"မ်န္မ်န္က်ဲ...
ကိုကိုအလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားေနလားဟင္...?"
"ဟို...အင္း...ဟုတ္တယ္
ရိေပၚေလးရဲ့...သူ႔ကုမၸဏီက
ဝန္းထမ္းေတြအကုန္လံုးလည္း...
overtimeဆင္းေနရတာ...ႏွစ္ကုန္ခါနီးေတာ့ေလ...
ဟဲ...ဟဲ..."
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ
ေခါင္းေလးတစ္ဆက္ဆက္ၿငိမ့္ရင္း
"ေအာ္...အဲ့ေၾကာင့္...
ရိေပၚစီျပန္မလာေသးတာေနမွာ..."
"အင္းေပါ့...
ေနရတာအဆင္ေျပရဲ့လားရိေပၚေလး...
ဟိုအနံ႔ေတြေရာရေသးလား..."
"မရေတာ့ဘူးက်ဲ...ဟိုေလ..."
"အင္း...က်ဲကိုဘာေျပာစရာရိွလို႔လဲ...?"
"ရွီးခ်န္ေကာကကားစီးလို႔
မရဘူးေျပာထားေတာ့...လိုက္သြားလို႔လဲမရဘူး
ကိုကိုနဲ႔ေတြ့ရင္ေျပာ ေပးပါလားဟင္...
ရိေပၚ...ကိုကို႔ကိုေစာင့္ေနတယ္လို႔ေလ..."
စကားအဖ်ားေလး သိပ္ဝင္သြားတာက
ၾကားႏိုင္တယ္ဆိုရံုမ်ွေလး
မ်က္ေတာင္ေလးကပုတ္ခက္ပုတ္ခက္ႏွင့္
အနားကိုသြားကာ ရိေပၚေခါင္းေလးကို
ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္းက်ေတာ့မယ့္
မ်က္ရည္ေလးကို အျမန္သုတ္လိုက္သည္။
ဆံပင္ေလးကိုသပ္ေပးၿပီး
"ေျပာေပးမွာေပါ့ ...ေရွာင္းက်န္႔လည္း
ရိေပၚစီအျမန္လာခ်င္ေနတာပါ...
သူျပန္လာေတာ့မွာပါေနာ္..."
မ်န္မ်န္ျပန္သြားေတာ့
ယိုင္ႏွဲ႔ႏွဲ့ကိုယ္ေလးနဲ႔ အိပ္ရာကထလာၿပီး
အဝတ္ဗီရိုစီ အက်ီတန္းက ကိုကို႔အက်ီတစ္ထည္ကို
ယူလိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚမွာထပ္ဝတ္လိုက္သည္။
အတားအစီးမရိွက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ၿပီး
"ကိုကို...အင့္... ေနျပန္ေကာင္းလာရင္
ကိုကို႔ကို လာရွာၿပီး ေတာင္းပန္မွာမလို႔...
အခ်ိန္နည္းနည္းေလးပဲေစာင့္ေပးပါ..."
"အားဝမ္...ငိုေနျပန္ၿပီ..."
လီလီကိုေက်ာေပးရပ္လိုက္ၿပီး
"အင့္...ဟင့္အင္...မငိုပါဘူး...
ရိေပၚက ဘာလို႔ငိုရမွာလဲ..."
အဝတ္ဘီရိုနားမွာရပ္ေနတဲ့
ေက်ာျပင္ေလးက တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတာေတာင္
မငိုဘူးတဲ့
YOU ARE READING
Sugar man & Canday Boy{Unicode & Zawgyi}Complete
FantasyXiao Zhan -seme Yibo -uke (Zhanyi)
