Zawgyi
ေနမပြင့္ေသးပါေသာ္လည္း 'ထြင္းအကၡရာ' အၿငိမ့္သဘင္အိမ္ႀကီးသည္ လူမ်ားစြာျဖင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကသည္။ ျပင္ဦးလြင္အထိ ခရီးႏွင္ၾကရမည္မို႔ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္ေနၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။ တစ္ဖက္သဘင္အိမ္မွ အၿငိမ့္သမ မွန္သမွ်သည္လည္း ေစာစီးစြာ စုေဝးေရာက္႐ွိေနၾကသည္။ သဘင္ပစၥည္းပစၥယာမ်ားအား သယ္ေဆာင္မည့္ အမိုးမဲ့ကုန္တင္ကားႀကီးသည္ သဘင္အိမ္ျခံႀကီးအတြင္း ဖင္ထိုးရပ္တန္႔ထားေလသည္။
"အဝတ္ေသတၱာေတြ တင္မယ္ဗ်ိဳ႕....အၿငိမ့္သမေသတၱာေတြကို ေအာက္မွာ ထားမွာမို႔ အရင္ေပးၾက...."
ကုန္တင္ကားေပၚတြင္ ဒိုင္ခံေနရာခ်ေနသည့္ လူႀကီးမွ ေအာ္ဟစ္ေျပာလာသည္။ ထိုအခါ အၿငိမ့္သမမ်ား သယ္ေဆာင္လာေသာ အဝတ္ေသတၱာမ်ားကို တစ္ေယာက္တစ္လက္ ဆင့္ယူ သယ္တင္ေပးၾကသည္။ ထြင္းအကၡရာ၏ အဝတ္ေသတၱာသည္ ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး၏ ေသတၱာျဖစ္သည္ေၾကာင့္ သာမန္လူတို႔ထက္ အ႐ြယ္ပိုႀကီးကာ ေထာင့္ဆုံးတြင္ ေနရာယူေလ၏။
"ဇာတ္စင္ပစၥည္းေတြ တင္ၿပီးပလား ငတုတ္.....အလွဆင္မဲ့ ပစၥည္းေတြေကာ ျပည့္ျပည့္စုံစုံပါရဲ႕လား...မီးသီးေတြေရာ စုံၿပီလား...."
"စုံပ ဆရာရသေရ... ဦးဆုံး တင္ထားတာဗ်...."
"ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ ငတုတ္.... ေသခ်ာလုပ္...."
ကုန္တင္ကားေပၚသို႔ ဒိုင္ခံ ပစၥည္းထမ္းတင္ရသူမွာေတာ့ ငယ္႐ြယ္ဖ်တ္လတ္သည့္ တစ္ေခတ္ေမာင္ပင္။ ဘယ္ပစၥည္းျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေသတၱာလာလာ ပုခုံးထမ္းတင္ေပးရၿပီး ဦးငတုတ္ဆိုသူကေတာ့ ဒိုင္ခံေနရာခ်ေနရသည္။
"ကဲ ေသတၱာေပးေလ အမိတို႔...ဘာေၾကာင္ေငးေနတာလဲဗ်..."
"ဟို...ဟို..."
ေသတၱာကမ္းေပးဖို႔ရာ တြန္႔ဆုတ္ေနေသာ အရံအၿငိမ့္သမကေလး သုံးေဟာက္။ တစ္ေခတ္ေမာင္မွာ ႏွဖူးထက္မွ ေခြၽးသီးမ်ားကို လက္ခုံျဖင့္ ပြတ္သုတ္လိုက္လ်က္ ၾကည့္ေနမိသည္။
"ကြၽန္မတို႔ ေသတၱာေတြက ထမိန္ေတြနဲ႔ေတာ့....ျဖစ္ပါ့မလား...ဘုန္းေတြကံေတြ နိမ့္ကုန္မွျဖင့္...."
"ဟုတ္တယ္႐ွင့္ ....."
အၿငိမ့္သမေလးမ်ားမွာ တစ္ဦးစကားတစ္ဦး ေထာက္ခံေနၾကကာ တစ္ေခတ္ေမာင္အား ေစ့ေစ့မၾကည့္ပါဘဲ ျငင္းဆန္ေနၾကသည္။ ထိုမိန္းကေလးမ်ား မ်က္ႏွာထက္ ႐ွက္ေသြးကေလးမ်ား ေျပးယွက္ေနသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။
YOU ARE READING
သည်မောင် လက်ခုပ် တီးပါ့မယ် ( သည္ေမာင္ လက္ခုပ္ တီးပါ့မယ္)
Romanceအစ်ကိုထွင်းက ဇာတ်စင်ပေါ်မယ် အချိုးအချိတ်ကျကျ လှလှကလေး ကကြိုးဆင်ပါလေ....သည်မောင်ကတော့ ဇာတ်စင်အောက် တစ်နေရာကနေ လက်ခုပ်တီးနေပါ့မယ်...
