Zawgyi
"သည္မွာ တစ္ေခတ္ေမာင္ ငါေျပာျပမယ္....ေငြတိုးေခ်းစားရတာလဲ မလြယ္ဘူးကြ..အစ္!!!.ဝါသနာပါလို႔သာ လုပ္ေနတာ အစ္!!!...အဲ့လိုသာမဟုတ္ရင္ အစ္.!!!...လုံးဝမလုပ္ဘူး...."
ကိုႀကီးေငြခဲမွာ တအစ္အစ္ ေလတက္လ်က္ အာေလးလွ်ာေလးျဖင့္ ေရာက္တတ္ရာရာေျပာေနသည္မ်ားကို တစ္ေခတ္ေမာင္ နားေထာင္ေနရသည္။ ထန္းရည္ဆိုလွ်င္ အနံ႔ပင္ ခံဖူးသူမဟုတ္တာေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထန္းရည္မူးေနေသာ အစ္ကိုႀကီးေလးေယာက္အား တစ္ဦးတည္းအားျဖင့္ထိန္းကာ အိမ္ျပန္လာေနရျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း တစ္ေခတ္ေမာင္ မ်က္ႏွာႀကီးမွာ ယခုပင္ ၿပိဳက်ေတာ့မည့္ မိုးလိုပင္။
"ဟုတ္ပါၿပီ ကိုႀကီးေငြခဲရယ္ တိုးတိုးသက္သာလုပ္ပါဗ်ာ.....လူၾကားမေကာင္း ေလွ်ာက္ေအာ္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ....."
"ဘာကြ!!! တစ္ေခတ္ေမာင္....ဘာလဲ မင္းက သည္လူအိုႀကီးေတြကို ၿငိဳျငင္ေလသလား ေျပာစမ္း...."
"မဟုတ္ရပါဘူး ကိုႀကီးငေမွးရာ...."
ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာ ေျခသိုင္းကြက္က်နင္းေနေလေသာ ေလးေယာက္သားအား မႏိုင့္တႏိုင့္ လိုက္ထိန္းေနရသည္။ ထို႔အျပင္ ထန္းရည္မူးကာ ရစ္ေနသည္ကိုလည္း ခံေနရေသးသည္။ တစ္ေခတ္ေမာင္တစ္ေယာက္ သိပ္ကို ကံတက္ေနပါ၏။
"ၿဗဲ!!!!!...."
"ေဟာဗ်ာ!!!! ကိုႀကီး ႐ွမ္းေလး လမ္းလည္ေခါင္ႀကီးမွာ ထိုင္မခ်နဲ႔ေလ!!!!"
တစ္ေခတ္ေမာင္ ထိုင္သာငိုခ်ခ်င္ေတာ့သည္။ ကိုႀကီး႐ွမ္းေလးမွာ လမ္းလည္ေခါင္တြင္ ထိုင္ခ်ကာ ၿဗဲခနဲ ငိုေနေတာ့၏။ ငိုသည္ဟုဆိုရာတြင္ မ်က္ရည္မထြက္ပါေခ်။ ၿဗဲခနဲသာ ေအာ္ဟစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ညေနေနကြယ္ခ်ိန္လည္းျဖစ္ၿပီး လူေျခတိတ္ေသာ ရပ္ကြက္ျဖစ္သည္ေၾကာင့္သာ ေတာ္ေရာ့သည္။ မဟုတ္လွ်င္ေတာ့ ဤထန္းရည္မူးသမားမ်ားႏွင့္ တစ္ေခတ္ေမာင္၏ အျဖစ္မွာ လြယ္ကူမည္မဟုတ္။
"ဟာ ဟိတ္ေကာင္ ႐ွမ္းေလး....မင္းက ဘာကိစၥ ထငိုရသလဲကြ....."
က်န္ေလးေယာက္သားမွာလည္း ကိုႀကီး ႐ွမ္းေလးေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်ၾကၿပီး အစ္ေအာင့္ေမးၾကရေတာ့သည္။ စပ္စုတတ္သည့္ ကိုႀကီးသာကူက ဦးစြာ ေမးေလေတာ့ ကိုႀကီး႐ွမ္းေလးက အငိုမျပတ္ဘဲ ေျဖ၏။
YOU ARE READING
သည်မောင် လက်ခုပ် တီးပါ့မယ် ( သည္ေမာင္ လက္ခုပ္ တီးပါ့မယ္)
Romanceအစ်ကိုထွင်းက ဇာတ်စင်ပေါ်မယ် အချိုးအချိတ်ကျကျ လှလှကလေး ကကြိုးဆင်ပါလေ....သည်မောင်ကတော့ ဇာတ်စင်အောက် တစ်နေရာကနေ လက်ခုပ်တီးနေပါ့မယ်...
