Chapter 385: အလှည့်အပြောင်း
၎င်းအချက်ကို ဇူအန်လည်း စဉ်းစားမရဖြစ်နေသည်။ လောင်မိုင် က အဘယ်ကြောင့် မဟာလေပြင်း၊ ဘဲခေါင်းပြာ စသော အခြားစကေးများကို မသုံးခဲ့သနည်း။ ထိုလျှို့ဝှက်သိုင်းကျမ်းကို လောင်မိုင် မည်မျှပင် နှေးကွေးစွာ ကျင့်ကြံခဲ့ကာမူ ဇူအန် ထက်သော ဆိုးစရာအကြောင်းမရှိပေ။
ဤအခွင့်အရေးကို သုံးကာ ကောင်းကင်ဖီးနစ်ကျင့်စဉ် ၏ အခြားအဆင့်မြင့်ပညာများကို မြင်တွေ့ဖူးချင်နေသည်။ မည်သို့သော ပညာမျိုးကို ရလာနိုင်မည်ကို သိချင်နေသည်။
လောင်မိုင် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ၎င်းမေးခွန်းကို ဖြေကြားချင်စိတ်မရှိသည်မှာ ပေါ်လွင်နေသည်။
ဝေတန် လည်း စိတ်ထဲမထားပေ။ သူတစ်ကိုယ်တည်း ပြောလိုက်သည်။ “ငါတို့တွေ လမ်းခွဲခဲ့တာ နှစ်တွေ အတော်ကြာခဲ့ပြီပဲ။ အဲ့ဒီတုန်းကထက်စာရင် မင်းရဲ့ ကျင့်ကြံမှုက ကောင်းကင်ဖီးနစ်ကျင့်စဉ်ကြောင့် သိသိသာသာ တိုးတက်လာပြီပဲ။ ဒဏ္ဍာရီလာသိုင်းကျမ်းတစ်ဆူ ပီသပါပေတယ်။ တကယ်ကို ငါတို့နှစ်ယောက် ကြားက အဆင့်ကွာဟမှုကို နီးစေတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ကောင်းကင်ဖီးနစ်ကျင့်စဉ်မှာ ဒါအကုန်ပဲရှိတယ်လို့ မထင်ဘူး”
အဆုံးတွင် လောင်မိုင်ပြောလိုက်သည်။ “ ကောင်းကင်ဖီးနစ်ကျင့်စဉ် က မိုးကောင်းကင်နဲ့ မြေပြင်တစ်ခွင်မှာ ပြိုင်ဘက်ကင်းတယ်။ အဲ့ဒါက မင်းနဲ့ ငါ့လို မပြည့်စုံတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေအတွက်တော့ မလွယ်ကူဘူး။ အဲ့ဒါကို ကျင့်ကြံရတာ ဘာမှအကျိုးသိပ်မထူးဘူး။ ပြီးတော့ အဲ့ဒီသိုင်းရဲ့ ထိပ်ဆုံးကိုလည်း ဘယ်တော့မှ ရောက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး”
ထိုစကားကြားရကာ ဝေတန် မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်သည်။ လောင်မိုင်၏ အကြောင်းအရာက တကယ်ကို ဖြစ်တည်နေသည်။ သူတို့၏ မပြည့်မစုံခန္ဓာကိုယ် က ကျင့်ကြံမှုအပေါ်တွင် မကောင်းသော သက်ရောက်မှုများ အမြဲတစေဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ကောင်းကင်ဖီးနစ်သိုင်း တွင်လည်း ပုံမှန်မဖြစ်သည်ကို သိရသောအခါ သိပ်မအံ့သြပေ။
သူ ရုတ်တရက် သတိဝင်လာသည်။ လောင်မိုင် သယ်ထားသော ဇူအန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ “ဒါကြောင့် သူ့ကို အရမ်းဂရုစိုက်နေတာကိုး။ ကောလာဟလတွေအရဆိုရင် သူက မကြာခင်သေးခင်က လုံးဝ အမှိုက်တစ်ယောက်ပဲတဲ့။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီလိုအချိန်တိုအတွင်းမှာ သိုင်းသမားငယ်တစ်ယောက်ဖြစ်လာတာကိုး။ ဒါက ကောင်းကင်ဖီးနစ်ကျင့်စဉ်ရဲ့ အလုပ်ပဲဖြစ်ရမယ်”
