Unicode
ဆရာရသ၏ ပေါက်ပေါက်ဖောက်ခြင်းအနုပညာကို ခံစားရင်း မနက်စာစားချိန် ပြီးဆုံးသွား၏။ မကြာပေ။ ဆရာကြည်မှာ သနပ်ခါးတုံးများ အစီအရီထည့်ထားသော ခြင်းတောင်းကြီးဆွဲလျက် ရောက်ချလာတော့သည်။
"အစ်ကိုကြည် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ရောက်လာတာလဲ...."
"အင်းးးးးသနပ်ခါးတွေ လာပို့ပေးတာ.....အဖွဲ့ထဲက လူတွေ လိမ်းရအောင်လို့.....သနပ်ခါးတုံးတွေက အဝါပွေးတွေဗျ မွှေးမှ မွှေး....."
"အများကြီးပဲ အစ်ကိုကြည်ရယ်....."
"မများလှပါဘူး......အော် တစ်ခေတ်မောင် မင်းကော နေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား....."
ဆရာရသဘေးတွင် ထိုင်နေသော တစ်ခေတ်မောင်အား ဆရာကြည်က လှမ်းမေးလိုက်သည်။
"အဆင်ပြေပါတယ် ဆရာကြည်....."
အရာရာအဆင်ပြေသော်ငြားလည်း ထွင်းအက္ခရာဆိုသူနှင့် မြင်တွေ့ပြောဆိုနေရခြင်းကတော့ မသက်မသာဖြစ်လှသည်လေ။
"ဆရာကြည်စိတ်မပူပါနဲ့ ကျုပ်စောင့်ရှောက်ပေးမှာပါ....."
"မင်းကိုပဲ အပ်ပါတယ် ရသ....ကဲ ကျုပ်လည်းပြန်မယ်....သဘေင်္ာမမှီမှာစိုးလို့....."
"သည်နေ့ပဲ ပြန်တော့မှာလား ဆရာကြည်....."
"အေးပေါ့ကွ...."
တစ်ခေတ်မောင်အမေးကို ဆရာကြည်က ပေါ့ပေါ့ပါးပါးသာ ဖြေလိုက်သော်လည်း တစ်ခေတ်မောင် ရင်ထဲမယ်တော့ လေးပင်လျက်ကျန်ခဲ့သည်။ ဆရာကြည်နှင့် သိကျွမ်းကာ ဆရာတပည့်ဆက်ဆံရေးထက် တူဝရီးလို ဆက်ဆံရေးမို့ သံယောဇဥ်ကြီးသည်လေ။
"သနပ်ခါးခြံအလုပ်တွေကိုလည်း တစ်ယောက်တည်း လုပ်မနေနဲ့အုန်းနော်....အလုပ်သမားစရိတ်ချွေတာတာလည်း ချွေတာတာပေါ့....ကိုယ်မနိုင်တဲ့ ဝန်မထမ်းနဲ့နော် ဆရာကြည်...."
"မင်းက ဆရာလား ငါကဆရာလား....."
ဆရာကြည်က မျက်မှောင်ကြီးကြုံ့လျက် မေးလာလေသည်။
"ဆရာကြည်က ဆရာပါလေ....သို့ပေတိ...."
"ငါသိပါတယ်....တစ်ခေတ်မောင်ရယ်.....ကဲ ပြန်ပြီဗျို့...."
YOU ARE READING
သည်မောင် လက်ခုပ် တီးပါ့မယ် ( သည္ေမာင္ လက္ခုပ္ တီးပါ့မယ္)
Romanceအစ်ကိုထွင်းက ဇာတ်စင်ပေါ်မယ် အချိုးအချိတ်ကျကျ လှလှကလေး ကကြိုးဆင်ပါလေ....သည်မောင်ကတော့ ဇာတ်စင်အောက် တစ်နေရာကနေ လက်ခုပ်တီးနေပါ့မယ်...
