လျှို့ဝှက်ဆန်းပြားလောက〘Uni+Zaw〙

သေမင်းတမန် (၈)

Unicode

ယွမ်ဇောင် ကအိပ်ရာတွင် လှဲလျောင်းနေကာ မျက်နှာကြက်အား တွေဝေစွာ ကြည့်နေခဲ့သည်။ ရုတ်ချင်းပင် တစ်ခုခုကို သတိရသွားကာ ထ,ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ တစ်လက်မအရွယ် မိန်းကလေး ဓာတ်ပုံအား ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ပေါ်တွင် တင်လိုက်သည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းက တင်းစေ့နေခဲ့သည်။

ဓာတ်ပုံထဲက မိန်းကလေးက အသက်ကြီးပုံမပေါ်ပေ။ သူမက အထက်တန်း ကျောင်းသူအရွယ်သာ ရှိသေးပုံပေါ်သည်။ သူမရွှေရောင် ဆံပင်နဲ့ မိတ်ကပ်မရှိသည့် မျက်နှာက ရိုးရှင်းကာ လန်းဆန်းသည့် အသွင်အပြင် ပေါ်နေသည်။ ဒီပုံက ရှင်းလင်းနေပေမဲ့ ထောင့်ဘက်တွေက ဖျော့တော့နေသည်။

ယွမ်ဇောင် ကအသိစိတ်မကပ်ပဲ ဓာတ်ပုံအား စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး သူ့မျက်လုံးက နည်းနည်းစိုစွတ်လာခဲ့သည်။

“ရှင်းရှင်း” ထိုစကားအား နာကျင်သည့် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ဘာကြောင့်လဲ?” ယွမ်ဇောင် ကအံကြိတ်လိုက်သည်။ သူ့နှလုံးသားထဲတွင် ဆိုးရွားလွန်းသည့် မကျေနပ်ချက်တွေ ရှိနေသည်။

ကျောင်ရှင်းရှင်း ကသူ့ကောင်မလေး ဖြစ်ပြီး သူ့အချစ်ဦးဖြစ်သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က အတူတူ ကြီးပြင်းလာခဲ့ကြသည်။ သူတို့က မူလတန်း၊ အလယ်တန်းနဲ့ အထက်တန်းအား အတူတူ တက်ခဲ့ကြသည်။ အဲ့မတော်တဆမှုသာ မဖြစ်ခဲ့ရင် သူတို့က တက္ကသိုလ်ကို အတူတူတက်ပြီး အလုပ်လည်း တစ်နေရာတည်းတွင် လုပ်နိုင်လိမ့်မည်။

သို့သော် သူမပညာရေးက အထက်တန်း ဒုတိယနှစ်တွင်ပဲ ရပ်စဲခဲ့ပြီး သူမဘဝကလည်း အသက် ၁၈ နှစ်မှာတင် ကုန်ဆုံးခဲ့ရသည်။

နှစ်ကြိမ်! သူမကို ကယ်တောင်မကယ်နိုင်ခဲ့ဘူး!

သူမ သေခဲ့တာတောင် သူ့ကိုမုန်းနေတုန်းပဲလား?

ယွမ်ဇောင် ကရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို တွေးလိုက်မိပြီး ဘောလုံးလို ကွေးလိုက်သည်။ သူ့ခေါင်းကို ခေါင်းအုန်းထဲ နှစ်မြှုတ်လိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ငိုကြွေးလိုက်သည်။

သူမ သူ့ကို လိုအပ်တုန်းက သူမဘေးမှာသာ သတ္တိရှိရှိနဲ့ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေး ခဏလောက် ပိုနေပေးလိုက်ရင် ဘာမှဖြစ်လာခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး!