Chapter : 164

839 62 3
                                    

Zawgyi

အခန္း ၁၆၄- အေရးေပၚဆိုတာကို သိလား။

Maryက သူ႔အဝတ္အစားေတြကို ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး "ရွင္ စိတ္မဆိုးေတာ့ဘူးမလား" ဟု ဂ႐ုတစိုက္ ေမးသည္။

အခုပဲ တိုက္ပြဲၿပီးေတာ့ Monroe စိတ္မတိုေတာ့ဘူး။

Maryကို ဆိုဖာေပၚမတင္ၿပီး ထိုင္လိုက္တယ္။ ထုံးစံအတိုင္း သူမကို သူ႔ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ထားသည္။

"ဘာေျပာရမလဲ မင္းကို ကိုဘာမွမေျပာႏိုင္ဘူး!"

ဒါေပမယ့္ သူေတြးၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္သြားသည္။

သူမ သြားမဲ့လမ္းတိုင္းက သူနဲ႔ပဲ ျဖစ္ရမယ္။ သူ႔တစ္သက္လုံး အကူအညီမဲ့ေတာ့မွာလား။

Maryက "ဒါကို ရွင့္ကို တမင္ ဖုံးကြယ္မထားခ်င္ဘူး။ ဒါဟာ တကယ္....မစ္ရွင္တစ္ခု။ ရွင္နားလည္တယ္မလား?"

Monroe မ်က္ခုံးပင့္လိုက္သည္။ "ေနာက္ထပ္ မစ္ရွင္ရွိေသးတာလား? မင္း Hughကို မင္းနဲ႔လိုက္ဖို႔ လွည့္စားခဲ့တာလား။"

အဲဒါကို ေတြးၾကည့္တဲ့အခါ ရယ္စရာေကာင္းတယ္။ Maryက Hughကို စြန႔္စားခန္းတစ္ခု သြားေစခ်င္ခဲ့တာ။ သူက ဆုေငြငါးဆယ္ငါးဆယ္ကို သူမႏွင့္ပင္ ခြဲခ်င္သည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ Hermanလည္း သြားခ်င္ခဲ့တယ္။ သူမသည္ Monroeကို အေၾကာင္းေျပာျပသည္။

"ရယ္စရာအေကာင္းဆုံးကေတာ့ Hermanက ေဒၚလာ 250,000လိုခ်င္တယ္တဲ့။ ဒါဆို Hughက ပိုက္ဆံရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဟား ဟား ရယ္ရလြန္းလို႔ ေသေတာ့မယ္။"

Maryက ရယ္ေမာေသာ္လည္း Monroe၏လက္သည္ သူမ၏အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲသို႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

သူမတုန္သြားတာႏွင့္ သူမ၏ ရင္သားမ်ားလည္း လႈပ္ခါသြားသည္။ တကယ့္ကို ေကာင္းတယ္။

Monroeက သူ႔လက္ကို ႐ိုက္ၿပီး သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ "ဒါက Hughအိမ္ေနာ္!"

Monroeက "အြန္း သိတယ္"

Monroeသည္ သူ႔လက္ကို ပုံမွန္တိုင္း ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ရာ ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚရွိ ခြက္သည္ ေျမျပင္ေပၚသို႔ က်ကြဲသြားသည္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။Where stories live. Discover now