လူသားသစ္စာ MM Translation (201 - 300 ) (Z + U)

chapter 298 (z)

လူသားသစၥာ စာစဉ္ (၂၂)
ဘာသာျပန္ဆိုသူ .... ၾကည္ျဖဴ (ရိုးရာ)

အခန္း (၂၉၈) : ရွင္က သူ မဟုတ္ဘူး

ခ်ိန္စုယင္ကို ၾကည္လင္ေက်ာက္စိမ္းေဆးလံုး တိုက္ေကြၽးရသည္က ျခားနားလွသည္။ ေဆးလံုးတိုက္ၿပီးသၫ့္ေနာက္တြင္ ခ်ိန္စုယင္က မိုဝူက်ီအား ေဆးလံုးအာနိသင္ျပေစရန္ မြမ္းမံရန္ လိုအပ္ေပသည္။ အဆံုးမဲ့ဝိညာဉ္တာရွည္ခံပန္းမွာ ခ်ိန္စုယင္ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ အရည္ေပ်ာ္သြားေလသည္။

မိုဝူက်ီက ခ်ိန္စုယင္ကို အၾကမ္းဖ်င္း ေလ့လာၾကၫ့္လိုက္သည္။  အေမြးတိုင္ တစ္ဝက္ကုန္ခ်ိန္ေလာက္တြင္ မိုဝူက်ီက ခ်ိန္စုယင္ အသက္ဓာတ္မွာ ျပန္လည္ ျပၫ့္ဝလာေၾကာင္း ခံစားမိလိုက္သည္။

ႏွစ္နာရီအၾကာတြင္ ခ်ိန္စုယင္ဆီမွ ေသြးခုန္ႏႈန္းကို ျပန္လည္ ခံစားမိလာသည္။

မိုဝူက်ီက ခ်ိန္စုယင္၏ အားအင္မ်ား ျပန္ေရာက္လာေၾကာင္း မေသခ်ာေသာ္လည္း သူမ အသက္ရွင္မည္ကိုေတာ့ ေသခ်ာေလသည္။

တစ္ရက္တာ ကုန္ဆံုးသြားေလသည္။ ခ်ိန္စုယင္၏ အသက္ရႈႏႈန္းမွာ တည္ၿငိမ္လာေလသည္။ သူမက သူမကိုယ္သူမက ျပန္လည္ထိန္းၫွိထားသလို ျဖစ္လာသည္။ မိုဝူက်ီက ခ်ိန္စုယင္ တစ္ေယာက္  ဝိညာဉ္စြမ္းအားမ်ား စုပ္ယူျခင္းကို မခံစားမိေသးေခ်။ သူမက ဝိညာဉ္စြမ္းအားမ်ား မစုပ္ယူႏိုင္ေသးဘဲ ခုခံအားျပန္လည္ရရိွလာရံုသာ ျဖစ္ေလသည္။ သူက စိတ္သက္သာရာ သက္ျပင္းခ်မိလိုက္ေတာ့သည္။

“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဂ်ူနီယာမို ... ” ခ်ိန္စုယင္ မ်က္လံုးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြင့္လာကာ အသံမွာ ခ်ိႏွဲ႔ေနဆဲ ျဖစ္သည္။

“ စီနီယာခ်ိန္ ....  က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားႏိုးလာတာကို ေစာင့္ေနတာ။ က်ဳပ္ ကယ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ခင္ဗ်ား ထာဝရအိပ္ေမာက်ေနမွာစိုးလို႔ ကူခဲ့တာေလးပဲ ... ” မိုဝူက်ီက အလ်ွင္အျမန္ ဝင္ေျဖလိုက္သည္။

ခ်ိန္စုယင္က သူ႔ဆိုလိုရင္းကို သိ၏။ အကယ္၍ သူမ သတိျပန္လည္လာသၫ့္အခါက ဝိညာဉ္စြမ္းအားမ်ားကို မက်င့္ႀကံလ်ွင္ သူမက သတိေမ့ေျမာေနသည္ႏွင့္ ကြာျခားမည္ မဟုတ္ေပ။