လူသားသစ္စာ MM Translation (201 - 300 ) (Z + U)

chapter 270 (z)

လူသားသစၥာ စာစဉ္ (၂၀)
ဘာသာျပန္ဆိုသူ  .... ၾကည္ျဖဴ (ရိုးရာ)

အခန္း (၂၇၀) : ပညာရွင္ ႏွလံုးသား

ငါးေယာက္လံုးတြင္ ကိုယ္ပိုင္ပ်ံသန္းေရး ေမွာ္ရတနာမ်ား ရိွၾကေသာ္လည္း မိုဝူက်ီက အေနွးဆံုး ျဖစ္ေလသည္။

ႏွစ္နာရီေလာက္ အၾကာတြင္ ငါးေယာက္သား အုပ္စုက ေပါင္းပင္မ်ား ျပၫ့္ႏွက္ေနသၫ့္ ေနရာသို႔ ေရာက္ရိွလာၾကသည္။ ေပါင္းပင္မ်ားအလယ္တြင္ နံရံအက်ိဳးမ်ား ေနရာအႏွံ႔ ရိွေနၿပီး တခ်ိဳ႕မွာ ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အဦးအျဖစ္ က်န္ရိွေနေလသည္။

မိုဝူက်ီက ဤေနရာသို႔ ယခင္က ေရာက္ဖူးေလသည္။ ဤေနရာသို႔ ေရာက္ရိွဖို႔ရာ ရက္အေတာ္အခ်ိန္ယူခဲ့ရေသာ္လည္း ယခုအခါ ႏွစ္နာရီမ်ွသာ ၾကာျမင့္ေလသည္။

“ ဒီေနရာမွာ ရြံစရာေကာင္းတဲ့ တီေကာင္ေတြနဲ႔ ျပၫ့္ေနတာ။ က်ဳပ္တို႔ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါက် ဒါေတြ ရွင္းပစ္ၾကစို႔ ...” သေဘၤာပ်ံမ်ားက ေပါင္းပင္မ်ားအထက္မွ ျဖတ္ေက်ာ္သြားသၫ့္အခါ မိုဝူက်ီက ေျပာလိုက္၏။

ဖုန္းက်န႔္ခ်ိဳးက အျမန္အဆန္ ဝင္ေျပာလိုက္သည္ “ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒီတီေကာင္ေတြကို သြားၿပီး မေနွာင့္ယွက္သင့္ဘူး။ သူတို႔ကိုသြားရန္စမိရင္ စစ္မွန္ျခင္း နတ္ဘုရားအဆင့္ က်င့္ႀကံသူေတာင္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ... ”

မိုဝူက်ီက နားမလည္ ျဖစ္သြား၍ ေမးလိုက္သည္ “ က်ဳပ္ေတာ့ အဲလိုမထင္ဘူး။ အရင္တစ္ခါ ဒီေနရာကို ျဖတ္တုန္းက က်ဳပ္ အေတာ္ေလး သတ္ပစ္ခဲ့တာ ... ”

ထိုစဉ္က မိုဝူက်ီသည္ မည္သၫ့္ အဆင့္တြင္ ျဖစ္၍ ယခုတြင္ မည္သၫ့္အဆင့္ ေရာက္ရိွေနၿပီနည္း။ ထို႔အျပင္ လက္ရိွ၌ စစ္မွန္ျခင္း နတ္ဘုရားအဆင့္ ေလးေယာက္ပါရိွေနေသးကာ သူတို႔က အဘယ္ေၾကာင့္ တီေကာင္မ်ားကို ေၾကာက္ရြံေနသနည္း။

ဖုန္းက်န႔္ခ်ိဳးက မိုဝူက်ီအား ၾကၫ့္ကာ ေခါင္းခါလိုက္သည္။ ဤလူငယ္ေလးတြင္ အမွန္ပင္ အေၾကာက္တရား မရိွေခ်

“ မဟာမိတ္ေခါင္းေဆာင္ ... အဲဒါက ခင္ဗ်ားအေတာ္ေလး ကံေကာင္းခဲ့လို႔ပဲ။ မဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ားက တီေကာင္အငယ္ေလးေတြ ရိွေနတဲ့ဘက္ကို ျဖတ္သြားမိတာ ျဖစ္ရမယ္။ ခင္ဗ်ားက ၾကာၾကာမေနခဲ့လို႔ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသားေတြ မရိွတာ ေနမွာ။ အရြယ္ေရာက္ တီေကာင္ေတြ ေဒါသထြက္ရင္ သူတို႔က ပ်ံသန္းႏိုင္ၿပီးေတာ့ သူတို႔မေသမခ်င္း ရပ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ကို ရန္စသြားတဲ့သူရဲ့ အေသြးအသား မကုန္မခ်င္း ဆက္တိုက္ လိုက္ေနမွာ ... ”