Chapter : 91

1.6K 163 1
                                    

Zawgyi

အခန္း ၉၁ - ငါ့ကိုေရွာင္မေနနဲ႔ေတာ့

မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ Adela ႏွင့္အျခားသူမ်ားသည္ မီးစက္ႏႈိးတာ ၿပီးသြားခဲ့ၿပီး သူတို႔၏အခန္းအနည္းငယ္ကို စြမ္းအင္ ေထာက္ပံ့ခဲ့သည္။

ယခု ဟိုတယ္မီးဖိုေခ်ာင္သည္ လုံးလုံးလ်ားလ်ားပြစိခတ္ေနၿပီး လူတိုင္းက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသည့္ အစားအစာႏွင့္ ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္းမ်ားအားလုံးကို ယူခဲ့ၾကသည္။

အမဲသားေျခာက္၊ မုန႔္ႏွင့္ အျခားအသင့္အစားအစာပစၥည္းမ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။ သိပ္မစုံေပမဲ့ သူတို႔အားလုံးအတြက္ အစားအစာအလုံအေလာက္ ရွိခဲ့တယ္။

တစ္ေယာက္ေယာက္ကအႀကံေပးတယ္။ "ငါတို႔speed boatရွိၿပီဆိုေတာ့ ဒီေနရာကိုစြန႔္ခြာဖို႔ သူတို႔ကိုေကာင္းေကာင္းသုံးႏိုင္တယ္"

"ဘယ္သြားၾကမွာလဲ? ငါတို႔ေနာက္ျပန္ဆုတ္မွာလား ေရွ႕ဆက္သြားမွာလား"

"New Yorkကိုျပန္သြားမွာေပါ့"

"ဒါကအရမ္း႐ိုးရွင္းတယ္။ ယခု Warren Cityက ေရျမဳပ္ေတာ့မယ္။ အစိုးရက ငါတို႔ကိုကယ္တင္ရန္ မလာၾကေသးဖူး။ Warren Cityရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ အသံေတာင္ မၾကားရဖူး။ အျပင္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ သိလား"

"ဒီေနရာမွာ ပုန္းေန႐ုံနဲ႔ အိမ္ျပန္လို႔ရမယ္ ထင္ေနလား။ မသိတဲ့သူေတြက မင္းကို သူရဲေဘာေၾကာင္သူလို႔ ထင္လိမ့္မယ္။"

"အေျခအေနကို ဘယ္လိုစီရင္ရမယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္။ လူတိုင္း၏ေဘးကင္းမႈကို ေသခ်ာေစရန္အတြက္၊ ငါတို႔က လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ငါတို႔၏ခြန္အားကို ထိန္းသိမ္းထားရန္ လိုအပ္ၿပီး ငါတို႔လုပ္ေဆာင္မႈမျပဳမီ ပိုမိုအေသးစိတ္အစီအစဥ္တစ္ခုျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္တယ္"

လူတိုင္း ျငင္းခုံေနၾကေသာေၾကာင့္ Maryသည္ သူမ၏မ်က္ခုံးေမႊးမ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ Monroeက သူမကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အသံၾသၾသနဲ႔ေအာ္လိုက္တယ္။ "ေတာ္ၿပီ! မီးေတာင္ကေန အသက္ျပန္ရွင္လာရတာ လုံေလာက္တယ္လို႔ မထင္ေသးဘူးလား"

မီးေတာင္ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းလုံး ႀကီးမားေသာ ဆုံးရႈံးမႈ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။Where stories live. Discover now