီနေ့တော့စောစော
လာပြန်လာမယ်လို့ပြောပါတယ်"
"ဟင်းး ကျန့်ကျန့်ပြန်လာရင် သားနေ့လည်စာစားတယ်လို့မပြောနဲ့နော်"
"ရှင်! ဟုတ်ဟုတ်...ဝမ်သခင်လေး"
ရိပေါ် မျက်မှောင်ကျုံရင်း
"လီလီကျဲ "
"ရှင်"
"ကျဲ ကသားထက် အသက်ကြီးတာပဲ ဒီလောက်ကြီးရိုသေမနေပါနဲ့ နောက်ပြီး ဝမ်သခင်လေးလို့လည်းမခေါ်နဲ့"
YOU ARE READING
Sugar man & Canday Boy{Unicode & Zawgyi}Complete
FantasyXiao Zhan -seme Yibo -uke (Zhanyi)
