လျှို့ဝှက်ဆန်းပြားလောက〘Uni+Zaw〙

လူသားစားမြို့(၃)

Unicode

“ကျွန်မတို့ ဘယ်သွားနေတာလဲ?” ဂျင်းဟောင် ကစိုးရိမ်နေပုံပေါ်ကာ သူမတစ်ကိုယ်လုံးက ရှောင်ချန်း အနားကို အရမ်းကပ်နေပေမဲ့ သူတို့ကြားတွင် တိကျသည့် အကွာအဝေးကတော့ ရှိနေသည်။

ရှောင်ချန်း ကသူ့လုံခြုံမှုဧရိယာအတွက် အာရုံစိုက်နေပေမဲ့ မိန်းကလေးရဲ့ အနားကပ်လာမှုကိုတော့ မရှောင်နိုင်ပေ။

“လမ်းကြားဆီသွားမယ်” ရှောင်ချန်း ရဲ့အသံက တချို့အရာကြောင့် အေးစက်နေသည်။

ဂျင်းဟောင် ကခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူမမျက်လုံးတွေက စူးစမ်းနေခဲ့သည်။

ဒါက ထူးဆန်းတယ်။

ရှောင်ချန်း ကသူတို့ ဒီလမ်းတွေကို လျှောက်လာချိန်တွင် မနေ့က လူသေလို လမ်းလျှောက်နေသည့် လူအိုကြီးတွေက တစ်ပြိုင်တည်း ရပ်လာကြပြီး သူတို့မျက်လုံးတွေက သူတို့ဆီ ရောက်လာကြသည်။

သူတို့အားလုံးက နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာကြသည့် လူအိုတွေဆိုတာ သိနိုင်သည်။ သို့သော် သူတို့လက်တွေ၊ ခြေထောက်တွေက အရမ်းကို သန်မာနေပြီး သူတို့ခန္ဓာကိုယ်တွေနဲ့ မလိုက်ဖက်ပေ။

ဂျင်းဟောင် ကစိုက်ကြည့်မှုကြောင့် လန့်သွားပြီး ရှောင်ချန်း ရဲ့အနောက်တွင် ပုန်းလိုက်သည်။

ရှောင်ချန်း ရဲ့မျက်နှာက စူးရှသွားပြီး အကွာအဝေးမှ လူအိုကြီး တစ်ယောက်က တံခါးနားတွင် ကြီးမားသည့် အိုးကိုသုံးကာ သစ်ကိုင်းတွေကို စုနေခဲ့သည်။ သူက ရေကျိုထားပြီး လက်ထဲတွင် မီးဖိုချောင်သုံးဓားကို ကိုင်ထားကာ မြေပြင်တွင် ထိုင်နေပြီး ကျောက်တုံးတွင် ဓားသွားအား အကြိမ်ကြိမ် သွေးနေခဲ့ပြီး ဝက်တစ်ကောင်ကို အမဲဖျက်တော့မှာနဲ့ တူနေသည်။

ရှောင်ချန်း နဲ့တခြားသူရဲ့ အသွင်အပြင်ကို မြင်လိုက်ပြီး သူတို့က မီးဖိုးချောင်သုံးဓားတွေနဲ့အတူ ထ,ရပ်လိုက်ကြပြီး သူတို့အား အမူအရာမဲ့စွာ ကြည့်လိုက်ပြီး ကြောက်လန့်ခြင်းမရှိပဲ ရှောင်ချန်း ရဲ့မျက်လုံးကိုတောင် စိုက်ကြည့်လာခဲ့သည်။

ရှောင်ချန်း ရဲ့မျက်လုံးက နည်းနည်း မဲမှောင်နေကာ အေးစက်နေပြီး သူ့လက်နဲ့ ခြေထောက်တွေက ထိန်းချုပ်မှုမဲ့စွာဖြင့် တုန်နေခဲ့သည်။