သည်မောင် လက်ခုပ် တီးပါ့မယ် ( သည္ေမာင္ လက္ခုပ္ တီးပါ့မယ္)

၁၄ (Z)

Zawgyi

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖုံး သူေဌးမ်ား၏ အလႉပြဲမွာ ၿမိဳ႕တြင္းလူမ်ား ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ဟိုးေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္လို႔ေန၏။ ထိုအလႉပြဲႀကီးတြင္ ႏြမ္းဖတ္သည့္ လူမ်ားကိုပါ ေကြၽးေမြးသြားမည္ျဖစ္သည္ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ခံမ်ားမွာ ေပ်ာ္မဆုံးျဖစ္ေနၾကသည္။ ညအခ်ိန္ သဘင္ပြဲအခ်ိန္တြင္လည္း အခေၾကးေငြ တစ္ျပားသားမွ ေပးစရာမလိုဘဲ ဝင္ေရာက္ၾကည့္႐ႈဆင္ႏႊဲႏိုင္ေပအုန္းမည္ေလ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အလႉပြဲႀကီးမွာလည္း ၃ရက္ဆက္တိုက္ေပမို႔ ၿမိဳ႕ခံလူမ်ားအၾကား ေျပာမဆုံးသည့္ ေျပာစကားျဖစ္ေနေတာ့ကာ ထိုသတင္းသည္လည္း နီးစပ္ရာ ၿမိဳ႕႐ြာမ်ားအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားကာ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖုံး သူေဌးမ်ား အဖြဲ႕အား ခ်ီးက်ဴးမဆုံးျဖစ္ေနၾကသည္။

"ထြင္းအကၡရာ"အၿငိမ့္အဖြဲ႕သားမ်ားမွာ အနားေနတတ္ၾကသူမ်ား မဟုတ္ၾက။ သို႔ေၾကာင့္ အလႉပြဲလုပ္မည့္ေန႔တြင္ မိုးစင္စင္မလင္းခင္ကပင္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးၾကေလသည္။ ေဆာင္းဥတု ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕၏ အေအးဒဏ္သည္လည္း ကူညီခ်င္ေဇာသန္ေနသူတို႔အား မဟန္႔တားႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။ ၿမိဳ႕ခံမ်ားမွာလည္း မနက္မလင္းခင္ကတည္းက ဘုန္းႀကီး​ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္႐ွိလာၾကကာ ဝိုင္းဝန္းကူညီေနၾကသည္မို႔ ခရီးပိုတြင္ေလ၏။ 'ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေ႐ြ႕ႏိုင္၏' ဆိုသည့္အတိုင္း ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ကူညီေပးၾကေလေတာ့ အလုပ္ပိုမိုတြင္သည္ေလ။

တစ္ေခတ္ေမာင္သည္လည္း ထင္းခြဲေပးလိုက္၊ ေရဆြဲေပးလိုက္ႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနေလေတာ့သည္။ သူ႕မယ္ မခ်မ္းႏိုင္သည့္အျပင္ ေခြၽးတစ္လုံးသံတစ္လုံးႏွင့္။ ထင္းတုံးႀကီးအား ေပါက္ဆိန္ျဖင့္ တစ္ခ်က္တည္း ေပါက္ျခမ္းလိုက္ၿပီး ႏွဖူးေပၚတြင္ ကပ္တင္ေနေလေသာ ေခြၽးတို႔ကို လက္ခုံျဖင့္ သုတ္ေနမိ၏။ ထိုျမင္ကြင္းအား ၾကက္သြန္ခြာေနေလေသာ အၿငိမ့္သမတစ္သိုက္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ခံအမ်ိဳးသမီးမ်ားက မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ေငးေနၾကေတာ့သည္။

"ၾကက္သြန္သြက္သြက္ခြာၾကရေအာင္...ၿပီးရင္ ဘူးသီးလည္း စိတ္ရအုန္းမယ္ မဟုတ္လား...ညီမေလးတို႔...."