Chapter : 155

923 63 1
                                    

Zawgyi

အခန္း ၁၅၅- တကယ့္တိုက္ပြဲကို တိုက္ရဲလား။

"Hmm ..." Monroeက သက္ေတာင့္သက္သာ ညည္းၿပီး မ်က္လုံးကို ခ်က္ခ်င္းဖြင့္လိုက္တယ္။

သူမကို အားကိုးရာမဲ့ ၾကည့္ေနမိသည္။ "ကေလးစုတ္ေလး! ဘာလိုခ်င္လဲ?"

Maryက တခစ္ခစ္ရယ္တယ္။ "ကို အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္တာ!"

ထို႔ေနာက္ Maryသည္ Monroe၏မ်က္လုံးမ်ားကို စိုက္ၾကည့္ကာ သူ႔ႏို႔သီးေခါင္းတစ္ဝိုက္ကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ပတ္ကာ ထပ္မံစုပ္ကာ စို႔လိုက္သည္။

အရင္က သူမရင္သားေတြကို သူနမ္းသလိုမ်ိဳး သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔လည္း ေဆာ့ကစားေနတယ္။

ထိုကဲ့သို႔ေသာ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာျမင္ကြင္းသည္ Monroeအတြက္ သည္းမခံႏိုင္ေပ။

သူမခါးကို ဖက္ၿပီး လွန္လိုက္ကာ Maryကို သူ႔ေအာက္မွာ ထပ္ၿပီး ဖိထားလိုက္တယ္။

***

သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ကာ သူမကို ငုံ႔ၾကည့္သည္။ "ငရႈပ္ကေလး! ေဘက မီးနဲ႔ကစားေနတာပဲ!"

Maryက ၿပဳံး႐ုံသာရွိေသးတယ္။ "ဟုတ္တယ္။ ကို တိုက္ရဲလား...ဒီေန႔ တကယ့္တိုက္ပြဲကို"

ၿပဲေနေသာ အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္ကာ ဘရာစီယာ ၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္ကာ ျဖည္းညႇင္းစြာ ခြၽတ္လိုက္သည္။

ထြားက်ိဳင္းၿပီး လွပတဲ့ ရင္သားတစ္စုံက သူ႔မ်က္လုံးေရွ႕ ေပၚလာသည္။

Monroeအသက္ရႉသံျပင္းလာၿပီး သူ႔မ်က္လုံးေတြက အျပာရင့္အေရာင္ကေန အနက္ေရာင္ေျပာင္းသြားတယ္။

သူ႔စိတ္အားထက္သန္မႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ႀကိဳးစားၿပီး ေနာင္တေတြ မရဖို႔ သူ႔ကိုယ္သူေျပာေနတယ္။

ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ မ်က္လုံးမ်ားကိုမွိတ္ထားၿပီး သူမကို ဖိကာ Maryနား႐ြက္နားကို ေရာက္လာသည္။ "အရႈပ္ေလး... ကို႔ကို မျမဴဆြယ္နဲ႔။ ကို႔အစီအစဥ္က ေျပာင္းသြားမွာမဟုတ္ဘူး!"

Mary၏မ်က္ႏွာတြင္ စိတ္ပ်က္စရာအရိပ္အႁမြက္ျပသြားသည္။

သူ႔ထိန္းခ်ဳပ္မႈက အရမ္းျပင္းထန္တယ္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။Where stories live. Discover now