Chapter : 46

2.2K 240 3
                                    

Zawgyi

အခန္း ၄၆- ကံေကာင္းျခင္း။

"အိုး! Sh*t! F*ck!! Ah-" သူ က်ိန္ဆဲၿပီး ေအာ္လိုက္တယ္။

Hughသည္ ေျမျပင္ေပၚတြင္ လဲေနၿပီး ထမရေပ။

Maryက စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေလထဲလက္သီးထိုးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ "Hugh ထ ျပန္တိုက္ရေအာင္။ ဒီတစ္ခါ ရွင့္ကိုအႏိုင္ေပးမယ္!"

Hughက သူ႔လက္ဖဝါးကို နဖူးေပၚတင္လိုက္တယ္။ Oh my god သူ႔ကို ေသခြင့္ျပဳလိုက္ပါေတာ့။

* * *

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္စာစားၿပီး သူတို႔ေလးေယာက္ ရႈခင္းသာဧရိယာထဲ ဝင္သြားၾကတယ္။

သူတို႔ေနာက္မွာ အေစခံေလးေယာက္နဲ႔ သက္ေတာ္ေစာင့္ ဆယ္ေယာက္ ရွိတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာမ်ား၏ အာ႐ုံစိုက္မႈကို ခံရသည္။ ဦးေဆာင္လာတဲ့ေလးေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ေသာအခါ လူတိုင္းနီးပါး လန႔္ဖ်ပ္သြားၾကသည္။

ဒီလို ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူေတြက ဘယ္ကလာတာလဲ။

ေယာက္်ားသုံးေယာက္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး။ သူတို႔အားလုံးဟာ ထိပ္တန္းၾကယ္ပြင့္ေတြလိုပဲ။ သူတို႔ရဲ႕အသြင္အျပင္နဲ႔ ပင္ကိုယ္စ႐ိုက္ေတြက သာမန္လူေတြနဲ႔မတူဘဲ အဆင့္အတန္းျမင့္လြန္းတယ္။

သူတို႔ေနာက္မွာလိုက္ေနတာေတြက အိမ္ေဖာ္ေတြလား။

သူတို႔အားလုံး အိမ္ေဖာ္ဝတ္စုံ ဝတ္ထားၾကသည္။

အနက္ေရာင္၀တ္ထားေသာ အမ်ိဳးသားမ်ား အားလုံးက နားၾကပ္ႏွင့္ ေနကာမ်က္မွန္မ်ား ၀တ္ထားသည္။ သူတို႔က အရပ္ရွည္ သန္မာၿပီး ခါးမွာ အနက္ေရာင္ လက္နက္ေတြ ရွိတယ္။

လမ္းသြားလမ္းလာေတြက သူတို႔ကို မၾကည့္ဘဲမေနႏိုင္ေပမယ့္ သူတို႔နား ဘယ္သူမွ မခ်ဥ္းကပ္ရဲၾကဘူး။

Maryက သူတို႔နဲ႔ေရာေထြးၿပီး ဖိအားေတြ အမ်ားႀကီး ခံေနရတယ္။

ဒီသခင္ေလးသုံးေယာက္က ခရီးကို ဒီလိုထြက္မယ္လို႔ သူမ ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ။ ဒီလိုလူအုပ္ႀကီးနဲ႔ေလ။

သာမန္လို မေနႏိုင္ဘူးလား။

သူတို႔အိမ္က ထြက္တဲ့အခါ သူမက Monroeကို သာမန္ေနဖို႔ ေမးခဲ့တယ္။ Monroeက ေျပာခဲ့တယ္။"ဒါက ငါ့ရဲ႕သာမန္အျဖစ္ဆုံးပုံစံပဲ"

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။Where stories live. Discover now