"က်န္းခ်န္ေကာ...ေရာက္လာၿပီလား...?"
"မထလာနဲ႔...ရိေပၚ...လွဲေန..."
ရိေပၚ ကုတင္နားကိုေလ်ွာက္လာကာ
ေဘးက နီတာရဲေလးကို ငံု႔ၾကည့္ၿပီး
"ကေလးက ေတာ္ေတာ္ထြားတယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္ပါ့...
ေကာလည္းခုမွေရာက္လာေတာ့တယ္..."
"ကုမၸဏီဝင္တာမၾကာေသးေတာ့
သင္စရာေတြရိွတယ္ ရိေပၚရဲ့..."
"အင္းပါ...ညေနစာစားၿပီးမျွပန္ရမွာေနာ္...
အားလံုးစီစဥ္ၿပီးၿပီ...
ခဏေန ကိုကိုလည္းျပန္ေရာက္ေတာ့မွာ..."
"မလုပ္ပါနဲ႔ရိေပၚရယ္...
သူေဌးနဲ႔ေတာ့...အတူမစားပါရေစနဲ႔..."
"ေအာ...ကိုကိုက ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ..."
"မလုပ္လည္း မစားရဲပါဘူးရိေပၚရယ္....
ေနာက္ေန့မွေပါ့ေနာ..."
"မရပါဘူး...ကိုကို႔ကိုေရာ ေျပာၿပီသား...
စားသြားပါ..."
က်န္းခ်န္ ေခါင္းကိုတဗ်င္းဗ်င္းကုပ္ေနသည္။
ဘယ္လိုျငင္းရပါ့ မင္းတို႔ပဲစဥ္းစားၾကည့္
ကိုယ့္အထက္လူႀကီးနဲ႔ ထမင္းလက္စံုစားရမယ္တဲ့
"အဲ့...အဲ့...ဖူးး..."
အိပ္ေနတဲ့ ေပါက္စေလး လူးလာၿပီး
ႏွာေတြခ်ည္လာေလရဲ့
"သားေရ...ကြၽတ္ကြၽတ္...ကြၽတ္ကြၽတ္...
ႏွာေတြေခ်ေနၿပီ...မွန္း...ရႉးေတြေပါက္ထားလား...?"
"ဖူးးး..."
"ရႉးေတြေပါက္ထားတာပဲ...က်န္းခ်န္ေကာ...
မရိုမေသ အဲကြန္းေလးေလ်ာ့ေပးပါလား..."
"ေအးေအး...ဒိုက္ပါ ယူမလို႔လား...
ေနေန...ေကာေပးမယ္..."
"ေက်းဇူးေကာ..."
"မလိုတာကြာ...ဗိုက္ခြဲထားရင္
ကုန္းကုန္းကြကြမလုပ္ရဘူးမွတ္လား...
ေန...ေကာလဲလိုက္မယ္..."
ျပာယာတက္ေနတဲ့ က်န္းခ်န္ကိုၿပံဳးစိစိနဲ႔ၾကည့္ၿပီး
"ေကာကလုပ္တက္လို႔လား...?"
"ဒီေလါက္ေတာ့ျဖစ္မွာပါကြ..."
တကယ္လည္းျဖစ္သည္။အႏွီးေလးနဲ႔ျပန္ပတ္ေပးရင္း
"ကေလးနာမည္ေရာ...စဥ္းစားၿပီးၿပီလား..."
"ရိက်န္႔...ေရွာင္းရိက်န္႔..."
YOU ARE READING
Sugar man & Canday Boy{Unicode & Zawgyi}Complete
FantasyXiao Zhan -seme Yibo -uke (Zhanyi)
