Chapter : 61

2.1K 249 3
                                    

Zawgyi

အခန္း ၆၁: Little Mary

ေသခ်ာတာေပါ့ ေက်ာက္တုံးေတြ ျပဳတ္က်တာရပ္တာနဲ႔ တုန္ခါမႈေတြလည္း လုံးဝရပ္တန႔္သြားတယ္။

Monroeကားထဲကိုဝင္သြားတယ္။ "သြားၾကစို႔ ငါတို႔ျပန္သြားၾကမယ္!"

အဆိုပါအဖြဲ႕သည္ မေတာ္တဆမႈျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ေနရာသို႔ အျမန္ျပန္လာခဲ့သည္။

ဒါဟာ ေၾကကြဲစရာပဲ။

ခရီးသည္အားလုံးနီးပါး ေၾကမြေနေအာင္သတ္ခံခဲ့ရတယ္။

သူတို႔သည္ သူတို႔၏မ်က္လုံးမ်ားကိုဖြင့္၍ ကမာၻႀကီး၏အဆုံးသည္ ဘာလို႔ သူတို႔ထံေရာက္လာသည္ကို နားမလည္ခဲ့ၾကေပ။

ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာရရွိသူအခ်ိဳ႕လည္း ရွိသည္။ ေက်ာက္ေဆာင္ေအာက္မွာ ေသြးအိုင္မ်ားသာ က်န္ရွိေတာ့သည္။

အသက္ရွင္က်န္ေနေသးေသာ ကံေကာင္းသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။

Raging Flame Groupမွ သန္မာေသာ ေယာက္်ားမ်ားသည္ အားလုံး ထြားက်ိဳင္းၿပီးသန္မာၾကသည္။ လမ္းတေလွ်ာက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ကယ္တင္ၾကတယ္။

သို႔ေသာ္ ေဆးဝါးပစၥည္းမ်ားမပါဘဲ ကယ္တင္ထားခံရသူမ်ားသည္ ကယ္ဆယ္ခံရၿပီး လမ္းေပၚတြင္ ရွိေနမည္ဆိုပါက မည္မွ်ၾကာၾကာ အသက္ရွင္ႏိုင္သည္ကို ဘယ္သူကသိမွာလဲ။

"ေမေမ!...ေမေမ့ကိုလိုခ်င္တယ္..." Maryသည္ ကေလးမေလး၏ ငိုသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။

ခ်က္ျခင္းေျပးသြားေတာ့ ကေလးေျခေထာက္ကို ေက်ာက္တုံးနဲ႔ ဖိထားတာ ေတြ႕တယ္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕တျခားအစိတ္အပိုင္းေတြက ေကာင္းတယ္။

ေက်ာက္တုံးက ႀကီးႀကီးမားမားမဟုတ္တဲ့အတြက္ Maryက သူ႔ဘာသာသူ တြန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။

"ကဲ လာ ေက်ာက္တုံးႀကီး ေပ်ာက္သြားၿပီ"

Maryက ေကာင္မေလးရဲ႕ေျခေထာက္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။ အ႐ိုးက လုံးဝ မက်ိဳးဘဲ နည္းနည္းေတာ့ အက္သြားတယ္။

"အေမ့ကို လိုခ်င္တယ္။" သူမငိုေနတယ္ "ေမေမ..."

ေကာင္မေလးက အသက္ငါးႏွစ္ခန႔္သာ ရွိေသးသည္။ သူမသည္ ေျမျပင္ေပၚတြင္ထိုင္ကာ မ်က္ရည္မ်ားက်ျခင္းမွ ကာကြယ္ရန္ မ်က္လုံးမ်ားကို ပြတ္ေနေလသည္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။Where stories live. Discover now