Chapter : 131

1.2K 103 0
                                    

Zawgyi

အခန္း ၁၃၀: အခ်ဥ္? အခ်ိဳ?

Maryသည္ ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္ အုပ္ထားသည္။ "မဟုတ္ဘူး! Baeပါးစပ္က ခ်ဥ္ေနတယ္! ၿပီးေတာ့ ရက္အတန္ၾကာထိ ခ်ဥ္ေနေတာ့မယ္!"

Monroeက ရႈိက္ႀကီးတငင္ ၿပဳံးရင္း သူမလက္ကို ေအာက္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းကို သူမပါးစပ္နားထိ ငုံ႔လိုက္တယ္။ "စိတ္မေကာင္းစရာပဲ နမ္းပါရေစ!"

ထို႔ေနာက္ Mary၏ပါးစပ္ကို အႀကိမ္အနည္းငယ္ နမ္းလိုက္သည္။

သူမကို နမ္းေနရင္းက ပါးစပ္ကိုဖြင့္ၿပီး သူ႔လွ်ာကို ထုတ္ကာ အနမ္းက နက္နဲလာသည္။

Maryက "Baeတို႔ သြားမတိုက္ရေသးဘူး... အမ္..."

Monroe၏အနမ္းသည္ သူမနား႐ြက္သို႔ ေရာက္လာသည္။ "အဆင္ေျပပါတယ္"

ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ တံခါးကို ျပင္းထန္စြာေခါက္သံ ထြက္လာသည္။

"Monroe! တံခါးဖြင့္! Maryက ဘယ္အခန္းမွာလဲ။ ငါဘာလို႔ ရွာမေတြ႕တာလဲ။ တံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္ခြင့္ေပး!"

Maryက Monroeကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္ ။

သူမ၏မ်က္ႏွာသည္ ျဖဴေဖ်ာ့သြားၿပီး သူမသည္ Monroeအား ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္တယ္။ "Hughပဲ!"

ေဘးသို႔ တြန္းခ်ခံခဲ့ရေသာ Monroeသည္ Maryကို ညႇိဳးငယ္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။

Maryသည္ သူ႔အား စိုက္ၾကည့္ကာ သူတို႔၏ ယခင္သေဘာတူညီခ်က္ကို လိုက္နာရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။

Monroeသည္ ကူကယ္ရာမဲ့ သက္ျပင္းခ်ကာ သူမအား 'shh' အမူအရာလုပ္ၿပီးေနာက္ ထကာ သူ႔အက်ႌကို ေကာက္ယူကာ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္။

Monroe အိပ္ခန္းတံခါးကိုပိတ္လိုက္ေတာ့ Mary ခ်က္ခ်င္းထလိုက္တယ္။

Monroeက တံခါးဖြင့္ၿပီး သူ႔ေရွ႕က မဖိတ္ေခၚထားတဲ့ ဧည့္သည္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။

"မင္း မနက္ေစာေစာ လူေတြကို လာေႏွာင့္ယွက္ေနတာပဲ။ မေန႔ညက ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္လို႔လား"

Monroe အနည္းငယ္ ေဒါသထြက္ေနၿပီး သူ႔မ်က္လုံးမ်ားက Hughကို မႀကိဳဆိုတဲ့အရိပ္ေယာင္ျပေနတယ္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။Where stories live. Discover now