သည်မောင် လက်ခုပ် တီးပါ့မယ် ( သည္ေမာင္ လက္ခုပ္ တီးပါ့မယ္)

အခ်ပ္ပို၂

Zawgyi

"~~စံပယ္တစ္ကုံးျဖင့္ သူ႕ကိုပန္ေပးခ်င္တယ္~~
~~ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးလို႔သီမယ္~~
~~ေမးပါရေစ ပ်ိဳခင္သက္ထားမ်က္ျခယ္~~
~~ျငင္းပယ္မွာလား ခ်စ္သူရယ္~~"

စံပယ္ငုံေတြအား ႀကိမ္ဇကာကေလးျဖင့္ ခူးလိုက္ သီခ်င္းကေလးညည္းလိုက္ျဖင့္ တစ္ေခတ္ေမာင္တို႔ အလုပ္မ်ားလို႔ေန၏။ မနက္တိုင္း အစ္ကိုထြင္းအတြက္ စံပယ္ငုံတို႔ ခူးဆြတ္သီကုံးေပးရသည္ကို သူ႕မယ္ အက်င့္ျဖစ္လို႔ေနၿပီ။ စံပယ္ငုံတို႔ခူးၿပီးမွ မသီေပးရပါလွ်င္ ကိုယ္လက္တို႔ကိုက္ခဲကာ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္တတ္ေတာ့၏။ ယခုလည္း သီခ်င္းကေလး တေအးေအးျဖင့္ စံပယ္႐ုံနား ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ စံပယ္ငုံတို႔အား စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ခူးဆြတ္ေနမိ၏။

"~~ျဖဴလႊလႊ ပန္းေငြစံပယ္ကုံးအသြယ္~~
~~ၾကည္လင္ပ်ံ႕ေမႊးၾကဴတယ္~~
~~ကိုယ့္ေမတၱာ ေစတနာမိုးကႂကြယ္~~
~~ခ်စ္ဦးသူအတြက္ ပန္ေပးမယ္~~"

အခ်စ္ဦးလည္းျဖစ္ အခ်စ္ဆုံးလည္းျဖစ္သူ အစ္ကိုထြင္းအတြက္ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ခူးဆြတ္ၿပီးၿပီမို႔ တစ္ဖက္သို႔လွည့္ကာ ျပန္ထမည္အလုပ္တြင္ သူ႕အား ေဆာင့္ေၾကာင့္ကေလးထိုင္ကာ ျပဳံးျပဳံးကေလးေငးေနပါေသာ အစ္ကိုထြင္းေၾကာင့္ လန္႔ျဖန္႔ကာ ေနာက္ျပန္လဲေတာ့၏။ လက္ထဲမွ စံပယ္ငုံတို႔ေဖြးေနေသာ ႀကိမ္ဇကာကေလးကိုေတာ့ျဖင့္ အသက္ႏွင့္လဲကာ ကာကြယ္ထားသည္မို႔ ေမွာက္မသြားေခ်။

"အမေလးဗ်!!!"

"ေဟာ ေမာင္!!!"

အစ္ကိုထြင္းက ျပာျပာသလဲျဖင့္ သူ႕အားလာ၍ ထူေပးေတာ့၏။ တစ္ေခတ္ေမာင္မွာ မ်က္ႏွာကေလးရဲ၍ ႐ွက္ေနမိေတာ့သည္။ အစ္ကိုထြင္းေ႐ွ႕ဆိုလွ်င္ အၿမဲတေစ အရာရာႏွင့္အေၾကာင္းေၾကာင္း၊ အလြဲလြဲႏွင့္အေခ်ာ္ေခ်ာ္ပင္။

"ေမာင္ရယ္....ငါက အဲ့သည့္ေလာက္ပဲ လန္႔စရာေကာင္းေနလို႔လားေလ...."

"မ...မဟုတ္ပါဘူး....ေမာင့္ဘာသာ လန္႔သြားလို႔ပါ...."

အစ္ကိုထြင္းမွာေတာ့ သူ႕အား စိုးရိမ္တႀကီး ထူကာ ထေစၿပီး မ်က္ႏွာကေလးညိႇဳးေနေတာ့သည္။ တစ္ေခတ္ေမာင္ ဖုတ္ဖတ္ခါလိုက္ၿပီးေနာက္ ေခ်ာင္းကေလးဟန္႔ကာဆိုရေတာ့သည္။