Chapter : 126

1.2K 122 1
                                    

Zawgyi

အခန္း ၁၂၆- ပိုရင္ခုန္စရာျဖစ္သင့္တယ္။

"ဟုတ္တယ္! ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ ေျခာက္တန္းတုန္းက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခ်စ္မိသြားခဲ့တယ္... တကၠသိုလ္မွာ ရည္းစားနဲ႔ နမ္းဖို႔ ေလ့က်င့္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္တစ္ဆင့္မတက္ခင္မွာ လမ္းခြဲခဲ့ၾကတယ္... ေဟး! ကြၽန္မက ဆယ့္ကိုးႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္၊ အပ်ိဳစင္ျဖစ္ရတာရွက္စရာမဟုတ္ဘူး!" Maryက ေအာ္တယ္။

သူမ၏လက္ေတြ႕ အေတြ႕အႀကဳံသည္ သုညျဖစ္ေၾကာင္း Maryသိေသာ္လည္း သီအိုရီဆိုင္ရာ ဗဟုသုတမ်ားစြာရွိသည္။

သူမ ႏွိမ့္ခံရမွာေၾကာက္လို႔ Monroeရဲ႕မ်က္လုံးေတြကို မၾကည့္ရဲဘူး။

Monroeသည္ Maryေဘးတြင္ လွဲခ်ကာ ႐ုတ္တရက္ ရယ္ေမာကာ မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားသည္။

Maryက သူ႔ကို ထူးဆန္းစြာ ၾကည့္ၿပီး "ရွင္ဘာျဖစ္တာလဲ။ ရွင္...အဲဒါကို မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား။"

Monroeက ထၿပီး Maryကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားလိုက္တယ္။

သူက အသက္ျပင္းျပင္းရႉရင္း "ဟုတ္တယ္ ကိုယ္မင္းကိုလိုခ်င္တယ္ Baby! မင္းဘဝရဲ႕ ပထမဆုံးလူျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ကိုယ္ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့ဖူးဘူး။"

"ဒါေတြကို ကိုယ္ ဂ႐ုမစိုက္သင့္ဘူး! ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္လဲမသိဘူး... အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္။

"ကိုယ္ တစ္ခါမွ မေပ်ာ္ဖူးဘူး! ခ်စ္ကေလး Mary ကိုယ္ မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ မင္း ကိုယ့္ကို အံ့ၾသစရာေတြ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့တယ္!"

Mary အံ့ဩသြားသည္။ သူက အပ်ိဳစင္ေတြကို မလိုခ်င္ဖူးလား?

ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာကအမ်ိဳးအစားတစ္ခုလား။

Monroeက သူမ ေတြးေနပုံကို သိပုံရၿပီး "ဟုတ္တယ္ ကိုယ့္မွာ အပ်ိဳစင္ေတြကို လိုခ်င္တဲ့ဆႏၵ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္... ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ ပထမဆုံးအႀကိမ္က ကိုယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့အခါ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မင္းသေဘာေပါက္ၿပီလား?"

Maryက ေခါင္းညိတ္ၿပီး "နည္းနည္း နားလည္တယ္!"

သူ႔အရင္ကိုယ္ပိုင္ဘဝက သိပ္မဆိုးခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒါက သူ႔ရဲ႕ပထမဆုံးအႀကိမ္ဆိုၿပီး သူမလည္းအရမ္းေပ်ာ္ရလိမ့္မယ္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။Where stories live. Discover now